Dywizjon 303

Dywizjon 303 to zachwycająca książka 📘, którą powinien przeczytać każdy. Moim zdaniem 5 gwiazdek.

Moim zdaniem książka jest bardzo dobrą książką pod kątem zawartej w niej treści historycznych. Lektura zachęca do uczenia się historii polski oraz bardzo dobrze wzbudza poczucie patriotyczności. Książka dodatkowo jest oparta na prawdziwej historii co uważam za bardzo duży plus. Książkę czytało mi się nie tyle co przyjemnie co wspaniale , lektura została napisana przejrzyście i zrozumiale , dodatkowo jako iż jestem uczniem za jej gigantyczną zaletę uważam opracowanie które zawiera wszystkie potrzebne informacje do omawiania książki. Pod kątem jakości książki nie mam się do czego przyczepić. Podsumowując książkę uważam za bardzo ciekawą i godną polecenia .

Dobra lektura pomimo że zostala napisana 80 lat temu czyta się z zainteresowaniem trudno oczy oderwać.

„Jeszcze nigdy tak wielu nie zawdzięczało tak wiele tak nielicznym.” Te najsłynniejsze zdanie wypowiedziane podczas II wojny światowej padło z ust premiera Wielkiej Brytanii Winstona Churchilla 20 sierpnia 1940 r., w trakcie trwania bitwy o Anglię. I właśnie o tym fragmencie wojny opowiada książka Arkadego Fiedlera „Dywizjon 303”. Chyba jako jeden z nielicznych, nie miałem jej, jako szkolnej lektury i właśnie z tego powodu sięgnąłem po nią dopiero teraz.

Arkady Adam Fiedler urodził się 28 listopada 1894 w Poznaniu. Ukończył Gimnazjum im. Gotthilfa Bergera w Poznaniu, a następnie studiował filozofię i nauki przyrodnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz na uniwersytecie w Poznaniu. Studia te zostały przerwane wybuchem I wojny światowej. W latach 1918–1919 brał udział w powstaniu wielkopolskim (został wybrany do Komitetu Jedenastu Polskiej Organizacji Wojskowej Zaboru Pruskiego i był kierownikiem Działu Organizacyjnego w Dowództwie Żandarmerii Krajowej). W ciągu swojego życia brał udział w trzydziestu rozmaitych wyprawach. Wybrał się do Brazylii, Indochin, Gujany, Kanady, na Madagaskar, kilka razy trafił także do Afryki Zachodniej. W 1974 roku, za namową swoich wiernych czytelników, postanowił przygotować prywatne muzeum trofeów z podróży we własnym domu w Puszczykowie. W roku 1983 roku należał do Rady Krajowej PRON. Zmarł 7 marca 1985 w Puszczykowie.

303 Dywizjon Myśliwski Warszawski im. Tadeusza Kościuszki powstał 2 sierpnia 1940 roku, większość pilotów wywodziła się ze składu 111 i 112 eskadr myśliwskich 1 Pułku Lotniczego z Warszawy. Dywizjon 303 zaliczany jest do najlepszych jednostek myśliwskich II wojny światowej. W czasie bitwy o Wielką Brytanię w 1940 roku przypisywano mu 126 pewnych zestrzeleń zaliczonych oficjalnie podczas wojny, co stawiało go na pierwszym miejscu wśród dywizjonów myśliwskich biorących udział w bitwie.

Książka powstała w ostatnich tygodniach bitwy o Anglię. Autor w tym czasie przebywał w Wielkiej Brytanii i miał okazję osobiście poznać polskich lotników z Dywizjonu 303. Efektem tego jest lektura-laurka, napisana ku pokrzepieniu serc. Książka składa się z dwudziestu jeden króciutkich rozdziałów, w których to Fiedler opisał poszczególne akcje lotnicze naszych pilotów. I o ile jest to niewątpliwie ciekawy temat, bo polskim lotnikom nie można odmówić ogromnych umiejętności, a ich akcje na pewno były niezwykle spektakularne, to autor opisał je w tak cukierkowy i jednowymiarowy sposób, że zrobił z Polaków półbogów. Członkowie dywizjonu potrafią dosłownie wszystko i są idealni niczym Jan Skrzetuski w „Ogniem i mieczem”. Nie ma znaczenia, czy walczą z jednym, dwoma czy kilkoma Niemcami, to i tak robią z wrogiem co chcą, jakby za sterami niemieckiego samolotu siedzieli sami idioci, a nie żołnierze potężnej armii, która w przez ostatni rok podbiła prawie pół Europy. Jakby było tego mało, to Fiedler poza jednym przypadkiem, nie przybliża czytelnikowi bohaterów swojej książki. Nie dowiadujemy się jak znaleźli się w Anglii, co robili we wrześniu trzydziestego dziewiątego roku itp. Praktycznie każdy z rozdziałów można sprowadzić do krótkiego opisu: poderwanie maszyny do lotu, walka z amatorami i powrót do bazy. Za dużo w tym wszystkim patosu i specjalistycznych nazw, a za mało człowieka.

„Dywizjon 303” w mojej ocenie, to niestety mało ciekawa lektura, która okropnie mnie wynudziła. Podnoszę jej ocenę wyłącznie za kilka ciekawych zdjęć, które zostały umieszczone w moim wydaniu, a także dlatego, że mam świadomość, w jakich czasach i w jakim celu była ta książka pisana. Dlatego polecam ją przede wszystkim miłośnikom walk powietrznych i lektur o tematyce II wojny światowej.

Opinia pochodzi z mojego bloga: [Adres usunięty]any,eu

Dywizjon 303 - Arkady Fiedler

Dobrze napisana.

Język wbrew pozorom nie jest strasznie staroświecki, dodaje wręcz klimatu lekturze.

Cytując autora " Którą postanowiłem ująć jako szersze sprawozdanie z pola walki, pisane na gorąco i gorącym sercem patrioty, sprawozdanie a nie utwór literatury pięknej - bo takie właśnie było kategoryczne zapotrzebowanie w tej wyjątkowej napiętej chwili. "

Jest to opowieść pisana lekko odmiennym, archaicznym językiem. Pełnym patosu i heroicznych porównań. Pod tą warstwą lingwistyczną skryte są jednak ciekawe historie o polskich lotnikach - opisujące ich za równo na lądzie i na ziemi. Całkiem rzetelnie opisany jest cały konflikt jakim była Bitwa o Anglię i jaki miała w nim udział Polska strona. Tak jak mówi tytuł jest to opowieść o Dywizjonie 303 i faktycznie tak jest - to nie tylko opowieść o lotnikach. Autor wspomina o fenomenalnych mechanikach, dowódcach i pozostałej obsłudze naziemnej jasno zaznaczając ich ważną rolę w działalności całej jednostki.

To, że jest to opowieść ku pokrzepieniu serc skierowana do Polaków walczących na wszystkich frontach II Wojny Światowej wcale nie dyskredytuje jej w dzisiejszym odbiorze. Przekaz jest ciągle aktualny a my powinniśmy w należyty sposób dbać o naszą historię.

Polecam !!!