Kilka godzin do szczęścia

szczęście ...tak niewiele trzeba

Książka świetnie wydana, książka dla każdego! Wciąga od pierwszych stron i nie sposób się od niej oderwać, by na chwilę wrócić do codziennych obowiązków. Czyta się jednym tchem! Poznajemy niezwykłe poznańskie klimaty i pięknie opisane malownicze Kaszuby - wędrując z bohaterkami chciałoby się tu spędzić urlop, a najlepiej zamieszkać na stałe:) Piękna i ciepła opowieść o przyjaźni, miłości i wzajemnej pomocy, do samego końca chwyta za serce, czasami wyciska łzy, ale nie brakuje też dużej dawki humoru. Do szczęścia tak niewiele potrzeba...wystarczy kilka godzin. Niecierpliwie czekam na tom następny. Książka godna polecenia!

Szczęście- pojęcie, które można interpretować na wiele różnych sposobów. Każdy z nas poda inną definicję magicznego słowa. Mogą to być: zdrowie, miłość , spełnianie marzeń, worek pieniędzy, książę za męża. Do wyboru, do koloru. Jedno jest pewne- każdy z nas chce być szczęśliwy.

Bohaterki powieści " Kilka godzin do szczęścia" nie są wyjątkiem. Anna, Kasia i Eliza to : babcia, córka i wnuczka. Mieszkają w Poznaniu, ich życie układa się nie do końca tak jakby tego chciały. Najmłodsza z klanu zaczyna swoje dorosłe życie. Wybiera studia, mama nie do końca jest z tego zadowolona, próbuje wpłynąć na córkę. Kasia ma udane życie zawodowe, uczuciowe niekoniecznie. Po śmierci ojca Elizy, nie związała się z żadnym mężczyzną uczuciowo. Od wielu lat jest kochanką swojego szefa. Anna po śmierci męża, przez przypadek poznaje tajemnicę, która diametralnie zmienia jej życie.

Okazuje się, że jej mama nie była jej biologiczną matką. Listy, które dla niej zostawiła wyjaśniają sytuację, ale nie do końca. Seniorka postanawia wyruszyć na Kaszuby i poznać resztę prawdy o swoim pochodzeniu. Wyjawia swój plan córce i wnuczce. Kiedy mija pierwszy szok, zapada decyzja o wspólnym wyjeździe.

Spragnione przygód i prawdy kobiety trafiają do Parchowa, rodzinnej miejscowości Anny. To co spotka je na miejscu, z pewnością nawet im się nie śniło. Przypadkowe spotkania, uzyskane informacje, sprawią, że kobiety zupełnie inaczej spojrzą na świat, na swoje życie.

Roma J. Fiszer zabiera czytelników na wycieczkę po wielu miejscach w Polsce. Nie szczędzi dokładnych opisów odwiedzanych miejsc. Nie ogranicza się jedynie do pięknych krajobrazów. Dodatkowo serwuje historię miast, do których trafiamy razem z bohaterkami. Momentami czułam się jakbym szła uliczkami opisywanych miejscowości ( niektóre odwiedziłam osobiście, niektóre nie są mi znane).

Nie tylko piękne opisy miejsc sprawiają, że lektura wciąga. Życie toczące się na kartach powieści, rozterki bohaterów, ich radości i smutki zmuszają do dalszego czytania. Idealnie pasuje tu cytat "Jeszcze jeden rozdział i pójdę spać".

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Romy J. Fiszer i wiem, że nie ostatnie. Szykuję się do przeczytania dalszych losów Anny, Kasi i Elizy. Wam również gorąco polecam.

Ania wraz z córką i wnuczką jedzie na Kaszuby by wyjaśnić rodzinne sekrety i odkryć swoją przeszłość, po wielu latach okazuje się bowiem że była adoptowana. Ta wyprawa zmienia w życiu kobiet wiele, Eliza dostaje się na wymarzone studia, Kasia zmienia pracę i każda z nich dostaje szansę na miłość.

Co odkryje Anna? Jakie tajemnice skrywała przed nią mama? Czy naprawdę mają szansę na ułożenie życia od nowa i szczęście?

To była naprawdę cudowna historia, z silnymi postaciami kobiecymi, które wiedzą czego chcą od życia. Mimo iż nie zawsze się z sobą zgadzają, to wspierają się w wspólnej walce o swoje szczęście i to co w życiu najważniejsze. Opisy miejsc tak piękne i barwne że niemal widziałam je przed sobą, a jest tu opisanych naprawdę sporo niesamowitych miejsc. No i ta rodzinna tajemnica, którą trzeba rozwikłać, a za sprawą której życie trzech kobiet zostaje wywrócone do góry nogami.