Jarosław Iwaszkiewicz

Jarosław Iwaszkiewicz był polskim poetą, prozaikiem i dramatopisarzem. Świat literacki poznał go także jako jednego z twórców grupy poetyckiej Skamander.

Iwaszkiewicz urodził się dwudziestego lutego 1894 roku w ukraińskiej wsi Kalnik, zmarł zaś drugiego marca 1980 roku w Warszawie. Kiedy studiował, zajmował się też udzielaniem korepetycji. W 1918 roku przyjechał do Warszawy i tam osiadł na stałe. W polskiej stolicy wspólnie z Antonim Słonimskim, Janem Lechoniem, Julianem Tuwimem oraz Kazimierzem Wierzyńskim powołał do życia poetycką grupę Skamander.

W swoim czasie Iwaszkiewicz podejmował próby aktorskie, a następnie został kierownikiem literackim w teatrze Studya Stanisławy Wysockiej. Związał się między innymi z pismem "Pro Arte et Studio", "Kurierem Lwowskim" oraz "Tygodnikiem Ilustrowanym". Przez pewien okres pełnił również obowiązki sekretarza marszałka sejmu, Macieja Rataja. Przez wiele lat sprawdzał się ponadto w roli redaktora naczelnego "Twórczości".

Jego literackim debiutem był wiersz z 1915 roku zatytułowany "Lilith", który ukazał się na łamach wileńskiego pisma "Pióro". Wśród tomików poezji, jakie wydał, można wymienić chociażby zbiory "Oktostychy" i "Mapa pogody". Po zakończeniu wojny stał się jednym z członków Związku Literatów Polskich. Poświęcił się w szczególności twórczości prozatorskiej. Jego utwory, takie jak "Panny z Wilka" czy "Tatarak", zostały zauważone przez filmowców i przeniesione na ekran. Pozostawał aktywny artystycznie niemal do końca swoich dni.