Zbiór korespondencji wzbogacony o 30 unikatowych fotografii jest świadectwem wyjątkowej przyjaźni łączącej dwie kobiety na co dzień mieszkające w dwóch różnych krajach - Szwecji i Niemczech. Po raz pierwszy spotkały się w 1953 roku w Berlinie Zachodnim.
Astrid Lindgren (1907-2002) to znana na całym świecie autorka "Pippi Pończoszanki", "Braci Lwie Serce", "Ronji, córki zbójnika" i "Dzieci z Bullerbyn". Przybyła tam na listowne zaproszenie Louise Hartung (1905-1965), niemieckiej działaczki kulturalnej zaangażowanej w krzewienie czytelnictwa wśród powojennej młodzieży niemieckiej. Wierząc, że do uzdrowienia umysłów i serc zainfekowanych nazistowską ideologią może przyczynić się czytanie dobrej literatury, Louise organizowała kółka czytelnicze i polecała najmłodszym właśnie książki szwedzkiej pisarki.
Wymiana listów w związku z oficjalnym spotkaniem niepostrzeżenie przerodziła się w stałą korespondencję trwającą przez kolejne 11 lat. W tym czasie wymieniły około 600 listów. Wraz z rodzącą się przyjaźnią poruszane w nich tematy stawały się coraz bardziej osobiste. Nie brakuje w nich zwierzeń z dzieciństwa, opowiadań o rodzinie, problemach w pracy i marzeniach. Przyjaciółki dzielą się przemyśleniami o polityce, kulturze, poezji i przeczytanych książkach.
Z listów wyłania się inny portret Astrid Lindgren niż ten, do którego przywykliśmy. Sławna pisarka i wpływowa osobistość okazuje się żywą osobą - miała dwójkę dzieci i małego wnuczka, borykała się też z całkiem przyziemnymi problemami. Bywała chora, czasem przemęczona, ale również pełna entuzjazmu i serdeczna. Szczerze pisała o sobie i mocno interesowała się życiem i poglądami swojej przyjaciółki.