Ocalić Daringham Hall

"Nie chciała by sobie poszedł i zabrał ze sobą szczęście, którym ją obdarzył. Było kruche, ona zaś bała się, że obudzi się z tego snu."

Przyjemne zaczytujemy się w tej romantycznej powieści, wprawia w dobry nastrój i zapewnia lekki relaks czytelniczy. Ciekawe połączenie współczesności z angielską arystokratyczną perspektywą. W drugim tomie mamy więcej dramatyzmu, silnych emocji, złożonych relacji i pogłębionych sylwetek postaci. Bohaterowie stają się nam bardziej bliscy, a motywy ich zachowań nabierają interesujących i wyrazistych cech. Fabuła książki zyskuje na złożoności, wiele tajemnic i sekretów rodu Camdenów nieuchronnie wychodzi na światło dzienne, a są to bardzo bolesne i niewygodne prawdy. Członkowie rodziny muszą szybko odnaleźć się w nowej bardzo niepewnej rzeczywistości. Niektóre zmiany w ich życiu wymagają oddania, poświęcenia i wyrzeczeń.

Mają miejsce intrygujące wydarzenia, rozbudowaniu ulegają romantyczne wątki, które charakteryzuje trudna miłość, przeciwstawne zobowiązania i niesprzyjające okoliczności. Bohaterami rządzą nieufność, nienawiść, żal i pragnienia zemsty, a jednocześnie wkrada się bezradność, niepewność, rozczarowanie, zazdrość, samotność, utrata poczucia własnej wartości i przynależności. Czy różne kolory miłości będą w stanie przeciwstawić się tym negatywnym emocjom? Uwolnić od bólu i cierpienia? Zapewnić o mocnym wsparciu i bliskości drugiej osoby? Jak trudno pokonać kształtowane przez pokolenia stereotypy, ograniczające bariery i pozory? Śledzenie losów Bena i Kate, Tilly i Petera, Anny i Davida, oraz Olivii i Ralpha, zapewnia nam sympatycznie spędzony wieczór z książką w ręku. I jeszcze miła perspektywa trzeciego tomu, oczekuję w nim większej namiętności i oczywiście ciekawego domknięcia wszystkich wątków.

[Adres usunięty]

Drugi tom serii, która zabiera nas prosto do Wielkiej Brytanii. A w nim więcej miłosnych rozterek, scen, od których zmiękną Wam kolana, emocji i uroku angielskiej posiadłości. Muszę przyznać, że Taylor spisała się lepiej – ta część jest zdecydowanie dużo bardziej dynamiczna, ciekawsza i lepiej napisana. Na 13 styczna zapowiedziana została premiera kontynuacji Powrotu do Daringham Hall, z którą zapoznałam się przedpremierowo i… jestem bardzo pozytywnie zaskoczona!

Ben Sterling, któremu autorka zafundowała wiele przeżyć, zostaje w Daringham Hall, aby uporządkować sprawy rodzinne i podjąć decyzję, jak rozprawić się ze swoim odnalezionym ojcem. Nie wie, jak postąpić, zemścić się, czy jednak pomóc nowej rodzinie? Równocześnie cały czas szuka odpowiedzi na temat relacji jego matki z Ralphem Camdenem. Jednakże jego uwaga i tak w większości poświęcona jest Kate – pięknej weterynarz, u której przez jakiś czas mieszkał. Może to uczucie wciąż istnieje?

Daringham Hall zmierzy się z dużym wyzwaniem, nagle okazuje się, że to Ben staje się jedyną osobą, która może uratować rezydencję. Co zdecyduje?

W tej pozycji na początek wysuwają się dwa kluczowe wątki: rodzina Bena i jego związek z Kate. Autorka wyraźnie się rozkręciła – w końcu widzę, że książka napisana jest lekko, naturalnie, że ta historia ją cieszy, nie ma pewnego rodzaju wymuszenia, które czułam podczas czytania Powrotu do Daringham Hall.

Największym plusem jest konsekwentny rozwój wątków także tych pobocznych, które autorka zarysowała w jedynce. Może to oczywiste, że taka powinna być kolej rzeczy w kontynuacjach, ale nie zawsze – czasami pisarze porzucają dane wątki dla innych lub też zmniejszają ich znaczenie. Bardzo podobało mi się to, że Taylor pociągnęła dalej relację Anne i Davida oraz Tilly i Petera (uwielbiam ich!). Dużo dowiedzieliśmy się także o samej przeszłości innych postaci – widać, że fabuła się rozwija.

Kate i Ben. Od razu wiedziałam, że ta para tak łatwo nie odpuści. Są troszkę przewidywalni, ale jak wiemy, taki urok romansów. Mimo wszystko do końca nie wiedziałam, jak ich relacja się potoczy – w sumie po zakończeniu także nie możemy być pewni, że skończą razem. Jednak czuć wyraźną chemię pomiędzy nimi, przyciągają się jak dwa magnesy i tak właśnie ma być, czytając romans, nie chcę nudnej opowiastki, ale emocji, pewnej niewiadomej i cóż, właśnie tej iskry. Ben jest dosyć nietypową postacią, szorstki, uparty i czasem nawet nieuprzejmy. I Kate, jego zupełne przeciwieństwo. Ciekawie Taylor zarysowała szczególnie bohatera męskiego, bo na Benie jednak skupia się cała nasza uwaga, a równocześnie to najbardziej zamknięta w sobie postać. Z jednej strony się go lubi, a z drugiej wkurzałam się kilka razy na to, jak się zachowywał. Z pewnością wywołuje emocje. Można określić go kolejnym przystojnym draniem, któremu wszystko się wybacza.

Styl jest o niebo lepszy. Książkę przeczytałam bardzo szybko – autorka albo się rozpisała, albo też bardziej przyłożyła. Widać poprawę i to mnie cieszy, bo nie chciałabym się wciągać w serię, która po którymś tomie okazuje się kiepska. Dużo lepiej czyta się przede wszystkim dialogi, ale też pewnie w pierwszym tomie zauważyliście, że styl Taylor jest specyficzny – pisze trochę wyniośle, myślę, że to pewne dopasowanie się do klimatu, w jakim prowadzona jest fabuła – angielska rezydencja, arystokracja, konwenanse, stare rody i duże majątki. Przez to też wszystko składa się w całość, łącznie z oprawą graficzną, sprawia, że książka jest po prostu elegancka. Co do okładki – trochę jej nie rozumiem, przywołuje na myśl książkę kucharską lub elementarz savoir vivre. Wykończenia są eleganckie, ale grafik chyba trochę za bardzo wczuł się w temat arystokracji.

CAŁA RECENZJA: [Adres usunięty]

Kontynuacja losów Bena jest bardziej dojrzalsza, opowiada historię człowieka, który mimo swojej dorosłości jest zagubiony zupełnie jak dziecko. A mimo to staje do walki z demonami przeszłości. Już nie jeden raz wspominałam, że literatura niemiecka ma coś w sobie - Kathryn Taylor widocznie rozkwita, poszerza swoją fabułę i w kontynuacji prezentuje przed czytelnikiem wiele nowych wątków, nie zapominając przy tym o rozwiązaniu starych. Akcja toczy się płynnie, intryguje i ciekawi do samego końca. Romans? Zdecydowanie nie. Nie nastawiajcie się na historię pełną namiętnych uniesień. Miłość jest tutaj jedynie tłem dla rozgrywanych wydarzeń. Całość stanowi przez to naprawdę spójne połączenie, które czyta się z przyjemnością.

"Całe jego życie stanęło na głowie, a jedyne, co mógł zrobić, to nie tracić otuchy. Nie było to łatwe, kiedy jedna zła wiadomość goniła następną."

"Ocalić Daringham Hall" to historia w której wszystko jest możliwe. Wielka posiadłość, marzenia o rodzinie i miłość, która pomaga w ciężkich chwilach. To opowieść pełna skrajnych emocji, które trzymają czytelnika w napięciu do samego końca. Czy można chcieć czegoś więcej? Fanom rozbudowanych powieści obyczajowych - polecam.