Aleja Potępienia

1. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Kamil K. w dniu 2019-07-24

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   "Ludzie zawsze coś spieprzą*"
   
   Roger Zelazny to nieżyjący już amerykański pisarz dobrze znany przede wszystkim fanom science fiction i fantasy. Wielokrotnie nagradzany nagrodami Hugo i Nebula autor aż 50 książek i 150 opowiadań zasłużył sobie na miano klasyka gatunku, którego książki charakteryzowało wykorzystywanie w nich elementów mitologii. Najbardziej kojarzony jest z cyklu "Kroniki Amberu" i utworów "Ja, nieśmiertelny" czy "Pan Światła". Ale fani literatury postapo znają go także ze słynnej "Alei Potępienia", którą niedawno zdecydowało się wznowić wydawnictwo Rebis i umieścić w ich nowej serii "Wehikuł Czasu", składającej się z szeroko rozumianej fantastyki naukowej, którą z przyjemnością postanowiłem sprawdzić.
   
   W Ameryce Północnej żyją ludzie ocalali po wojnie nuklearnej, która dotknęła cały świat. Starają się przeżyć w miejscach najmniej zniszczonych i posiadających odpowiednie zasoby do przeżycia. Ale niedawno na wschodzie dodatkowo jeszcze pojawiła się epidemia, która zabija niewinnych i bezbronnych ludzi. Pomóc im może specjalna szczepionka wynaleziona w Los Angeles. Jednak żeby ją otrzymać, ktoś musi przebyć drogę przez niebezpieczną Aleję Potępienia i zmierzyć się ze śmiertelnym promieniowaniem, zmutowanymi stworami, dziwnymi zjawiskami natury i groźnymi ludźmi. Nikomu do tej pory nie udało się tego dokonać, ale jest jeden człowiek, który może tego dokonać. To Czort Tanner, członek gangu motocyklowego i kryminalista, który ma szansę odkupić swoje winy. Ale czy podejmie się tej misji i uda mu się dostarczyć antidotum z Los Angeles do Bostonu, ratując ludzi przed epidemią? I czy na pewno dzięki temu otrzyma upragnione ułaskawienie?
   
   Głównym bohaterem powieści jest wspomniany Czort Tanner - pijak, degenerat, przestępca i zabijaka. Krótko mówiąc: nieprzyjemny typ. Ale ma przydatne umiejętności i cechy. Lepszy refleks, mięśnie i wzrok, co czyni go świetnym kierowcą, więc idealnym człowiekiem do wykonania misji, którą zleca mu sekretarz rządu Kalifornii i koordynator całej akcji dostarczenia antidotum do Bostonu. Czorta poznamy lepiej, kiedy będziemy mu towarzyszyć w całej tej długiej i niebezpiecznej podróży. To taka w zasadzie powieść drogi, bo bohater jest ciągle w ruchu, tylko od czasu do czasu zatrzymuje się, żeby odpocząć, coś naprawić czy zjeść w miejscowym lokalu. Jedzie mocno opancerzonym i uzbrojonym samochodem, przemierzając wiele kilometrów, i pokonuje przy tym wiele przeszkód, zabija mnóstwo przeciwników, odwiedza wiele miejsc i poznaje kilkanaście nowych osób. Pojawia się tam też kobieta, ale próżno szukać tutaj romantycznego love story. Jednak czytelnikom spragnionym akcji tej na pewno tutaj nie zabraknie.
   
   Świat ponuklearny, na którym przyszło żyć Czortowi i innym ludziom, którzy przetrwali, jest bardzo nieprzyjemny i niebezpieczny, ale współczesnego czytelnika raczej nie zaskoczy niczym nowym. Przerażające agamy, wielkie nietoperze i jaszczurki, ogromne trąby powietrzne, deszcze kamieni, duże radioaktywne kratery (ogólnie w wielu miejscach jest podwyższona radioaktywność), dużo rozproszonych groźnych gangów, ograniczone zasoby wszystkiego.Taki świat apokaliptyczny, który znany jest nam już z co najmniej kilku innych książek czy filmów w klimacie Mad Maxa. Dlatego książka jest już dziś nieco przestarzała i schematyczna, ale ciosem byłoby to wytykać jej i autorowi , bo w istocie bardzo dobrze oddaje klimat postapo i przy tym czyta się przyjemnie i szybko. A poza tym trzeba pamiętać, że to już klasyka, na której wyrosło wielu autorów i dzięki niej powstało też wiele bardziej rozwiniętych książek w podobnym charakterze.
   
   To druga pozycja serii „Wehikuł czasu”, którą przeczytałem (ogólnie mamy już cztery i co najmniej dwie nowe zapowiedziane pojawią się na pewno za kilka tygodni) i bardzo cieszy mnie, że takowa powstała, bo jako wielki fan fantastyki, której czytam zdecydowanie najwięcej, lubię zgłębiać gatunek w większym obszarze, sięgając zarówno do książek współczesnych, jak i klasycznych utworów, na których one najczęściej wyrosły. Igor Morski, który jest do tej pory autorem wszystkich okładek serii, oddaje swoimi pracami bardzo dobrze ten klasyczny klimat i charakterystykę danej powieści, wobec czego książki wizualnie prezentują się naprawdę dobrze i postawione na półce razem z magowskimi "Artefaktami" może dać fanom gatunku powodów do dumy.
   
   "Aleja potępienia" raczej nie zaskoczy współczesnego czytelnika niczym nowym, ale jest to niewątpliwie dobrze napisana książka, która zalicza się do klasyki postapo i na pewno sięgną po nią fani tego gatunku. Świat postnuklearny, mutacje, potwory, ograniczone zasoby i zagrożenie z każdej strony, a na przeciw temu człowiek degenerat, który nie cofnie się przed niczym, aby osiągnąć wyznaczony cel, a w międzyczasie da się poznać czytelnikowi z nieco lepszej strony. Każdy, kto ceni dobrą i ważną literaturę science fiction przeczyta zadowolony i doceni powieść Zelazny'ego, a potem zapewne jak ja będzie czekał na kolejne takie tytuły w serii "Wehikuł Czasu", która miejmy nadzieję przyniesie czytelnikom szeroko pojętej fantastyki jeszcze wiele dobrego.
   
   *Roger Zelazny, Aleja Potępienia, Wyd. Rebis, Poznań 2019, s. 175.
   
   [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Magdalena S. w dniu 2019-09-29

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Roger Zelazny podjął się zaprezentowania bardzo chwytliwego tematu, który od zawsze fascynował ludzi, jako jeden z wielu oczywiście. Koniec świata. Apokalipsa. Zagłada. To bardzo obiecujące motywy, które kryją w sobie nieskończony potencjał – można je poprowadzić na wiele sposobów i zapewnić czytelnikowi jazdę bez trzymanki. Muszę przyznać, że moje pierwsze „indywidualne” spotkanie z Zelaznym wypadło naprawdę dobrze. Aleja Potępienia jest świetną historią, może krótką, ale mimo wszystko zapewniającą świetną rozrywkę. Świetny bohater i genialny klimat – to idealna pozycja dla wszystkich, którzy przepadają za motywem zagłady i apokalipsy.
   
   Cała recenzja: [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Robert W. w dniu 2019-06-27

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Roger Zelazny to jeden z najsłynniejszych pisarz z nurtu science fiction. Jego dzieła przetłumaczono na wiele języków. O jego talencie nie świadczy sześć nagród Hugo i trzy Nebula. Autor ponad 50 powieści, oraz wielu opowiadań. Dla mnie najbardziej znany ze swojego cyklu „Kroniki Amberu”, czy też „Deus Irae” - którą to powieść napisał z kolejną legendą czyli Philipem Dickiem. Ostatnio wpadła w moje ręce książka nosząca tytuł „Aleja potępienia”.
   
   O książce można dowiedzieć się że:
   
   Czort Tanner, brutalny członek gangu motocyklowego, otrzymuje szansę odkupienia swych win. Na wschodzie wybuchła epidemia i ktoś musi dostarczyć szczepionkę z Los Angeles do Bostonu. Tanner rusza Aleją Potępienia, by mierzyć się z promieniowaniem, gniewem natury, zmutowanymi zwierzętami i jeszcze gorszymi niż one ludźmi. Zachęcam do lektury.
   
   Klasyczna powieść drogi przywodząca od razu na myśl Mad Maxa. Ciekawi bohaterowie i ich próba przetrwania w odmiennych świecie. Człowiek rusza w drogę, a na przeszkodzie stoi mu nie tylko zabójcze promieniowanie, czy zmutowane zwierzęta i owady, ale i inni ludzie. W tym świecie zasady praktycznie nie istnieją, a zwycięzcą może być tylko ktoś silniejszy. Jako że nie mam w zwyczaju zagłębiać się zbytnio w rozważania co autor chciał powiedzieć – powiem tylko jedno – na pewno warto.
   
   Książka ta powstała z opowiadania, które Zelazny napisał w latach 60.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 3/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Bookendorfina I. w dniu 2019-06-17

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   "Potężne huragany okrążające glob, ścinające wierzchołki gór i gigantyczne sekwoje, obracające w gruzy budynki i porywające ptaki, nietoperze, owady, oraz wszystko, co się rusza, w swe zabójcze tchnienie."
   
   Minęło pół wieku od napisania książki, przedstawiona w niej fabuła już się zestarzała, nie odbieramy jej w pełnej skali grozy i złowieszczości, a jednak, świadomi wyblakłych barw i tak z zaciekawieniem zanurzamy się w postapokaliptycznym świecie. Dostajemy znikome informacje, co tak naprawdę doprowadziło ludzkość do wojny nuklearnej, które mocarstwo pierwsze wcisnęło przycisk zagłady, dlaczego człowiek jako gatunek sam siebie postanowił przetrzebić. Widzimy efekty i skalę zniszczeń, nie tyle z lotu ptaka, bo unosić się w przestworzach już nie można, ale przecinamy amerykański kontynent z zachodu na wschód, przemieszczając się ekstremalnie niebezpieczną drogą, na której czyhają gwałtowne załamania pogody, strefy wysokiego promieniowania, zmutowane monstrualne zwierzęta, a także ludzie ogarnięci strachem i wrogością, myślący jedynie o przetrwaniu, skoncentrowani na ulotnej teraźniejszości.
   
   Wielka i wartka przygoda głównego bohatera, starającego się za wszelką cenę wypełnić misję powierzoną mu przez rząd, dostarczyć szczepionkę z Los Angeles do Bostonu. Liczy się jedynie wykonanie zadania, nie ma miejsca na wahania, nie ma czasu na refleksje. Czarny charakter, nieobciążony wyrzutami sumienia i współczuciem, udowadniający zdolność do przemocy i bezwzględności, odpowiednio zdopingowany i zdeterminowany, najlepiej nadaje się do zbawienia świata. Tak naprawdę, to ostatnia deska ratunku dla resztki ocalałej populacji. I nawet imię, Czort Tanner, zdaje się wpasowywać w fatum ciążące nad nim i napotykanymi przez niego osobami. Narracja oszczędna w słowach, pomijająca opisy, stawiająca na prostotę, bezpośredniość i lakoniczność, ma swój urok, choć wzbudza w czytelniku niedosyt. Zastanawiam się, czy autor nie powinien pozostać jednak przy opowiadaniu, nie rozciągać przybliżanej historii do ram powieści. Gdyby wyrzucić niektóre zbędne wtrącenia, czy sztucznie wykreowane wątki, brzmiałoby intensywniej i bardziej przekonująco. I jeszcze to mega długie zdanie, na które natykamy się pod koniec książki, przyznam, że lubię takie słowne niespodzianki. Miłośnicy fantastyki powinni sięgnąć po prekursorkę gatunku, tak chętnie powielaną w różnych odmianach przez twórców i artystów. Sięgnięcie do źródeł wzbogaca i wywołuje ciepły uśmiech, ale również daje szerszą perspektywę i większą świadomość zmian, a to cenne doświadczenie dla odbiorcy.
   
   [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Michał L. w dniu 2019-05-31

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   ZELAZNA KLASYKA
   
   Odkąd Rebis wystartował z serią wydawniczą „Wehikuł czasu”, kolejnych jej tomów wyczekuję, jak rzadko jakich książek, znów czując się niczym tamten nastoletni ja, który dopiero odkrywał rozległy świat literackiej fantastyki. Jest bowiem coś takiego w doborze artystów, tytułów i nawet samym wydaniu, co sprawia, że mam ochotę dorwać w swoje ręce każdą kolejną część. Co ważniejsze jednak, wszystkie z nich zachowują naprawdę rewelacyjny poziom, jakiego najczęściej brak współczesnej fantastyce. I tak samo jest z „Aleją Potępienia” Rogera Zelaznego. Co prawda jest to najsłabsza z dotychczas wydanych w serii powieści, ale to i tak kawał bardzo dobrej opowieści nie tylko dla miłośników post apo.
   
   Członek gangu motocyklowego i szansa na odkupienie. W spustoszonym wojną atomową świecie Czort Tanner staje przed okazją mogącą odmienić jego życie. Na wschodzie Stanów Zjednoczonych, które zmieniły się w zbiorowisko enklaw ludzkich niedobitków, wybuch epidemia. Szansą dla przetrwania mieszkańców staje się szczepionka, ale ktoś musi przewieźć ją z Los Angeles do Bostonu – trasą nie przypadkiem noszącą miano Alei Potępienia. Tego właśnie dokonać ma Tanner, a, jak się można domyślić, zadanie będzie koszmarne. Wojna wypaczyła wszystkie istoty żywe, ale wciąż to ludzie pozostają najgorszym, na co może natknąć się Czort…
   
   Roger Zelazny to jeden z tych klasyków, z którymi jakoś nie miałem za wiele do czynienia. W tym momencie właściwie mogę przypomnieć sobie tylko jedną powieść jego autorstwa, którą przeczytałem. Była to „Ciemna październikowa noc”, historia mająca stanowić wariację na temat Kuby Rozpruwacza, ale pomieszaną z mitologią zahaczającą niemalże o Cthulhu – lektura okazała się niezła, ale niestety nie powaliła mnie na kolana. Inaczej rzecz ma się z „Aleją Potępienia”. Owszem, to też nie jest wybitna książka, ale jednocześnie to pozycja naprawdę na poziomie, dobrze pomyślana, choć prosta, ale w tej prostocie właśnie tkwi jej siła.
   
   Pierwotnie to nie była powieść, a nowela. Na rozdmuchanie całości do długiej formy narzekali zarówno krytycy, chwalący krótszą wersję, jak i sam autor, który tekst rozwinął na żądanie swojego agenta. Nie ma co ukrywać, że owo rozwijanie jest widoczne, ale i tak to kawał dobrej książki. Oldschoolowej, ale w dobrym tego słowa znaczeniu. I zdecydowanie lepszej, niż większość współczesnej literatury postapokaliptycznej, choć przecież „Aleja” jest rzeczą nieskomplikowaną i przy okazji także niewymagającą.
   
   To po prostu kawał udanej opowieści akcji osadzonej w niegościnnym świecie przyszłości. Coś w sam raz dla miłośników „Mad Maxa” (warto tu zauważyć, że „Aleja” powstała już w roku 1967, a dekadę później doczekała się filmowej adaptacji). Zresztą całość przypomina połączenie „Mad Maxa” właśnie ze „Swobodnym jeźdźcem”, czyli dziełami, które dopiero miały nadejść. Czy Zelazny był inspiracją w szczególności dla tego pierwszego, trudno rozsądzić, skoro twórcy na ten temat milczą, ale pod wpływem „Alei Potępienia” powstało wiele najróżniejszych dzieł, łącznie z jednym z komiksów z serii „Sędzia Dredd”. Przede wszystkim jednak po dziś dzień rzecz robi spore wrażenie, serwując kawał dynamicznej, świetnie napisanej lektury – po prostu żel… zelaznej klasyki – którą pochłania się na raz. Polecam.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 1 recenzje

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję