"Chłopiec z ostatniej ławki" to pełna ciepła, humoru i wzruszeń opowieść o tym, jak ważna jest tolerancja i otwartość na innych. Do klasy ośmioletniej Alexy trafia nowy uczeń - uchodźca imieniem Ahmet.
W klasie, do której chodzi Alexa, pojawia się nowy uczeń. Krzesło w ostatniej ławce już nie jest puste: teraz siedzi w nim chłopiec o imieniu Ahmet. Wygląda trochę inaczej niż wszyscy, choć tak samo jak Alexa ma osiem lat. Nie lubi słodyczy, prawie się nie odzywa, a na jego twarzy rzadko gości uśmiech. Wkrótce okazuje się, że Ahmet jest uchodźcą - wraz ze swoją rodziną uciekł przed wojną, przed bombami i ogniem, i złymi ludźmi, którzy krzywdzą innych. Im lepiej Alexa poznaje jego historię, tym bardziej chce się z nim zaprzyjaźnić. Wraz z Josie, Michaelem i Tomem obmyśla pewien plan...
"Chłopiec z ostatniej ławki" to książka kierowana głównie do młodszych Czytelników, ale przypadnie do gustu nie tylko dzieciom; dorośli również wiele mogą zyskać dzięki jej lekturze. Powieść mówi o tolerancji, o konieczności walki ze złem, nierównością, przemocą, o trudnym i bolesnym losie uchodźców z krajów ogarniętych wojną. Skupia się przede wszystkim na dzieciach, które już w młodym wieku stały się ofiarami okrutnego świata dorosłych. A przy tym jest to powieść pełna humoru i optymizmu, jej język tętni życiem, lekkością, niewymuszoną pasją opowiadania. Dzięki temu czyta się ją świetnie. Jak można pogodzić tak sprzeczne elementy na kartach jednej książki? Przekonajcie się sami!
Onjali Q. Raúf znana jest ze swej działalności społecznej i humanitarnej. To założycielka Making Herstory, organizacji przeciwdziałającej wykorzystywaniu kobiet i dziewcząt oraz walczącej z handlem ludźmi na terenie Wielkiej Brytanii i poza jej granicami. Organizuje konwoje z pomocą humanitarną dla rodzin uchodźczych z obozów w Calais i Dunkierce. Jest propagatorką ekumenizmu, wspiera różne projekty międzywyznaniowe. "Chłopiec z ostatniej ławki" to jej debiutancka powieść, która ukazała się w Polsce nakładem wydawnictwa Wilga.
W klasie, do której chodzi Alexa, pojawia się nowy uczeń. Krzesło w ostatniej ławce już nie jest puste: teraz siedzi w nim chłopiec o imieniu Ahmet. Wygląda trochę inaczej niż wszyscy, choć tak samo jak Alexa ma osiem lat. Nie lubi słodyczy, prawie się nie odzywa, a na jego twarzy rzadko gości uśmiech. Wkrótce okazuje się, że Ahmet jest uchodźcą - wraz ze swoją rodziną uciekł przed wojną, przed bombami i ogniem, i złymi ludźmi, którzy krzywdzą innych. Im lepiej Alexa poznaje jego historię, tym bardziej chce się z nim zaprzyjaźnić. Wraz z Josie, Michaelem i Tomem obmyśla pewien plan...
"Chłopiec z ostatniej ławki" to książka kierowana głównie do młodszych Czytelników, ale przypadnie do gustu nie tylko dzieciom; dorośli również wiele mogą zyskać dzięki jej lekturze. Powieść mówi o tolerancji, o konieczności walki ze złem, nierównością, przemocą, o trudnym i bolesnym losie uchodźców z krajów ogarniętych wojną. Skupia się przede wszystkim na dzieciach, które już w młodym wieku stały się ofiarami okrutnego świata dorosłych. A przy tym jest to powieść pełna humoru i optymizmu, jej język tętni życiem, lekkością, niewymuszoną pasją opowiadania. Dzięki temu czyta się ją świetnie. Jak można pogodzić tak sprzeczne elementy na kartach jednej książki? Przekonajcie się sami!
Onjali Q. Raúf znana jest ze swej działalności społecznej i humanitarnej. To założycielka Making Herstory, organizacji przeciwdziałającej wykorzystywaniu kobiet i dziewcząt oraz walczącej z handlem ludźmi na terenie Wielkiej Brytanii i poza jej granicami. Organizuje konwoje z pomocą humanitarną dla rodzin uchodźczych z obozów w Calais i Dunkierce. Jest propagatorką ekumenizmu, wspiera różne projekty międzywyznaniowe. "Chłopiec z ostatniej ławki" to jej debiutancka powieść, która ukazała się w Polsce nakładem wydawnictwa Wilga.
Bestsellery z kategorii Książki dla dzieci >>
