Cari Mora

Podstępna literatura. Niby obojętnym językiem poprowadzona z początku, potem łapie nas i nie puszcza do końca. Jest temperatura, są przetasowania, a za bohaterami się podąża odseparowując się totalnie od świata poza książkowego. Thomas Harris nie zapomniał, jak się pisze jadowicie i sprytnie. :)

„Cari Mora” to imię dziewczyny, Kolumbijki mieszkającej w Miami. Cari, a raczej Caridad jest dozorczynią pewnego domu, który kiedyś był własnością Pabla Escabara. Teraz najczęściej jest wynajmowany przez ekipy filmowe do zdjęć. Dom jest duży, pełen gadżetów filmowych, plakatów, szaf grających, a nawet można w nim znaleźć krzesło elektryczne. O posiadłości krąży też historia, że kilkadziesiąt lat temu został tam ukryty skarb. Na przestrzeni lat znalazło się wielu jego poszukiwaczy, jednak dopiero teraz dwie osoby mają szansę go znaleźć – Don Ernesto i Hans-Peter, dwóch przeciwników, którzy dotarli do starca, który ten skarb tam kiedyś zakopał. Akcja powieści kręci się wokół tych poszukiwań, w które wplątana zostaje też Cari... Jakby tego było mało dziewczyna obudziła chorą fascynację w Hansie-Peterze, który okazuje się bardzo niebezpiecznym człowiekiem...

Muszę przyznać, że dawno nie czytałam książki z tak oryginalną narracją. Narrator jest całkowicie beznamiętny, przedstawia świat surowo i prosto, opisuje wydarzenia aktualne i przeszłość bohaterów kompletnie nie wplatając w to ich emocji. Z początku dosyć ciężko jest się w ten świat wgryźć, jednak z czasem wszystko nabiera sensu i zrozumienia. Początek na pewno też nie ułatwiają kolumbijskie i meksykańskie imiona bohaterów, których trochę jest, przez co mogą się mieszać. Jednak tak przy setnej stronie wszystko robi się bardziej przejrzyste, a czytelnik już wie, którzy bohaterowie są ważni i istotni. Główne postacie są bardzo oryginalne. Z Cari polubiłam się od razu, to silna kobieta z ciężkim dzieciństwem. Z kolei Hans-Peter to psychopata, potwór, którego fascynuje cierpienie i fizyczne oszpecanie. Obrzydliwy gość (nie radzę przy tych fragmentach jeść!)

Ogólnie "Cari Mora" to książka inna niż wszystkie, warto zwrócić na nią uwagę

Bulgocze każda strona, oj bulgocze. Temperatura w książce, jak i w widzu skacze. Thomas Harris nie stracił ostrości pióra i ambicji do budowania historia, ale i, a może przede wszystkim - charakterów!

Długo, bo aż trzynaście lat, przyszło nam czekać na kolejną odsłonę twórczości słynnego autora "Milczenia owiec" - Thomasa Harrisa. Dziś oto bowiem ten ceniony amerykański pisarz i dziennikarz powraca z najnowszą powieścią pt. "Cari Mora", która wpisuje się w klasyczny nurt psychologicznego thrillera i domieszką sensacji w tle. Książka ta ukazała się w naszym kraju nakładem Wydawnictwa Agora SA.

Fabuła opowieści przenosi nas swoimi stronami do współczesnych Stanów Zjednoczonych, a dokładniej rzecz ujmując - słonecznego Miami Beach. Tam właśnie znajduje się bowiem słynna posiadłość największego i nieżyjącego już od 25 lat króla narkobiznesu - Pabla Escobara, w której to wedle przypuszczeń, znajdują się ukryte miliony dolarów. Pieniądze te pragnie zdobyć przerażający i psychopatyczny Hans-Peter Schneider - człowiek od spełniania najbardziej wyrafinowanych pragnień milionerów na całym świecie. Tyle tylko, że na jego drodze stanie równie niebezpieczne kobieta - Cari Mora, która pracuje w charakterze strażniczki wilii...

Na wstępie muszę zacząć od bardzo ważnej kwestii, która wiąże się z miażdżącą krytyką tej książki. Otóż owszem, powieść ta nie stanowi sobą dzieła na miarę cyklu o Hannibalu Lecterze, który to uczynił osobę Thomasa Harrisa jednym z najpopularniejszych najbogatszych pisarzy na świecie. Bynajmniej nie oznacza to, że jest to jednak książka zła, gdyż z pewnością ma nam ona do zaoferowania ciekawą, klimatyczną i emocjonującą opowieść o konfrontacji dwóch silnych bohaterów, z której to tylko jeden może wyjść zwycięsko. I jeśli zapomnimy o wcześniejszym dorobku tego pisarza, to wówczas także i spojrzenie na tę najnowszą jego książkę okaże się o wiele bardziej obiektywne, sprawiedliwe, a tym samym i przychylne...

Fabułę powieści tworzą dwie naprzemienne i uzupełniające się relacje - ta, która skupia się na losach wpływowego Schneidera, jak i druga, przedstawiające nam wydarzenia z życia pięknej Cari Mory. To one ukazują nam realia tej literackiej rzeczywistości, odkrywają przed nami sekrety i przeszłość jej bohaterów, jak i wreszcie prowadzą do misternej konfrontacji tych dwóch postaci, która przybierze tu bardzo widowiskowy, ale też i przerażający w swej formie obraz. I jak to zazwyczaj bywa u Thomasa Harrisa, tak i tym razem sceny barwnej akcji przeplatają się tu z niezwykle wysublimowanymi fragmentami o odkrywaniu ludzkiej, najczęściej ciemnej strony, natury... Dzieje się tu bardzo wiele, lektura upływa nam w bardzo szybkim tempie, zaś całość wieńczy sobą finał, który z pewnością na długo pozostaje w naszej pamięci...

Akcja, przygoda, sceny walki czy też wypełnione przemocą obrazy - to ważna część tej opowieści, ale jeszcze istotniejszą wydaje się niezwykła relacja pomiędzy parą głównych bohaterów w osobach Hansa i Cari. Każde z nich jest na swój sposób wyjątkowe, intrygujące i przekonujące do uwierzenia w ich osobowości drapieżników, gdyż wbrew pozorom, oboje nimi są. On jest nim z natury i swych chorych fantazji godnych samego Hanibala Lectera, ona staje się taką za sprawą pragnienia zemsty, wiary w ideały, czy też po prostu chęci wykonania powierzonych jej obowiązków tak dobrze, jak tylko potrafi. Oczywiście, bliższą nam jest siłą rzeczy Cari..., ale Schneider ma w sobie to coś, co każde zapamiętać tę postać oraz uznać ją za naprawdę ciekawie wykreowaną...

Nie zawodzi nas również obraz miejsca akcji tej książki, czyli współczesna Floryda. Otóż autor oddał tutaj nie tylko piękno, koloryt, klimat i specyficzną naturę Miami Beach, ale też i niezwykły kulturowy tygiel tego miejsca, w którym przenika się to, co stricte amerykańskie, z tym, co wiąże się z Meksykiem i krajami Ameryki Południowej. Dzięki temu czytając tę powieść ma się nieodparte wrażenie, że każda strona emanuje tym obrazem, a my sami możemy poczuć się tak, jakbyśmy tam byli naprawdę. I choć słowa te wydają się być może nieco przesadzone, to w tym przypadku tak właśnie jest.

Spotkanie z tym tytułem gwarantuje nam sobą solidną porcję wrażeń, emocji i przeżyć, jakie to może przynieść tylko spotkanie z literackim thrillerem. Oczywiście, nie wszystko jest tutaj być może takim, jakim być by mogło w przypadku idealnej opowieści, ale ze swej strony mogę stwierdzić z pełnym przekonaniem, że bawiłam się przy tej książce świetnie. I chyba w tym też wydaje się tkwić klucz do odbioru tej powieści, a mianowicie w potraktowaniu jej jako ciekawej książki gatunku, która w żadnej mierze nie pretenduje do doścignięcia największych dzieł Thomasa Harrisa sprzed lat, gdyż to wydaje się już chyba po prostu nie możliwe.

Podsumowując - powieść "Cari Mora" to pozycja, którą warto poznać zarówno ze względu na fabularną jej ofertę, ale też i na fakt, że jest to pierwsze dzieło Thomasa Harrisa od tak wielu lat. Otóż lektura ta oferuje nam zgrabną, szybką i potrafiącą zaciekawić nas historię o szaleństwie, pogoni za bogactwem i pragnieniu zemsty, które staje się najważniejszym celem w życiu tytułowej bohaterki. I jeśli chodzi o moją osobę, to polecam jak najbardziej sięgnięcie po tę książkę, choćby z uwagi na fakt, by wyrobić sobie o niej swoje własne zdanie.

„Cari Mora”, to książka, której byłam niezmiernie ciekawa i mimo wielu nieprzychylnych opinii, postanowiłam przeczytać i przekonać się sama, czy twórca Hannibala Lectera stworzył kolejnego potwora, który stanie się równie kultową postacią.

I muszę przyznać z przykrością, że nie przekonała mnie ani fabuła powieści, ani bohaterowie. Styl wydał mi się chaotyczny, historia niedopracowana i potraktowana pobieżnie.

Na plus mogę napisać, że książkę szybko się czyta dzięki krótkim rozdziałom, choć historia mnie nie wciągnęła i dość często przerywałam w trakcie. Mimo, że tytułowa postać Cari Mory nie do końca mnie przekonała, to jest jednak silną kobietą, która potrafi walczyć o siebie i swoich bliskich, więc drugiego plusa daję z typowo kobiecej solidarności.

Szkoda, wielka szkoda. Liczyłam na dużo więcej.

"Cari Mora" to najnowsza książka autorstwa Thomasa Harrisa, autora cenionych na całym świecie thrillerów psychologicznych i twórcy Hannibal Lectera. Autor powraca po 13 latach z nową książką, która ma być dowodem na to, że mistrz thrillerów wciąż jest w najwyższej formie i nie zwlania tempa. Historia tytułowej Cari Mory zbudowana jest wokół wieloletnich prób odzyskania cennego skarbu ukrytego w posiadłości należącej dawniej do Pablo Escobara. Wizja ogromnego bogactwa przyciąga wielu śmiałków, którzy targani szaleństwem nie zrezygnują ze skarbu nawet za cenę życia. Na straży rezydencji stoi Cari Mora, która skrywa wiele tajemnic i swoją wolą walki zadziwi niejednego ochotnika w wyścigu po kosztowności. Gdzieś pomiędzy męskim pragnieniem a kobiecym instynktem przerwania czają się jednak mroczne tajemnice z przeszłości.

"Cari Mora" to książka, która wywołała we mnie mieszane uczucia. Z jednej strony otrzymujemy ciekawą i barwną postać głównej bohaterki i tajemnice związane z jej przeszłością, które budzą ciekawość. Z drugiej jednak cała historia daleka jest w moim odczuciu od thrillera, który budzi dreszczyk emocji, trzyma czytelnika w napięciu czy choćby przez chwilę dorówna innym dziełom autora. Gdybym miała ocenić ją w skali od 1 do 10 moja ocena zatrzymałaby się gdzieś w okolicy 6. Książka ciekawa lecz nie zachwycająca. Obawiam się, że gdyby nie postać Cari Mory i jej historia, byłaby to jedynie mało interesująca opowieść o poszukiwaniu ukrytych skarbów. "Cari Mora" nie będzie więc w mojej opinii kolejnym zachwycającym thrillerem Thomasa Harrisa a jedynie kolejną książka z ogromnym potencjałem, który nie został wykorzystany.

Cari Mora to znakomicie napisany thriller, z niezwykle intrygującą fabułą, egzotyczną i porywającą. Ta historia, którą serwuje nam Thomas Harris zapada w pamięć, choć jest diametralnie inna niż jego poprzednie książki. Znajdziecie tutaj ludzkie żądze, mroczne pragnienia i emocje, dążenie do celu po trupach, a wszystko w egzotycznym klimacie, owiane tajemnicą i nutą niedopowiedzenia.

Dla mnie to powrót Thomasa Harrisa w wielkim stylu - ja czekam na więcej, nawet jeśli znowu miałoby to trwać latami. Polecam gorąco!

[Adres usunięty]

Na taki powrót Harrisa czekałam - choć trochę brakuje agentki Sterling, ale za to mamy wyrazista bohaterkę Cari Morę. Autor jak zwykle do ostatniej strony trzyma w napięciu i niesamowicie kreśli postacie - to fascynujące opisy mrocznych zakamarków duszy, które tkwią w nas. Plus interesujący wątek ze skarbem Pablo Escobara.

genialny thiller. Nie podoba mi się, że wszyscy go porównują do Milczenia Owiec, bo to inna książka, choć, wytrawni czytelnicy odnajdą subtelne nawiązania do historii Lectera. (ach, te ćmy!) Książka wciąga, jak dośc przerażający, coraz bardziej zimny sen. Jest bardzo uzależniająca, ja ją przeczytałam w jedną noc, skończyłam nad ranem i mimo zmęczenia...bałam się zasnąć choć na chwilę. Dobra to mało napisane. Jest straszna, ciekawa, inteligentna, błyskotliwa. Wielki powrót? Nie, to nowy Harris!