Ryder. Bracia Slater. Tom 4

Historii braci Slater chyba nie trzeba Wam przedstawiać. A jeśli nie mieliście okazji poznać losów tych pięciu braci to nadrabiajcie zaległości jak najszybciej, bo Ryder i Branna już czekają na Was!

Ryder to najstarszy z braci, wreszcie doczekałam się jego historii. Burzliwy związek z siostrą Bronagh. Brannę mogliśmy poznać już w poprzednich tomach i jedno co wiemy na sto procent to to, że nie jest dobrze. Tajemnicze nocne wyjścia, brak rozmów, sekrety, oddalanie się od siebie - to codzienność, w której żyje Branna. Czuje się w tym związku coraz gorzej i wie, że aby ruszyć dalej musi zerwać z przeszłością i kimś, kto wydawał się jej przyszłością, czyli Ryderem. Jednak, jak to w życiu Slaterów bywa, nic nie przychodzi łatwo - nawet zerwanie, a porywczy temperament mężczyzny skutecznie to jej utrudni. Nie pomaga też hermetyczne otoczenie, gdzie każda z jej przyjaciółek jest związana z Braćmi. W tej książce nie zabraknie kłótni, płaczu, dorosłych decyzji, które mogą zmienić ich losy. Nie ominą nas również demony przeszłości, które pomimo, że wydawałyby się już niegroźne, a jednak uderzą w najmniej oczekiwanym momencie. Myślę, że to właśnie za to tak mocno polubiłam ten cykl. Bohaterowie się zmieniają, dojrzewają, zakładają rodziny i prowadzą normalne, ustatkowane życie, a jednak tkwi w nich żyłka życia na krawędzi, bytu w niebezpieczeństwie i walka o najbliższych, nawet gdy ceną byłoby nawet własne życie. Książka z nieprawdopodobnymi zwrotami wydarzeń, często przewidywalna ale i tak sprawiająca przyjemność odkrywa przed nami kolejne sekrety, chociaż osobiście najbardziej czekam na część o Damienie i Allanie. Czuję, że tam to się dopiero będzie działo!

Bracia Slater to świetny cykl, który pokazuje nam moc miłości, solidarności braterskiej i potęgę rodziny, która jest w stanie zrobić dla siebie wszystko, pomimo ryzyka i niebezpieczeństwa. Ryder jako najstarszy z braci doskonale wie co to odwaga i ciężar odpowiedzialności za drugiego człowieka, a pomimo błędów potrafi zawalczyć o osobę, którą kocha najbardziej na świecie!

„Ryder” to już czwarty tom serii „Bracia Slater” od L. A. Casey. Poprzednimi tomami autorka całkowicie skradła moje serce. Zawarte w nim było to, co uwielbiam w tego typu książkach: namiętność, pożądanie, tajemnice z przeszłości, niebezpieczeństwo i oczywiście mnóstwo żartów, docinek i „słownych potyczek”, które nie raz bawiły mnie do łez. Poprzednie trzy tomy, pomimo tego iż w dużym stopniu były do siebie podobne, to jednak bardzo mi się spodobały, a seria „Bracia Slater” jest jedną z moich ulubionych serii książkowych.

Tym razem Wydawnictwo Kobieco kazało nam nieco dłużej czekać na IV tom, dlatego z niecierpliwością czekałam na informacje o polskiej premierze. Gdy w końcu książka trafiła w moje ręce, od razu rozpoczęłam lekturę…

Branna jest załamana tym, że jej związek z ukochanym mężczyzną okazał się pomyłką. Chociaż kocha Rydera ponad życie, to nie może w żaden sposób do niego dotrzeć. Nie pomagają kłótnie, płacz ani niekończące się ciche dni.

Ryder Slater jest wściekły. Nie dość, że od wielu miesięcy okłamuje najważniejszą kobietę w życiu, to jeszcze ukrywa coś, co naraża wszystkich na śmiertelne niebezpieczeństwo. Nie może jednak nic powiedzieć i zrobić.

Kiedy ich związek znajdzie się nad krawędzią, Ryder zmierzy się z mrocznymi siłami. Jedno jest pewne, że mężczyzna zrobi wszystko, aby uratować miłość i rodzinę.

Ryder chciał mieć Brannę od pierwszej chwili. Ryder dominuje to, co chce mieć.

„Ryder” jest zdecydowanie inny od poprzednich części. Trzy pierwsze tomy, były napisane według jednego schematu. Działała w nich zasada „Kto się czubi, ten się lubi”. Pomimo początkowych niechęci, autorka tworzyła między daną dwójką bohaterów jakieś uczucie, które z każda kolejną stroną kwitło. Następnie był wątek powrotów do przeszłości, traumatycznych przeżyć, po których następował kulminacyjny, pełny licznych niebezpieczeństw moment.

Jednak czwarty tom serii różni się dość diametralnie od pozostałych. Na czym polega ta różnica?

Po pierwsze, „Ryder” jest historią bardziej dramatyczną. Brak tutaj jakiś przekomarzanek między bohaterami, gdyż historia zaczyna się w momencie, gdy związek Rydera i Branny chyli się nieubłagalnie ku końcowi. Brak tu jakiś początkowych flirtów, gdyż mamy tu do czynienia z dojrzałym związkiem.

Po drugie, nie wprowadzone są tu żadne nowe wątki, bohaterowie borykają się z problemami, mającymi początek w przeszłości. Autorka nie wprowadziła do fabuły żadnych nowych postaci, prawdopodobnie dlatego, by czytelnik mógł bardziej wczuć się w sytuację Branny i Rydera.

Jak w takim razie wypadł „Ryder” na tle pozostałych części?

Nie będę ukrywać, że brakowało mi tego charakterystycznego poczucia humoru Braci Slater i tej „lekkości” fabuły. Co oczywiście nie oznacza, że tom IV jest zły, czy też nudny. Nic z tych rzeczy.

Cieszę się, że autorka podążyła w nieco innym kierunku. Dzięki temu, nie odnosi się wrażenia, że to kolejna, powielana historia. „Ryder” pokazuje to, że życie wcale nie jest takie bajkowe, tak proste, jakby się mogło wydawać.

Zakończenie książki całkowicie skradło moje serducho. Autorka świetnie poprowadziła pewien wątek, zupełnie mnie przy tym zaskakując. Finał IV tomu jak dla mnie był najlepszy. Gdy czytałam ostatnie strony, autentycznie szczerzyłam się do książki.

Cała historia bardzo mi się podobała. Została ona poprowadzona w formie przeplatanki: aktualne wydarzenia, zostawały chwilowo przerywane, by czytelnik mógł przenieść się do przeszłości i zobaczyć jak ogromnie zmienił się los tej dwójki bohaterów. Ta część została równie lekko napisana jak trzy poprzednie tomy. Autorka posiada ten dar, że już od pierwszych stron potrafi zaciekawić czytelnika.

Jeśli jeszcze nie mieliście do czynienia z tą serią, to koniecznie powinniście nadrobić zaległości.

A jeśli czytaliście poprzednie tomy, to jestem przekonana, że Rydera pokochacie równie mocno jak Dominica, Alec’a, czy Kane’a.

Z niecierpliwością będę wypatrywała wieści na temat polskiej premiery ostatniej części serii. Całe szczęście, że na półce czeka „Branna”, czyli dopełnienie tomu IV. Jeszcze raz gorąco polecam Wam tą serię!

A teraz zmykam, by przeczytać „Brannę”.

Moja ocena: 8/10

[Adres usunięty]

Bracia Slater naprawdę skradli moje serce. Wszyscy. Cała piątka jest czarująca na swój sposób. Ta historia różni się zupełnie od pozostałych, nie wprowadza do fabuły nowych wątków, a w ciekawy sposób przybliża nam wydarzenia z przeszłości.

Ryder i Branna według wszystkich byli dla siebie stworzeni i stanowili idealny związek. Przynajmniej tak sądzą pozostali bracia Slater oraz dziewczyny. Niestety rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej. Branna czuje się bezradna, cierpi wewnątrz, skrywa swoje problemy przed światem i przed siostrą. Czuje, że jej związek zmierza ku końcowi, nie widzi wyjścia z tej sytuacji. Dalej kocha Rydera, ale nie takiego jakim się stał przez ostatni rok. Cały czas łudziła się, że wszystko wróci w końcu na właściwy tor, lecz kiedy tak się nie dzieje Branna podejmuje druzgocącą decyzje o rozstaniu.

Ryder od miesięcy zachowywał się dziwnie. Wychodził z domu nigdy nie mówiąc dokąd.Zrobił się zdystansowany, zimny i obojętny, tak jakby przestał cokolwiek czuć do swojej narzeczonej. Przestał zwracać na nią uwagę, non stop był zajęty swoim telefonem. Kiedy Branna z nim zrywa mężczyzna nie przyjmuje tego do wiadomości i nie pozwala jej na to, prosi ją o czas by mógł wszystko wyjaśnić. Kobieta postanawia go śledzić i to co odkrywa ją załamuje.

Niestety nie wie, że to nie jest to na co wyglądało. Nie jest świadoma, że Ryder robi to wszstko by ją chronić i całą swoją rodzinę.

Slater nie wie, że na Brannę czeka jeszcze większe niebezpieczeństwo, kiedy zostaje porwana i uświadamia sobie kto ją porwał i dlaczego, jest załamana swoim odkryciem, traci chęci do życia.Wróg Kane'a nie zadaje jej takich ran, jakie zadał jej Ryder. Chce po prostu żeby to wszystko się skończyło. Pragnie by Duży Phil zakończył już swoją vendettę. Kiedy bracia dowiadują się kto ją porwał i gdzie jest przetrzymywana chcą ją uratować.

Gdy Ryder w końcu wyznaje prawdę po tych traumatycznych przeżyciach Branna nie potrafi mu uwierzyć. Czuje się zagubiona,

Czy Branna i Ryder poradzą sobie ze swoimi problemami?

Czy ponownie sobie zaufają i zakochają się w sobie jeszcze raz?

Bardzo podobały mi się flashbacki Branny, bo dzięki temu mogłam poznać niektóre wydarzenia z poprzednich tomów w innej perspektywie, a przede wszystkim poznaliśmy Dominica również z innej strony, a nie tylko jako takiego chamskiego. Żałuję tylko, że było tylko tyle tych powrotów do przeszłości, bo chętnie dowiedziałabym się jeszcze czegoś więcej, ale muszę się zadowolić tym co jest.

Książka jest równie dobra jak poprzednie, aczkolwiek już widać, że autorka pisze cały czas w tym samym schemacie w każdej książce mamy niemalże takie samo zakończenie - porwanie i zwycięstwo braci oraz na końcu inna wersja "żyli długo i szczęśliwie". Cieszy mnie to, że każdy odnalazł swoje szczęście i tak dalej, ale jak dla mnie zbyt dużo przewidywalności już występuje w tych książkach. Pierwsze dwie nie były przewidywalne, bo Nico i Alec potrafili zaskoczyć, ale z każdym kolejnym tomem ta przewidywalność rośnie, a co się stało z tymi mężczyznami, którzy byli twardzielami itp, a teraz trzęsą się przed dziewczynami, zupełnie tak jakby nie mieli swojego zdania. Fajnie jakby w następnym tomie ta sielanka została trochę zakłócona, bo w tej chwili te książki trochę przypominają ciepłe kluchy.

Jestem ciekawa jaka będzie historia Damiena - najmłodszego z braci. Może ten tom będzie zupełnie się różnił od poprzednich i może w jakiś sposób mnie zaskoczy. Czytam to głównie dla Dominica i Kane'a, bo uwielbiam tych braci! :)

Mimo wszystko, myślę że warto przeczytać jeśli szuka się czegoś nie zobowiązującego i takiego luźniejszego.

Ps. Uwielbiam te okładki! Są cudowne!

Branna jest załamana swoim związkiem z Ryder'em. Nie pamięta, kiedy ostatnio się kochali, czy okazywali sobie jakieś pozytywne uczucia. Ciągle się kłócą, krzyczą na siebie, albo po prostu się unikają. Jej ukochany znika gdzieś nocami i nie chce się z tego wytłumaczyć, a Branna nie wie, co o tym myśleć. Jest tym wszystkim zmęczona nie tylko psychicznie, ale i fizycznie. Wie, że musi podjąć decyzję i to niekoniecznie pozytywną. Wie, że musi rozstać się z Ryder'em...

Ryder z kolei jest wściekły na cały świat, bo ukrywa coś przed wszystkimi i nie może nic powiedzieć. Boli go fakt, że okłamuje swoją ukochaną, ale w ten sposób chce jej zapewnić bezpieczeństwo. Nie ma pojęcia, co siedzi jej w głowie. A kiedy się dowiaduje, że ta chce go zostawić, nie przyjmuje tego do świadomości. Dosłownie.

Czy naszej dwójce uda się pogodzić? Czy Brannie na pewno nie zagraża żadne niebezpieczeństwo? Ryder szybko się dowie, co to znaczy, móc stracić ukochaną.

Jak doskonale wiecie, serię o braciach Slater zaczęłam nie po kolei, bo od trzeciego tomu i to właśnie wtedy przepadłam. Pokochałam każdego z braci i muszę koniecznie znaleźć czas, by przeczytać pierwszy i drugi tom :D Co prawda Damien pozostaje moim niedoszłym mężem, ale wszyscy są świetni :D

Myślę, że śmiało można powiedzieć, że Ryder i Branna to tacy rodzice tej serii. Opiekują się swoim rodzeństwem, a nawet Branna nazywana jest mamuśką. Wydaje mi się też, że są ze sobą najdłużej, ale mogę się tutaj mylić, bo nie czytałam poprzednich części.

Kiedy tak się zastanawiam, to ciężko opisać mi Ryder'a. Nie jest zbytnio zaborczy, aczkolwiek owszem, potrafi rządzić. Rodzina jest dla niego najważniejsza, tak jak dla pozostałych braci. Jest przystojny, seksowny i zajmuje się nie wiadomo czym, co doprowadza Brannę do szału. Nikomu nic nie mówi, ale w rzeczywistości jego bracia wiedzą, o co chodzi. Jedynie Branna (no i przez chwilę Damien) nie są tego świadomi.

Branna zaś to z pewnością silna kobieta, która w młodym wieku musiała zastąpić swojej młodszej siostrze matkę i ojca. Uważam, że świetnie sobie z tym poradziła. Niejednokrotnie przekłada dobro siostry ponad swoje. To o niej częściej myśli niż o sobie. Nie mówi żadnej z dziewczyn o swoim problemie w związku, bo każda z nich ma coś na głowie i po prostu nie chce im dokładać dodatkowego problemu. Cała Branna.

Podejmuje też trudną decyzję o rozstaniu z Ryder'em, bo nie czuje już tego, co było. Męczy się tym wszystkim. Wie, że będzie cierpieć, ale ma dość. A Ryder nie przyjmuje do świadomości tej decyzji i każe jej jeszcze poczekać 48 godzin...Świetnie, nie? W między czasie Brannie grozi niebezpieczeństwo i tu zaczyna się trochę akcji.... I na tym skończę! Troszeczkę jest to chyba schematem, bo w poprzedniej części też tak było, ale uwierzcie mi, że czytało mi się świetnie.

Recenzja pochodzi z bloga [Adres usunięty]

Recenzja Ryder

Ryder to czwarta część serii Bracia Slater,autorki L.A.Casey.

Branna Murphy,to starsza siostra Bronagh,wychowywała ją od kąt ich rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Ciężko pracuje jako położna w szpitalu,ale zawsze znajduje czas dla tych których kocha.

Kiedy do jej siostry wprowadza się Nico,ona wprowadza się do swojego narzeczonego Rydera.

Po paru latach para zaczyna przeżywa kryzys w związku.

Bronna czuje się kompletnie bezradna,bo wie że mężczyzna którego kocha, bardo się zmienił.

Kłócą się o wszystko,nawet o małe rzeczy, osądzają się o zdradę. Ciągle się mijają, nawet przestają na siebie patrzeć.

Dziewczyna liczyła na to że w końcu coś się zmieni,lecz zdała sobie sprawę że dla niej i Rydera nie ma już ratunku.

Ryder Slater jest najstarszy,wychowuje swoich czterech młodszych braci,po tym jak ich rodzice zostali zabici.

Bardzo kocha swoją kobietę i wścieka się,bo od miesięcy ją okłamuję chociaż robi to,aby ją chronić przed nie bezpieczeństwem.

Kiedy Branna przychodzi do niego aby z nim zerwać,ten zaczyna walczyć o swoją kobietę i spróbuje ocalić swoja rodzinę.

Czy Ryderowi uda się odzyskać Branne ?

Czy zdoła ułożyć swoje sprawy?

Czy Branna w końcu wybaczy mu że tak ją traktował?

Autorka pokazuje w tej książce co można zrobić dla ludzi których się kocha i jak daleko można się posunąć by byli bezpieczni.

Lecz trzeba uważać aby się nie pogubić bo można wszystko stracić.

Polecam tę książkę i czekam na kontynuację.

Skłamałabym, pisząc, że nie zaskoczyła mnie ta historia, bo zaskoczyła i to bardzo. Głównie tym, jak diametralnej zmianie uległ styl pisania L.A. Casey. Szczerze mówiąc, autorka praktycznie całkowicie odeszła od używania wulgaryzmów i pojawiają się one naprawdę sporadycznie, służą jedynie podkreśleniu i wyakcentowaniu emocji, jakie siedzą w bohaterach. A jeśli już o bohaterach mowa, to niezmiernie mi się podoba, jak autorka przedstawiła relację tej dwójki, nie zapominając przy tym o pozostałych postaciach. Ich charaktery są coraz lepiej i umiejętniej zarysowane, co działa zdecydowanie na korzyść książki.

Nietrudno zauważyć, że przed Ryderem i Branną stoi duże wyzwanie - walka o związek nie jest rzeczą łatwą, wymaga czasu, cierpliwości i siły bohaterów. Czy będą w stanie o siebie walczyć, jak tak bardzo oddalili się od siebie, a uczucie zgasło, jak ogień przy zapałce? Teoretycznie można byłoby się domyślić, jak ta historia się potoczy, jednak nie wszystko było tak oczywiste, jak można byłoby sądzić. Autorka bowiem skonstruowała ciekawą historię, nie zapomniała o problemach bohaterów z poprzednich części i połączyła to wszystko w spójną całość. W książce możemy liczyć na mały zwrot akcji, a punkt kulminacyjny opowieści wzbudza niemałe emocje.

Cała recenzja: [Adres usunięty]

CO SIĘ Z NIMI DZIEJE?

Ryder i Branna to najstarsi przedstawiciele całej serii, wciąż młodzi, a jednak już doświadczeni w kwestii budowania trwałego związku. Są przecież ze sobą od kilku lat. Co więcej, planują przecież dziecko. Cóż jednak, kiedy do stworzenia nowego życia potrzebne jest fizyczne zbliżenie. A skoro Ryder znika w nocy, z romantycznej aury nici. To tak pół żartem, pół serio. Branna, która dotąd stanowiła do wszystkich oparcie, czuje się coraz bardziej skołowana. Nie rozumie zachowania partnera, który jej pytania komentuje argumentem niezrozumienia. A Ryder, no cóż. Zachowuje się nagannie. Przez pewien czas niesie ze sobą aurę oschłości, budzi wręcz wściekłość. Wszystko to jednak ma pewne ukryte, głębsze znaczenie, które z czasem wychodzi na jaw i przynosi czytelnikowi odpowiedzi na wszystkie tajemnice.

ZAMIAST PIERWSZEGO SPOTKANIA, PIERWSZE NIEPOROZUMIENIA

Ta historia zaczyna się nieco inaczej, niż większość powieści o miłości. Tutaj zamiast pierwszego spotkania są pierwsze poważne nieporozumienia, bo przecież w grę wchodzi para z bagażem doświadczeń. Można by powiedzieć ludzie, którzy znają się jak łyse konie. Jak się okazuje, widmo rozstania może dosięgnąć i takich. Książka więc została uwita wokół wątku zapadania się i odbudowywania miłosnej relacji, nie tylko tej opartej na fizyczności (choć oczywiście pikantne sceny też się pojawiają), ale także na szczerości – co okazuje się być fundamentem niezbędnym do istnienia każdego związku. Czytelnik ma okazję zakosztować gorzkiej teraźniejszości bohaterów, ale także przenieść się pięć lat wstecz, kiedy to wszystko się zaczęło, kiedy Ryder i Branna pierwszy raz się zobaczyli. W jakich okolicznościach? Czy to była miłość od pierwszego wejrzenia?

SENSACJA I TŁO

Masowy grób, federalni, broń wycelowana w wroga. W książce pojawia się także smaczek w postaci sensacji. A kiedy jest niebezpiecznie, tajemnice lubią opuszczać swoje kryjówki. Na drugim planie przewijają się pozostali członkowie wielkiej rodziny Slater, więc czytelnicy zaznajomieni z poprzednimi częściami będą mogli podpatrzyć co słychać u każdego z poznanych już wcześniej bohaterów. A u co poniektórych szykują się pewne zmiany.

PODSUMOWANIE

Jak na najbardziej ogarniętych bohaterów rodziny przystało, ta część serii jest też najbardziej dojrzała. Mam wrażenie, że pewną metamorfozę przeszedł także styl L.A. Casey, która wkroczyła na rynek wydawniczy z pierwszym, mocno kontrowersyjnym i wulgarnym tomem i teraz po prostu ochłonęła, „zbastowała” skupiając się na dopracowania fabuły. I wyszło jej to na dobre.

Ryder i Branna dla swoich najbliższych są jak rodzice. Bez względu na wszystko zawsze przy nich są, wspierają ich i im pomagają. Ryder jest do bólu lojalny wobec swojej rodziny. Opiekuje się swoimi braćmi i zrobi wszystko, żeby ich chronić, nawet jeżeli może go to sporo kosztować. Branna może i pracuje ciężko w szpitalu jako położna, ale zawsze znajdzie czas, dla tych którzy najbardziej jej potrzebują. Niestety w trakcie tego wszystkiego przestali myśleć o sobie a na przestrzeni lat w ich związku doszło do sporych zmian. Para od jakiegoś czasu nie potrafi się ze sobą komunikować a wręcz zaczynają się nawzajem unikać. Nocne wypady i tajemnice, które skrywa Ryder wszystko pogarszają. Branna zaczyna być nieszczęśliwa a widok pozostałych zakochanych par niczego jej nie ułatwia. Zdaje sobie sprawę, że trzeba temu cierpieniu położyć kres, ale Ryder jest bardzo podobny do swoich braci i nie pozwoli jej odejść tak łatwo. W książce pojawiają się retrospekcje, które przenoszą nas kilka lat wstecz. Między innymi mamy szansę zobaczyć w jaki sposób Ryder i Branna się poznali. Była to niemal miłość od pierwszego wejrzenia. Między nimi nie brakowało seksualnego napięcia, ale w łóżku nie tylko dochodziło do zbliżeń, potrafili też godzinami przegadać o wszystkim i o niczym. Żeby powrócić do tego co było, Ryder najpierw musi wyjawić co skrywa. Dostaliśmy też szansę na zobaczenie z innej perspektywy jak na początku wyglądała relacja Bronagh z Dominikiem. Przenosząc się z powrotem do teraźniejszości. Bracia Slater nie zaznają spokoju, bo za rogiem zawsze czyha zło. A tym razem na celowniku znalazła się Branna. Ryder zrobi wszystko, żeby odzyskać ukochaną. A kiedy to zrobi, to wreszcie będzie miał szansę, aby o nią zawalczyć i wszystko jej wyjaśnić.

Branna jako dodatek jest bardzo przyjemna w czytaniu. Wszystko powróciło na odpowiednie tory, a między Ryderem i Branna nie mogło być lepiej. Szczęśliwa i zakochana para ma szansę na spędzenie trochę czasu na sam, ale na dłuższą metę nie będzie im to dane. Jednak nie umniejsza to ich szczęścia, bo nie ma to jak rodzina. Zwłaszcza, że ich znacznie się powiększa. Na sam koniec nie zabraknie dramatu, który wprowadza nas w kolejny tom i daje przedsmak tego co nas czeka. Czytając Rydera jak i Brannę można zauważyć, że z każdą kolejną częścią styl pisania L.A. Casey się zmienia. Nadal jest ON prosty i lekki, jej książki wciąż potrafią wciągnąć, nie zabraknie również świetnego poczucia humoru, z którego autorka jest znana a także wspaniałej, rodzinnej atmosfery, ale obie te pozycje są też dużo bardziej przemyślane, spokojniejsze i dojrzalsze. Konieczne musicie poznać losy naszej niedźwiedzicy i Matta Bomera w wersji z tatuażami. Ich piękna, bezwarunkowa miłość roztopi wasze serca, pijańskie szaleństwo Bronagh i Alannah was rozbawi. A co z resztą? Sami musicie się o tym przekonać. A ja z niecierpliwością wyczekuje polskiego wydania śnieżka i Lany.

Ci co mnie znają dobrze wiedzą jak uwielbiam Braci Slater. Zarówno wszystkich razem jak i każdego z osobna. Bo choć czasem zachowują się nagannie, to nie sposób ich nie kochać.

Tym razem skupiamy się na Ryderze i Brannie. Czyli na dwójce kochających się osób, a jednak z każdym dniem coraz bardziej oddalających od siebie. Ona nie wie, gdzie ON znika w nocy, ON jej nic nie mówi, by ją chronić. Przez to dochodzi do ciągłych nieporozumień i kłótni.

Życie u boku któregokolwiek Slatera nigdy nie było łatwe. To mężczyźni, którzy mają specyficzne poczucie humoru, potrafią zachowywać się jak małe dzieci, albo obrażać o byle drobnostkę. A jednak mają w sobie to coś, co ich kobiety przyciąga do nich. Tylko co zrobić, jeśli w życie zaczynają się wkradać coraz większe tajemnice? Czy taki związek ma szansę przetrwania?

Niesamowicie podziwiam Brannę za jej wytrzymałość psychiczną. Jej związek z Ryderem sypie się od ponad roku, a ona wciąż z nim jest. Czy ja bym tak potrafiła? Raczej nie. Miałam ochotę udusić Rydera za jego chamskie zachowania względem Branny. Ale kiedy w końcu dowiedziałam się jaki był powód jego tajemnic, moje emocje troszkę opadły. W pewnym sensie zaczęłam go rozumieć.

„Dawny Ryder był moim uzależnieniem, a jak w przypadku każdego uzależnienia, musiałam zażyć swoją dawkę, nawet jeśli tylko w formie wspomnienia.”

Branna to kobieta, która zamiast w końcu zainteresować się sobą samą, patrzy by wszystkim w koło było dobrze. Martwi się w swoją siostrę i całą rodzinę. Nawet kiedy jej narzeczony ją rani, ona myśli o tym, by nie sprawiać mu przykrości. Czy to nie jest szlachetne? Która z kobiet zachowywałaby się tak jak ona? Z jednej strony to ujmujące, a z drugiej przerażające. Branna powinna w końcu obudzić się z tego snu i choć raz zawalczyć o własne szczęście.

L. A. Casey w tym tomie łączy teraźniejszość z przeszłością. Czasem odnosiłam wrażenie, że za dużo tej przeszłości, którą praktycznie znałam już z poprzednich tomów. Wolałabym więcej obecnego życia bohaterów. Oczywiście autorka zafunduje nam również chwile grozy, bo bez nich by się nie obyło. Kto tym razem zapoluje na życie Slaterów? I kogo oprawca weźmie na celownik?

Książki autorki zawsze dostarczają mi ogrom emocji, uwielbiam się wściekać na bohaterów tak samo jak i cieszyć się ich szczęściem. Za każdym razem udowadniają mi, że pomimo tego, iż człowiek ma już swoje lata, wciąż ma w sobie coś z dziecka. Umieć cieszyć się małymi rzeczami, pozwalać sobie na chwile słabości to coś normalnego.

Bohaterzy po raz kolejny zostali dobrze wykreowani. Najbardziej zagłębiamy się tutaj w psychikę Branny. Razem z nią przeżywamy jej załamanie, zwątpienie, niechęć do życia. Zapamiętajcie jednak, że Ryder zatrzymuje to, czego pożąda. Tylko czy uda mu się naprawić, to co zepsuł?

„Chciałam mu ufać. Bóg jeden wie, jak bardzo. Ale nie mogłam pozwolić, by znowu zrodziła się we mnie nadzieja. Ból serca, który czułam, gdy nasz związek się rozpadał, był zbyt silny.”

"Bracia Slater. Ryder" to kolejny wciągający tom opowiadający o losach pary, której losy wiszą na włosku. I tylko od nich samych zależy, czy uda im się wszystko naprawić czy też nie. Zobaczcie do czego mogą doprowadzić tajemnice w związku i jak ważne jest w nim zaufanie. Zachęcam do przeczytania, emocje gwarantowane.

Fragment: "Podsumowując, jak dla mnie poziom tego tomu i dodatku był wyższy niż poprzednich dwóch tomów (i ich dodatków), aczkolwiek mam nadzieję, że będzie jeszcze lepiej. Ogólnie rzecz biorąc fajnie sobie takie pozycje poczytać i się trochę przy nich rozluźnić. Są one tak skomplikowane, jak "Moda na sukces", więc na pewno będziecie się świetnie bawić, jeśli lubicie dramy w książkach! Tak, czy siak - polecam, bo akurat te części mnie do siebie przekonały."

[Adres usunięty]

Mam ogromną słabość do mężczyzn z rodziny Slater i będę Was nimi katować. Dlatego też nie możecie się dziwić, że to właśnie dzisiaj na tapetę biorę dwie najnowsze książki poświęcone właśnie jednemu z braci Slater.

W całej serii Bracia Slater to Ryder oraz Brana pełnią rolę rodziców dla całej tej szalonej zgrai ludzi. Przez większość czasu liczyło się dla nich przede wszystkim bezpieczeństwo rodziny, więc bardzo często swoje dobro przedkładali nad dobro innych. Ich związek mógł służyć za wzór dla pozostałych bohaterów. Jednak w pewnym momencie tajemnice oraz niedopowiedzenia powodują, że ich związek zaczyna „pękać” i ta dwójka zaczyna się od siebie oddalać. Autorka w tej części serii przedstawiła najczęstsze problemy, z którymi zmaga się nie jedna para na tej planecie. Moim zdaniem to jest najmocniejsza strona całej tej historii, bo jest ona najbardziej życiową częścią serii o Braciach Slater.

Bez wątpienia te książki są o wiele bardziej intensywniejsze, niż pozostałe części z tej serii. Opisane w nich sceny erotyczne są bardzo, ale to bardzo gorące i jestem pewna, że pobudzą Waszą wyobraźnię. Podoba mi się też to, że w "Ryderze" została przedstawiona retrospekcja, od początków związku Branny i Ryder’a, aż do momentu, kiedy to poczuli, że ich związek przechodzi metamorfozę i obydwoje tracą w nim stabilność. Po przeczytaniu całej tej historii rozumiem kłamstwa oraz dziwne zachowania najstarszego Slatera, jednak to wszystko spowodowało, że ta książka trzyma w napięciu przez większość czasu.

L. A. Casey jest świetną pisarką, jeżeli chodzi o przedstawienie chemii między bohaterami. Ta autorka potrafi też genialnie budować napięcie w czytelniku przez opisywanie pewnych sytuacji. Te wzloty oraz upadki głównych postaci są bardzo intrygujące, dzięki czemu czytelnik jest cały czas zaciekawiony tą historią. Zdaję sobie też z tego sprawę, że nie wszystkim seria Bracia Slater przypadnie do gustu, ponieważ jest ona dość specyficzna i wszystkie książki opierają się na pewnym schemacie oraz są bardzo przewidywalne.

Pełna wersja recenzji na: [Adres usunięty]

To jedna z najlepszych serii jaką miałam okazję przeczytać. Jestem zachwycona."Ryder" przypomina mi za co tak bardzo ją polubiłam. Historia opisana w tej części jest troszkę inaczej. Dzięki temu mogę powiedzieć, że trafia do mnie jeszcze bardziej. Opisana sytuacja jak z życia wzięta. Przypomina Nam jak ważne jest zaufanie i wsparcie bliskich. Jak ważne jest to, aby się na nich nie zamykać. Bo takie trzymanie w sobie wszystkich negatywnych myśli i emocji nie jest dobre. Muszą mieć swoje ujście, choćby przez zwykłą rozmowę z zaufaną osobą.

Pozostaje mi tylko dodać, że książkę czyta się baaaardzo szybko i przyjemnie. Autorka wciąga nas w swoją historię od pierwszych stron i nie pozwala odejść choćby na chwilę. Jestem mega zadowolona. Polecam!!! Ogromnie. Nie tylko tą, ale i pozostałe części serii. Gdyż warto, na prawdę warto. 🤗😍