Karmazynowy brzeg

"W tę niemal bezksiężycową noc postać poruszała się pośród wysokich traw bezgłośnie jak cień... nie przeszkadzała mu ciemność, wręcz przeciwnie, była mu na rękę."

Książka napisana w odpowiadających mi barwach, przyjemnie się w nich poruszam, dostarcza wciągającej rozrywki, nawiązuje do klasycznych wzorców kryminału, thrillera i horroru. Klimatyczna oprawa, mimo, że fabuła rozgrywana współcześnie, mamy wrażenie przeniesienia się do mglistej Anglii końca dziewiętnastego wieku.

Towarzyszy nam rezydencjalny szyk, sekret skrywający się za historią latarni, zbudowanej w tysiąc siedemset czwartym roku, usytuowanej na poszarpanym skalnym brzegu, tajemnicze oblicze krypty w podziemiach, morska katastrofa na zawsze naznaczająca pokolenia rybackich osadników. Nowa Anglia, kolebka kultury amerykańskiej, nadmorskie miasteczko Exmouth, pozornie sielskie miejsce, z dala od uczęszczanych przez turystów tras, skrycie karmiące się białą i czarną magią, zagadkowymi inskrypcjami, łacińskimi sentencjami, oczywiście nie mogło zabraknąć wiedźm i demonicznych postaci. Otaczają nas gęste sosnowe lasy, zdradliwe bagna, plątanina mielizn i kanałów porośniętych wysokimi trzcinami, słone wody oceanu. Przypływy skrywają niedogodne fakty a odpływy rzucają światło na prawdę.

Aloysius Pendergast, agent specjalny Federalnego Biura Śledczego, wraz z asystentką Constance Greene, prowadzą dochodzenie w sprawie kradzieży niezwykle cennej kolekcji win z dawnego domu latarnika, obecnie zamieszkiwanego przez znanego rzeźbiarza i jego partnerkę. Detektywi natychmiast zostają wystawieni na próbę chłodnej logiki i emocjonalnej intuicji. Trafiają na ślady wskazujące na konieczność podążania kierunkiem zupełnie innym niż zamierzali. Miotają się w gąszczu dowodów, prowadzą dwa równoległe wątki, wchodzą w sztorm ciemnej strony ludzkiej natury. W miarę zagłębiania się w akcję, intensyfikują się dynamiczne rytmy, wkraczamy w obszary efektownej sensacji, atmosfery grozy, śmiertelnego niebezpieczeństwa.

Miałam odczucie, że autorzy wybornie bawili się podczas pisania powieści, zabawnie podeszli do kilku aspektów, swobodnie zarzucając sieć niepewności na odbiorcę. Zdajemy sobie sprawę z absurdu i abstrakcji niektórych scen pozbawionych realizmu, lecz i tak, za sprawą sugestywnej narracji i ciekawego splotu incydentów, angażujemy się w scenariusz zdarzeń. Kluczowe postaci funkcjonują w świecie mrocznej przeszłości, tajnej organizacji, niecodziennych umiejętności. Z jednej strony oderwane od zwykłej codzienności, z drugiej ingerujące w życie innych. Nie jest to przygoda czytelnicza wysokich lotów, jednak przekonała mnie do siebie na tyle, abym czerpała radość z jej poznawania, cieszyła się snuciem domysłów, nawet skrajnie karmazynowy fragment, dopadający czytelnika z zaskoczenia, jakkolwiek to zabrzmi, miał osobliwy urok. Na wakacyjne zaczytanie, lekka narracja, ciekawie zakręcona fabuła, sporo dreszczyków emocji, sympatycznie wypełnia czas. Już sięgam po kolejny tom, gdyż epilog brzmi nader intrygująco.

[Adres usunięty]