Jak płatki śniegu. Summer Harbor. Tom 1

Denise Hunter to kobieta, której książki mnie zauroczyły, trzymają w swoim ciepłym kokonie rozbudzają emocje, które tak bardzo się o to prosiły. Wydawnictwo Dreams przysłało mi upragnioną książkę, którą od jakiegoś czasu chciałam przeczytać. „Jak płatki śniegu…” jest opowieścią o trudnej przeszłości, ucieczkach od życia i związków, a jednocześnie wskazuje na to, że człowiek nie jest samotną wyspą, która nie potrzebuje nikogo więcej do tego, aby przetrwać każdy sztorm. To jest piękne, mimo wielkich przeciwności, trudów, z którymi nie każdy potrafi sobie poradzić, jest nadzieja na lepsze „jutro”. Mimo, że czasem bywa krucha i roztapia się, jak płatki śniegu w rozgrzanych dłoniach, warto ją mieć i umacniać każdego dnia.

Eden Martelli ucieka od przeszłości, tak strasznej, że wpływa negatywnie na przyszłe postrzeganie świata i każdego pojawiającego się w nim człowieka. Kobieta i jej kilkuletni synek Micah przeszli w życiu bardzo wiele, żyjąc z despotycznym mężem obawiała się, że utraci jedyne dziecko. Ucieka przed ludźmi, którzy mogą pozbawić ich życia, poszukują bezpiecznego schronienia. Jako cel ich podróży wybrała Loon Lake, jednak podróż do upragnionego azylu staje pod znakiem zapytania. Złośliwość rzeczy martwych, w tym przypadku środków lokomocji, zmusza Eden do zmiany planów. Jest zmuszona zatrzymać się w urokliwym miasteczku o nazwie Summer Harbor, gdzie musi naprawić samochód. Niestety to nie koniec kłopotów, staje się ofiarą kradzieży, traci wszystkie pieniądze i dokumenty, nie jest w stanie zapłacić za naprawę samochodu, czy nocleg, który jest im potrzebny. Czy może być jeszcze gorzej? Bez oszczędności i ciepłych ubrań nie mają najmniejszych szans na przetrwanie Bożego Narodzenia w Summer Harbor.

Eden jest kobietą niezwykle odważną i zdeterminowaną, która mimo odczuwanego lęku potrafi działać, nawet, jeśli sytuacja jest niesprzyjająca. Postanawia znaleźć pracę, aby zarobić jakiekolwiek pieniądze, żeby uchronić siebie i syna przed niebezpieczeństwem.

Beau Callahan jest jednym z mieszkańców Summer Harbor, po śmierci rodziców rzucił posadę policjanta, by zająć się plantacją choinek, która jest rodzinnym biznesem. Jest dobrym człowiekiem, który pewnego dnia zauważa, że w szopie na jego posesji została wybita szyba. Jest przekonany o rabunku, dlatego zamierza zając się złodziejem i dać porządną nauczkę. Kiedy zorientował się, że to nie żaden napakowany dryblas szarogęsi się po jego dobytku, a bezbronna kobieta z dzieckiem, jest szczerze zaskoczony.

To spotkanie wydaje się wybawieniem z kłopotów zarówno Eden, jak i Beau. Mimo, że nie może jej zaproponować pracy na plantacji, to zdaje się mieć dla niej dobre zajęcie. Ciocia mężczyzny podupadła na zdrowiu i potrzebuje opiekunki, która mogłaby pomóc w obowiązkach domowych. Układ idealny, Eden potrzebuje pieniędzy i dachu nad głową, a Callahan ma możliwości, aby jej to zapewnić.

Dziewczyna budzi zaufanie, jest bardzo pracowita, stara się sprostać postawionym zadaniom i bardzo szybko się uczy. Nic jednak o sobie nie mówi, podaje fałszywe dane na swój temat i dziecka, niczym przestraszone zwierzątko uciekając zmienia tożsamość i wygląd, aby zatrzeć za sobą wszystkie ślady.

Rodzina Callahan to bardzo ciepli ludzie, autorka przedstawiła ich, jako bardzo życzliwie nastawionych do innych, zarówno Beau, czy jego bracia zostali wykreowani na wrażliwych i opiekuńczych mężczyzn, o których marzy nie jedna kobieta. Z biegiem czasu przez ciągłe milczenie zaczynają tracić do Eden zaufanie i obawiać się o swoje bezpieczeństwo. Kłamstwo wisi w powietrzu, a skoro kobieta nie jest skora do rozmowy musza sami zadbać o to, aby dowiedzieć się prawdy, trzeba będzie nieco powęszyć i pogrzebać w jej przeszłości. Jakie traumatyczne przeżycia wpłynęły na to, że Micah przestał mówić? Czy Beau dotrze do sedna sprawy? Jakie konsekwencje za sobą poniesie taka wiedza? Kto ściga Eden i dziecko? Czy znajdzie miejsce, gdzie będzie mogła osiąść na stałe? Każda wiedza niesie za sobą ciężar jej posiadania, czy to nie będzie dla Callahana zbyt wiele?

Jak żyć, kiedy cały czas wisi nad nami groźba śmiertelnego niebezpieczeństwa? Jak zaufać mężczyźnie?

„Jak płatki śniegu…” jest powieścią, która porusza czytelnika, w jej wnętrzu ukryte jest ciepło i wiara w dobrych ludzi. Twórczośc Hunter jest uzależniająca, sprawia, że nie sposób jest się oderwać od lektury, zupełnie jakby czytała się sama. Pisze w sposób emocjonujący, rozrysowuje gamę bogatych bohaterów, a którymi mogłabym wypić kawę, czy pogadać o lokalnej kuchni, a nawet plantacji choinek. Zawsze warto jest się czegoś nauczyć, prawda? Mimo, że książka wpisuje się w kanony literatury kobiecej, mamy w niej także elementy powieści sensacyjnej, opisy zbrodni, dramatu, z którym musiała się mierzyć Eden, sprawiają, że wciągamy się w tą historię coraz bardziej nie mając ochoty odpuścić.

To książka idealna na Święta Bożego Narodzenia, ale także i na każdy inny dzień, urzeka czytelnika od pierwszej strony. Hunter stopniowo dawkowała tajemnice Eden, nie opowiedziała od nich od razu, co sprawiło, że chciałam je jak najszybciej poznać, chyba równie mocno, co Beau. To nie typowy przewidywalny romans, to coś znacznie więcej. Myślę, że „Jak płatki śniegu…” jest świetną i wartą polecenia książką, a ja podpisuje się pod tym, tak samo mocno, jak wątki kryminalne wbiły mnie w fotel! Warto przeczytać? Zdecydowanie!

[Adres usunięty]

Okładka tej książki jest przepiękna, a po opisie sama nie wiedziałam, czego mogę się spodziewać. Rozpoczynając swoją przygodę z Eden i jej synkiem Micahem byłam sceptycznie nastawiona, ale później... Bum, nie spodziewałam się, że fabula aż tak bardzo mnie zaskoczy. Powieść napisana z wielką precyzją i rozmachem.

Eden Martelli była zmuszona uciec ze swoim synkiem od przeszłości. Niestety to nie koniec jej zmartwień ponieważ podczas ucieczki psuje jej się samochód. Kobieta jest zmuszona zatrzymać się w Summer Harbor i poszukać pomocy. Niestety oprócz problemu z naprawą samochodu, okazuje się, że Eden zostaje okradziona ze wszystkich oszczędności. Nie mając większego wyboru postanawia pozostać w Summer Harbor i znaleźć pracę. Wszystkie te niespodziewane sytuacje dzieją się tuż przed świętami, ale może to właśnie świąteczna aura sprawi, że jednak życie tej kobiety będzie miało trochę więcej radości niż dotychczas?

Książka z początku może wydawać się bardzo przewidywalna, jednak to tylko takie wrażenie, ponieważ gdy kobieta dostaje pracę u Beau Callahana, po prostu wsiąknęłam w powieść bezpowrotnie. Bohaterowie tej książki są nietuzinkowi, z wielkim poczuciem humoru i zdeterminowani. Sama Eden jest bardzo tajemniczą postacią, która aby czuć się bezpieczniej postanawia ukryć swoją prawdziwą tożsamość. Z początku wydawało mi się, że jej strach przysłoni jej walkę, ale pomyliłam się. To właśnie niby ta negatywna cecha pozwoliła na to, by była widoczna. Z kolei Beau to postać, której nie da się nie lubić. Wiedziałam, że mężczyzna jest na tyle dojrzały i mądry, iż nie pozwoli by komukolwiek stała się jakaś krzywda. Do tego wszystkiego aura przedświąteczna panująca w tej książce powoduje, że czytelnik uśmiecha się sam do siebie, mimo że u nas już dawno po świętach!

Styl jakim została napisana ta powieść jest przyjemny. Książkę czyta się szybko i lekko, a narracja nie jest uciążliwa. Historia prosta, ale tajemnicza, pełna miłości, zabawna i słodka. Według mnie idealne połączenie aby napisać bardzo dobrą powieść, która przypadnie (tak sądzę) każdemu do gustu. Idealna książka na święta i nie tylko. Polecam każdemu kto uwielbia książki obyczajowe połączone z romansem. Ponadto w książce można odnaleźć wątek kryminalny, który muszę przyznać troszkę mnie zaskoczył, bo jakoś nie sądziłam, że mogę na niego natrafić.

Podsumowując, mimo że z początku mogłam czuć się nie przekonana co do tej powieści to w połowie i na końcu moje zdanie zupełnie się zmieniło. Na półce mam kolejną książkę tej autorki pt. „Boskie lato” i muszę znaleźć chwilę i na tę powieść, ponieważ Denise Hunter rozbudziła moją ciekawość co do swoich powieści. Polecam!

Bardzo dobry romans z dodatkiem kryminalnym. Książka ta jest pożeraczem czasu nie można się od niej oderwać, doczekać się końca, czy w końcu mu zaufa i czy będą razem. Powieść o życiu,o tym jak trudno ponownie komuś zaufać kiedy ktoś nas bardzo skrzywdzi. Czy nasz los może się odmienić poprzez poznanie przypadkowej osoby? Autorka ujmująco przedstawia ucieczkę przed śmiercią i ochronienie za wszelką cenę swojego dziecka.

[Adres usunięty]

Eden Martelli ma tylko jeden cel - zapewnić bezpieczeństwo swojemu synkowi i sobie, uciec od koszmaru, który przeżyli. Jednak w drodze do bezpiecznego schronienia samochód odmawia jej posłuszeństwa i psuje się w okolicach nadmorskiego miasteczka - Summer Harbor, w dodatku zostaje okradziona. Nie mając dachu nad głową ani pieniędzy na naprawę auta, kobieta przyjmuje posadę opiekunki u braci Callahanów, których ciotka uległa wypadkowi i potrzebuje pomocy w domu. Początkowo Eden chce jak najszybciej wyruszyć w dalszą drogę, ale z biegiem czasu zaczyna coraz bardziej przywiązywać się do miasteczka i jego mieszkańców, zwłaszcza do przystojnego Beau Callahana - byłego policjanta, właściciela plantacji choinek. Cały czas grozi jej jednak śmiertelne niebezpieczeństwo, a zaufanie komukolwiek może stać się wyrokiem śmierci dla niej i jej synka. Eden musi więc uciekać nie tylko przed zagrożeniem, ale i przed pragnieniami własnego serca.

“Jak płatki śniegu…” to druga powieść Denise Hunter, którą miałam okazję przeczytać i już z niecierpliwością czekam, aż będę mogła zapoznać się z kolejnymi. W jej opowieściach jest coś takiego, co sprawia, że kartki same się przewracają i chociaż planujesz przeczytać tylko kilka rozdziałów, nagle odkrywasz, że jesteś w połowie książki i wcale nie masz ochoty przestać. Lekkość stylu, gama ciekawych postaci i bijące z kartek ciepło otulają czytelnika jak miękki koc, pozwalając zapomnieć o otaczającej rzeczywistości i całkiem zatracić się w stworzonym przez autorkę świecie.

Bardzo polubiłam postać Eden, jej siłę, determinację i odwagę oraz przeogromną matczyną miłość i troskę, którymi darzy Micah, swojego synka. Chociaż przeszła przez piekło, chociaż stale musiała mieć się na baczności, tragiczne wydarzenia nie uczyniły Eden zgorzkniałą ani nie zachwiały jej wiarą, ale w tym wszystkim pozostała dobrym człowiekiem, z wdzięcznym i otwartym sercem. Ucieszyło mnie też ponowne spotkanie z Zakiem, Rileyem i Beau - braćmi Callahan, których poznałam już w drugim tomie serii Summer Harbor: “Uciekająca narzeczona”, a także ze zrzędliwą, ale oddaną swojej rodzinie ciotką Trudy i jej wiernym adoratorem, szeryfem Coltonem. Czekam na polskie wydanie kolejnej powieści pani Hunter z tymi bohaterami, tym razem skupionej na Rileyu.

Chociaż “Jak płatki śniegu…” należy do nurtu literatury kobiecej, to chwilami czułam się, jakbym czytała powieść sensacyjną. Owszem, romans jest jednym z głównych wątków tej książki, ale przeczytamy w niej również o krwawych zbrodniach, dramatycznych przeżyciach kobiety, tłamszonej w patologicznym związku, o traumach z dzieciństwa, które wpływają na dorosłe życie, a także o korupcji w wymiarze sprawiedliwości. Denise Hunter serwuje nam sporą dawkę emocji i nie pozwala ani na chwilę nudzić się podczas lektury.

Akcja powieści dzieje się tuż przed świętami Bożego Narodzenia, jest to więc idealna książka na przedświąteczny czas, kiedy za oknem sypie śnieg, a przy wygodnym fotelu czekają na nas ciepły koc i gorąca herbata. Myślę jednak, że każdy z nas lubi od czasu do czasu poczuć zimową, świąteczną atmosferę, również w cieplejsze pory roku - polecam wtedy sięgnąć po “Jak płatki śniegu…”, bo zawsze jest pora na dobrą książkę! ;)

Kolejna książka Denise Hunter, którą pokochałam. Poważnie, książki Hunter - to jest to! Absolutnie polecam te powieści romantyczkom. Spodoba Wam się i tego jestem pewna w 100%. Jak płatki śniegu... to kolejna ciepła i wzruszająca historia, ale nie tylko miłosna. To historia o odnalezieniu bezpiecznego miejsca na ziemi. O zrozumieniu siebie i swojego losu. O rozpoczęciu nowego życia, o własnych słabościach. Jak płatki śniegu... to cudowna powieść rozpoczynająca kolejny interesujący cykl książek Hunter. Cykl ten ma nazwę Summer Harbor i o ile dobrze się orientuję, będzie ON o braciach Callahan. Jestem ogromnie ciekawa losów każdego z nich. Wszyscy trzej są fantastycznymi mężczyznami i chcę, a wręcz pragnę dowiedzieć się, co dalej z ich życiem! Na szczęście już kolejny tom tejże serii jest dostępny w księgarniach.

Eden wraz ze swoim synkiem nie mieli łatwego życia. Kobieta walcząc o swoje życie musi uciekać i ukrywać się przed kimś, kto czyha na życie jej, i jej synka. Micah widział, kto zabił jego ojca i jest ważnym świadkiem, którego morderca musi zlikwidować, by wyjść na wolność. Trochę to przerażające i poruszające... Bardzo polubiłam Eden i Micah, przeżywałam to, co się im przydarzyło i trzymałam kciuki, żeby wszystko było dobrze. Chociaż wątek miłosny był do przewidzenia, to i tak czytałam to wszystko z zapartym tchem.

Beau Callahan (książkowy Keanu Reeves) to kolejny idealny męski bohater, jakiego wykreowała Hunter. Nie myślcie sobie, że przez słowo "idealny" chcę powiedzieć, że to grecki bóg, adonis itp, jak to niektóre autorki co rusz określają swoich wymuskanych bohaterów. Nie! To taki oczywisty, prawie realny mężczyzna, z sercem na dłoni, którego można jeść łyżkami. Autorka nie przesadza z przymiotnikami jeśli chodzi o bohaterów swoich książek, bo oni bronią się sami i nie trzeba czytelnikowi walić w oczy jaki to zaszczyt go spotkał, że może poznać pana adonisa. Poważnie. I to jest ogromny ukłon w stronę Denise Hunter! Cudownie tworzy swoich bohaterów książkowych.

Historia Eden i Beau należy do tych słodko - gorzkich. Jest jednocześnie urocza, jak i smutna. To jest jej mocną stroną, bo nie jest przesłodzona i jednocześnie, przesadzona. Mamy tutaj przeżycia głównych bohaterów, ale i poznajemy problemy bohaterów dalszych części. A to możemy odebrać, jako wprowadzenie w ciąg dalszy. Nie ma chyba postaci w tej książce, której bym nie polubiła. Bracia są świetni, ich ciotka również... Jestem ogromnie ciekawa kolejnego tomu, który jest o Zaku! Nie mogę się doczekać, aż przeczytam jego historię.

Jak płatki śniegu... jest idealną kobiecą lekturą. Jak wspomniałam, jeśli macie romantyczną duszę, lubicie książki o miłości z czymś innym w tle oraz subtelność, to ta książka jest dla Was. Ja przeczytam wszystko, co stworzy Hunter, tego jestem pewna. Osobiście gorąco polecam!

sol-[Adres usunięty]/