Czarownica i tajemnicza mikstura

Czarownica i tajemnicza mikstura to już czwarta książeczka wchodząca w skład serii Czary nie do wiary, której autorką jest gimnazjalistka – Maja Strzebońska.

Pewnego dnia, nasza przyjazna czarownica wybiera się do swojej komórki, w której przetrzymuje swoje magiczne mikstury. Chce sprawdzić, ile jeszcze pozostało jej ulubionej mieszanki. Nie pozwala jednak iść ze sobą swoim kocim towarzyszom, obawia się bowiem, że mogliby wyrządzić sobie krzywdę wśród tylu szklanych butelek.

Kiedy w trakcie inspekcji okazuje się, że mikstury nie zostało praktycznie nic… jedynie mały szary pajączek rozgościł się na dnie słoika. Czarownica od razu postanawia zabrać się za warzenie nowej. Jej poczynania bardzo intrygują jej kochane sierściuszki. Małe łobuziaki postanawiają więc dowiedzieć się jak najwięcej. Dlatego towarzyszą swojej przyjaciółce na każdym kroku, starając się jednocześnie wymyślić, co też ona wyczynia. Co z tego wyniknie? Mogę Was zapewnić, że na pewno masa śmiechu, ale o tym przekonajcie się sami.

Pora ponownie zawitać w progi pewnej krzywej chatki stojącej na skraju sosnowego lasu. U nas to już praktycznie tradycja. Nadinka tak bardzo polubiła przyjazną wiedźmę i jej kocich towarzyszy, że co jakiś czas wracamy do ich przygód. Zresztą wcale się temu nie dziwię, bo sama również polubiłam zarówno czarownicę, jak i jej małych przyjaciół.

Jak już wspominałam w każdej poprzedniej recenzji wcześniejszych tomików. Wszystkie historyjki są naprawdę cudownie napisane. Widać, że autorka przykładała się do tego i z racji tego, że sama nie tak dawno była w wieku swoich małych odbiorców, doskonale wie jak połączyć słowa w zdania takie, aby były zrozumiałe dla każdego brzdąca. W połączeniu z kolorowymi, śmiesznymi i bardzo szczegółowymi daje to naprawdę niesamowity efekt. Na pewno każdy brzdąc będzie zadowolony, a i rodzice również nie będą mieli na co narzekać, bo sami ulegną urokowi książeczek Mai Strzebońskiej.

W starej drewnianej chatce, gdzieś na skraju sosnowego lasu, mieszka sobie wyjątkowa czarownica. Nie jest ona bowiem w niczym podobna do wiedźm znanych Wam z innych bajek. Jest dobrotliwa i posiada naprawdę wielkie serce. Nawet z wyglądu nie napawa lękiem. No może ewentualnie ta spiczasta broda może wzbudzać delikatny niepokój. Jednak jeśli przyjrzeć się jej bliżej od razu widać, że nie jest zła. Ubiera się w bardzo kolorowe ubrania, które niestety nie są pierwszej młodości (zresztą jak i sama czarownica). Razem z nią w chatce mieszkają trzy psotne kocięta, które podążają za swą panią krok w krok. Uwielbiają ją, a i sama czarownica nie wyobraża sobie, by mogłoby ich nie być.

Pewnego razu czarownica postanowiła wybrać się do komórki po swoją ulubioną magiczną miksturę. Kocięta pozostawiła na dworze z obawy, że w pomieszczeniu pełnym przeróżnych słoiczków i innych różności mogłyby sobie zrobić niechcący krzywdę. Wśród dobroci zebranych na półeczkach czarownica w końcu odnalazła poszukiwany słoiczek, jednak ten okazał się być pusty. No, może niezupełnie, gdyż w środku zamieszkał sobie pewien pająk. I co teraz? - zastanowiła się czarownica. Nic, trzeba będzie przygotować nową miksturę, ale wpierw konieczne będzie zebranie składników, potrzebnych do jej przygotowania. Wśród nich jest pewien bardzo rzadki i wyjątkowy korzeń. Czy uda się go odnaleźć? Jaka przygoda czeka po drodze czarownicę i jej kocięta? Czy wiedźma sporządzi swą ulubioną magiczną miksturę?

"Czarownica i tajemnicza mikstura" to już czwarta książeczka z serii "Czary Nie do Wiary" autorstwa Mai Strzebońskiej. Historia jest niedługa, dzięki czemu możemy przeczytać ją dzieciom tuż przed snem. Autorka ma lekkie pióro, pisze ciekawie i bardzo obrazowo. Dzięki temu, a także z pomocą zamieszczonych na kartach książki kolorowych i bardzo sympatycznych ilustracji autorstwa Alicji Karczmarskiej - Strzebońskiej, mamy autorki, dziecko z łatwością będzie mogło wyobrazić sobie wszystko to, o czym czyta mu w danej chwili mama bądź tata. Moja córka uwielbia książeczki z przygodami czarownicy. A to moim zdaniem najlepsza dla nich rekomendacja. Dlatego też i Wam gorąco polecam zarówno tę, jak i pozostałe części serii "Czary Nie do Wiary". My tymczasem niecierpliwie wyczekujemy pojawienia się w ofercie Wydawnictwa Skrzat kolejnej książeczki o przygodach naszej ulubionej czarownicy.

Czarownicę i jej przyjaciół mieliście okazję poznać w książce pt: „Czarownica i kociaki”. Jeśli wtedy książeczka wydała Wam się szalona i pełna niezwykłych zdarzeń, teraz szykujcie się na niezłą dawkę tajemniczej mikstury.

Jak wiadomo nawet najmilsze wiedźmy przedziwną moc czerpią ze skomplikowanych zaklęć i mikstur. Cała poufność mieszanek czarownicy bardzo intryguje małych lokatorów chatki. Dziwią się niezwykle co robi ich Pani i dlaczego siedzi w głębokim dole. Mimo iż są bardzo ciekawe wyczynów czarownicy to w lot pojmują, że zapach dochodzący z garnka musi oznaczać jedno... Jedzenie. Jak to się kończy przeczytajcie sami. Ciekawość niestety przeważnie prowadzi do zguby..

Autorka stawia na prostotę w przekazie. Bardzo przyjemnie słucha się całej opowieści przez co dziecko mile spędza czas z książką czy to sam na sam czy z udziałem rodzica. Duże litery, barwne ilustracje dodatkowo przemawiają do jego wyobraźni. Ze zdumieniem odkrywam jak wiele wątków mały szkrab potrafi odtworzyć z pamięci, ale co ciekawe trafnie wychwytuje kolory oraz bardziej widoczne szczegóły na ilustracjach.

Książeczka uczy przyjaźni oraz trudnej sztuki troskliwości wobec drugiego. Przestrzega przed zachłannością oraz zbyt wielką ciekawością. W sposób błyskotliwy przedstawia skutki takiej nieostrożnej ciekawości, które wywołują uśmiech na twarzy dziecka.

„Czarownica i tajemnicza mikstura” to jedna z kilku książek tej serii. Historyjka nie jest skomplikowana, brak w niej jakiejkolwiek słownej zawiłości, to sama przyjemność dla słuchacza i czytelnika. Jestem zdania, że właśnie tak powinny wyglądać książeczki dla dzieci. Przede wszystkim kolorowe, lekkie i przyjemne, dodatkowo z ciekawym wątkiem, rozładowujące kiepskie nastroje dzieci. Skupiające uwagę małego człowieka a nade wszystko bez przemocy i kiepskich wręcz nieprzyjaznych ilustracji.

Miałam swego czasu pewne doświadczenie z książką dla malucha z której wręcz wylewały się ilustracje zwierzątek z kłami na wierzchu, śliną cieknącą po pysku i masą noży oraz ostrych przedmiotów. Nie będę przytaczać tytułu tej książki, powiem tylko, że bardzo mnie rozczarowała a dziecko samo wybierało te najmniej groźne opowiastki bo najzwyklej w świecie bało się pozostałych. Czarownica do takich zupełnie nie należy a po jej przeczytaniu dziecko może spokojnie zasnąć bez koszmarów sennych. To książeczka pełna spokoju i uczucia. Polecam!