Jej wszystkie śmierci

Marta Zaborowska zadebiutowała w 2013 roku powieścią ,,Uśpienie", pierwszym tomem kryminalnej serii z Julią Krawiec.,,Jej wszystkie śmierci" to czwarta w dorobku, oddzielna publikacja autorki.

W życiu Erwina Cisa 10 lat wcześniej wydarzyło się coś, co skłoniło go do wyjazdu do Hamburga. Założył tam rodzinę, ma żonę i dziecko, choć tak naprawde ich związek jest utrzymywany tylko dla tego ostatniego. Niespodziewanie odbiera telefon z Polski, gdzie jego dawna znajoma zostawiła dla niego tajemniczą kopertę. Na miejscu okazuje się, że Izabela nie żyje, a Erwin coraz bardziej zagłębia się w przestępczy światek.

Seria z Julią Krawiec przypadła mi do gustu, dlatego też z ogromną przyjemnością skusiłam się na najnowszą powieść autorki - ,,Jej wszystkie śmierci". Publikacja jest nieco inna niż cykl, jednak styl autorki pozostał bez zmian. Akcja toczy się kilkutorowo, publikacja jest podzielona tylko na kilka, bardzo dużych rozdziałów.

Akcja jest utrzymana w średnim tempie, co niektórych może zniechęcić. Tempo, moim zdaniem, jednak jest raczej umiarkowane niż za wolne. Bardzo podobało mi się ujawnianie tajemnic fabularnych w najmniej oczekiwanych momentach. Tak naprawdę pod koniec autorka zupełnie wywróciła moje wyobrażenie o bohaterach.

Najnowsza powieść Marty Zaborowskiej pełna jest zwrotów akcji, jakichś nieoczekiwanych fragmentów, bohaterów znikąd, scen, przyprawiających o szybsze bicie serca. Nieco zabrakło mi rozwinięcia wątku z żoną Erwina. Zakończenie jest pozornie domknięte, ale jeszcze można coś dopisać. Jestem ciekawa, na co autorka się zdecyduje.

,,Jej wszystkie śmierci" to oddzielna opowieść, z którą warto się zapoznać. Przygotujcie się na długą lekturę, bowiem strony są bardzo nabite tekstem, co jeszcze bardziej wydłuża lekturę. Nie jest to pozycja, która nudzi, ale trzeba uzbroić się w cierpliwość, zanim dotrze się do końca.

Bardzo lubię książki Marty Zaborowskiej. Rozpoczynając lekturę Jej wszystkich śmierci oczekiwałam podobnych wrażeń, jakich dostarczyły mi wcześniejsze książki, których bohaterką jest policjantka Julia Krawiec.

Najnowsza powieść Zaborowskiej jest inna niż poprzednie.

Mimo, iż opowieść jest zręcznie napisana, to dosyć nierówna.

Zaczyna się bardzo dobrze.Ciekawie napisane, gładka szybka akcja, w którą wczytałam się w mgnieniu oka.

Środek książki napisany jest na zasadzie grochu z kapustą. Niektóre fragmenty są niczym torpeda, inne wloką się niemiłosiernie. Z kolei zakończenie mega mocne niczym najlepszy thriller i niespodziewane.

Głównym bohaterem (tylko z założenia) jest trzydziestoparoletni Erwin Cis, który po latach wraca z Hamburga do Polski, żeby odebrać od prawnika tajemniczą kopertę, którą zostawiła dla niego miłość życia i dowiedzieć się o śmierci swojej dawnej narzeczonej. To tylko początek bardzo ciekawej historii, która ma zaskakujące zakończenie i zmienia nasze wyobrażenie o bohaterach.

Napisałam, iż Cis jest tylko z założenia głównym bohaterem. Tak to odebrałam. Dla mnie głównymi bohaterami są kobiety, które we wszystkich możliwych typach i wieku występują w tej ciekawej historii. Trzeba autorce przyznać, iż bardzo ciekawie nakreśliła ich sylwetki. Różny wiek, stan posiadania, wykształcenie, miejsce zamieszkania, różni je wszystko, łączy, jak się okaże jedno.

Każdy z bohaterów książki (nawet ten z drugiego planu) jest doskonale przedstawiony, mocny, wyrazisty, obdarty z otoczki słodkiego pitupitu, jak ja to nazywam. Zaborowska niczego nie ukrywa, wszystko prezentuje wprost, dosadnie. W wielu postaciach, ich zachowaniu spora grupa czytelników zobaczy coś z siebie. Jestem o tym przekonana.

Do tego bijące po oczach, mocne i ważne przesłanie.

Mimo nierównego środka książki, Jej wszystkie śmierci czyta się bardzo dobrze i mogę książkę polecić, szczerze polecić.