Morderstwo przy drodze krajowej 94

W książce poznajemy prywatnego detektywa Marka Filera, który przeważnie zajmuje się zdradami małżeńskimi. Gdy żona jego księgowego prosi go o pomoc w oczyszczeniu męża z zarzutów o morderstwo dostrzega ON szansę dla siebie i swojej agencji. Postać Marka może nie wzbudzić w czytelniku pozytywnych emocji, ma ON trzydzieści parę lat a zachowuje się jak rozpuszczone dziecko, ale taki już jego urok. Jest to kolejna książka pani Braun przeczytana przeze mnie i muszę szczerze przyznać, że bardzo polubiłam powieści autorki. Nie ma może w nich mrożących krew w żyłach akcji, brutalnych opisów i rozlewu krwi, ale autorka ma bardzo dobrze wypracowany sposób pisania, który bardzo wciąga czytelnika. Zaletą książek pani Braun jest to, że mamy zawsze dużo podejrzanych osób i do samego końca jest sprytnie ukryty fakt kto stoi za zbrodnią, a czytelnik dzięki temu ma szerokie pole do zabawy w detektywa. Książka zainspirowana jest prawdziwą historią jaka wydarzyła się w rodzinie autorki. Powieść jest bardzo wciągająca, zaskakująca, wciąga czytelnika w wir zawiłych intryg i relacji. Historia przedstawiona w książce dotyka tematu wymierzenia sprawiedliwości we własnym zakresie, jak również pojęcia resocjalizacji, która zazwyczaj jest zwykłą fikcją. Postać zdegenerowanego Kazimierza Kropa budzi strach i przerażenie. Autorka umie swoją historią zaciekawić czytelnika, fabuła powieści bardzo dobrze przemyślana. Postać Marka Filera może nie wzbudza sympatii ale to jak zupełnie stracił panowanie nad własnym życiem sprawiło, że jestem bardzo ciekawa jak poradzi sobie ze swoimi problemami w kolejnych częściach. Autorka w powieści umiejętnie lawiruje między naszą ciekawością a intrygą, nie szczędzi nam przy tym sieci pytań zacieśniających się między postaciami. Bardzo mi się podoba prosta, nieprzerysowana i namacalna rzeczywistość, jaka otacza bohaterów oraz ich autentyczność. Akcja powieści toczy się bardzo szybko, w wir wydarzeń wpadamy od pierwszej strony, już na początku podczas czytania prologu można określić czy książka zapowiada się ciekawie, tutaj pani Braun od samego początku prowadzi ciekawe wątki i motywy, prowadzi nas przez mroczne zaułki. Autorka podsuwa nam wiele podejrzeń co do sprawcy, ale do samego końca ciężko czytelnikowi rozwiązać zagadkę. Zakończenie bardzo zaskakujące. Powieść bardzo dobrze dopracowana, bardzo szybko się czyta, podczas czytania nie raz poczujemy mały dreszczyk emocji. Dodatkowo wiedząc, żę autorka pisała na podstawie doświadczeń swojej rodziny odbierałam tą książkę z dużymi emocjami. Na pewno sięgnę po dalsze losy detektywa Filera, jestem bardzo ciekawa czy odzyska swoją miłość, jak poradzi sobie z wychowaniem dziecka oraz jakie ciekawe zadania czekają na niego do wykonania.

Po 30 latach od serii brutalnych zbrodni, znalezione zostaje ciało mężczyzny, który za nie odpowiadał. Czy zabójstwo okazało się efektem zemsty? A jeśli tak, to dlaczego dokonano go dopiero kilka lat po opuszczeniu przez niego więzienia? Kto miał motyw? A może w grze pojawił się nowy zawodnik?

Danka Braun przyzwyczaiła mnie już do intrygujących połączeń wątków obyczajowych z tymi, jakie są charakterystyczne dla dobrego kryminału. Sięgając po jej powieści zawsze spodziewam się, że zaskoczą mnie one z każdej możliwej strony- pomysłem, klimatem, zmianami akcji i oczywiście także zakończeniem.

W „Morderstwie…” pieczę nad rozwiązaniem zagadki zabójstwa przejmuje prywatny detektyw, któremu ramię w ramie służy emerytowany policjant. Taki duet sprawia, że akcja nabiera werwy, z jednej strony bowiem ich działania opierają się na latach doświadczenia i wspomnieniach różnego rodzaju przypadków, z drugiej zaś wyczuć można świeżą energię i zapał do rozwiązania pierwszej poważnej sprawy. Takie zestawienie bardzo dobrze się sprawdziło, a bohaterzy dobrze do siebie pasowali.

Całkiem interesująca okazała się również kwestia samego morderstwa. Choć sprawa nie była zawiła, a ilość wątków nie namnażała się w trakcie, to jednak każdy, kto pojawił się na liście podejrzanych świetnie nadawał się do zyskania miana zbrodniarza. Efektem poszukiwań tego, kto faktycznie zabił, stało się solidne, wytrwałe i drobiazgowe śledztwo, które nie raz mogło zamieszać czytelnikowi w głowie. Szczerze mówiąc dość długo wydawało mi się, że całość wypada dość spokojnie, a autorka mogła jednak popuścić mocniej wodze fantazji. Tymczasem docierając do zakończenia, uświadomiłam sobie, że to w nim tkwi cała siła tej historii. To tam kryło się zaskoczenie, gwałtowny zwrot akcji i fakty, jakie Braun sprytnie przed nami zataiła.

Wątek kryminalny nadaje powieści dość mroczny i ciężki klimat. Samo śledztwo, całkiem spokojne, dotyczy w końcu bardzo nieprzyjemnej historii, jaka cieniem położyła się przez lata na życiu wielu osób. A autorka powieści świetnie potrafi to wykorzystać, działając na czytelniczą wyobraźnię, przykuwając uwagę i utrzymując w stanie permanentnego zaciekawienia. Klimat książki staje się posępny i ponury również dzięki bardzo niepokojącym kwestiom, jakie porusza. Braun nie boi się wyzwań i opiera akcję na wyrazistych wydarzeniach, budując klimat w oparciu o brutalność, przemoc i strach.

Autorka przyzwyczaiła mnie także do lekkiego pióra i bardzo swobodnego stylu. Kilkakrotnie przekonałam się, że każda z jej powieści zyskuje na wartości za sprawą przyjaznej czytelnikowi narracji, która miejscami dość frywolna potrafi niepostrzeżenie uderzyć w bardziej dobitny i mroczny ton. Braun nie ubarwia na siłę, korzysta z prostego języka, który kieruje opowieść prosto do serca czytelnika.

Jedyny zgrzyt pojawił się przy tym obyczajowym aspekcie. Wiem, że autorka chętnie łączy takie kwestie z kryminalnym zacięciem i do tej pory bardzo mi to odpowiadało, ale tym razem nie potrafiłam się w tym odnaleźć. Wydawało mi się to trochę niepotrzebne i przesadzone, albo raczej tym sprawom poświęcone zostało w mojej opinii za dużo miejsca. Myślę, że to charakterystyczne dla początków serii i w ten sposób jestem w stanie to zaakceptować- bo zakładam, że z młodym detektywem jeszcze się spotkamy.

„Morderstwo przy drodze krajowej 94” to interesująca historia, która z pewnością przekona wiele czytelników. W dużej mierze ze względu na fakt, że świetnie łączy różne aspekty, sprawiając, że każdy może znaleźć w niej coś dla siebie.

FAKTY, CZYLI COŚ Z ŻYCIA AUTORKI

Książka zaczyna się opisem prawdziwych zdarzeń, kiedy to ofiarą przestępcy padła teściowa Danki Braun zamordowana w 1983 roku. Winny, który został skazany na dwadzieścia pięć lat pozbawienia wolności, po wyjściu z więzienia został znaleziony martwy. Czy popełnił samobójstwo? Czy ktoś go zabił? Od tego momentu rozpoczyna się literacka fikcja, w której to podejrzenia padają na Leszka Szajnę, syna ofiary sprzed lat i zarazem męża Danki Braun.

DETEKTYW, A NIE SUPERBOHATER

Głównym bohaterem powieści jest Mirek Filer, prywatny detektyw, który zmaga się z niełatwym wyzwaniem poszukiwania prawdziwego przestępcy zbrodni. Zadanie tym trudniejsze, że powiązane w dużej mierze z zaprzyjaźnionym z nim człowiekiem. Nie czyni autorka z Mirka superbohatera, wręcz naświetla jego słabości dotyczące prywatnego życia. Jako osoba wytrwała, gotowa do poświęceń, dociekliwa i ambitna może dotrzeć tam, gdzie niekoniecznie uda się dojść policji. Ludzki wymiar postaci z pewnością nadaje tej historii dodatkowej wiarygodności.

KRYMINAŁ Z WARSTWĄ OBYCZAJOWĄ

Różne poszlaki, mylne tropy, lista podejrzanych i jeden wyrazisty motyw główny. Poszukiwania zabójcy. Nie byłoby jednak książki Danki Braun bez dobrze rozwiniętej warstwy obyczajowej. Są więc miłosne rozterki bohaterów, dylematy, radości i tragedie. Dzięki temu cała historia wydaje się czytelnikowi bliższa, bardziej wyrazista i bardziej życiowa.

PODSUMOWANIE

Podzieliła się autorka kawałkiem rodzinnej, szokującej historii, co już samo w sobie staje się dobrą okazją do sięgnięcia po tę książkę. Udekorowała całość przystępnym stylem, w wyniku czego powstała powieść potwierdzająca dobrą kondycję prozy Danki Braun. Jeśli lubicie inteligentne powieści, w których śledztwo nie skąpi mylnych tropów i jeśli chcecie bliżej poznać samą autorkę, to jest właśnie to.

[Adres usunięty]

Przed detektywem Mirkiem Filerem, który na co dzień zajmuje się tropieniem niewiernych małżonków, w końcu pojawia się poważne zlecenie. Żona jego księgowego prosi go, by pomógł oczyścić jej męża, który został zatrzymany pod zarzutem zabicia mordercy jego matki. Czy naprawdę jest ON niewinny, a może to właśnie ON zabił zwyrodnialca, który trzydzieści lat temu odebrał mu rodzicielkę?

Prolog w całości opisuje prawdziwe zdarzenia, jakie miały miejsce w rodzinie autorki. Jedyne, co zmieniła to nazwiska. Jej teściowa, podróżując w 1983 roku tak zwaną „okazją”, została zamordowana. Sprawcę tego okropnego czynu zatrzymano, a po dwudziestu pięciu latach, wkrótce po tym, gdy wyszedł na wolność, odnaleziono jego ciało. Krążyły plotki, jakoby miał ON popełnić samobójstwo lub zostać zamordowany. Sprawa jego śmierci do dziś nie została wyjaśniona.

Reszta książki pozostaje w całości fikcją literacką. Mamy okazję poznać w niej Marka Filera, którego absolutnie nie polubiłam. Ma trzydzieści parę lat, a zachowuje się jak nastolatek. Nie potrafi obsługiwać urządzeń domowych, ani nawet zrobić sobie śniadania. Wyleguje się do późna w łóżku i jest niewyobrażalnie leniwy. Od swojej kobiety oczekuje, że będzie mu ona usługiwać, a gdy już na jego drodze stanie taka, która na dodatek robi to z przyjemnością, ten zaczyna oglądać się za inną „spódniczką”. Jeśli chodzi o jego perypetie życiowe, które zajmują większą część powieści, to wcale nie jest mi go żal.

Książki Danki Braun nie są mrożącymi krew w żyłach thrillerami, nie ma w nich rozlewu krwi i brutalnych opisów, są to raczej książki obyczajowe, które zawierają w sobie wątek kryminalny. Absolutnie mi to nie przeszkadza, wręcz przeciwnie, bardzo lubię książki autorki. Mimo że jestem miłośniczką mocniejszych dreszczowców, to „Morderstwo przy drodze krajowej 94” bardzo mi się podobało.

Podoba mi się to, że w książkach pisarki jest dużo podejrzanych postaci, dlatego czytelnik ma szerokie pole do popisu, by bawić się w prywatnego detektywa. Mnie nie udało się wytypować sprawcy, ale muszę przyznać, że byłam bardzo blisko. Cieszę się, ponieważ zakończenie mnie zaskoczyło i skłoniło do refleksji. Jeszcze raz przeanalizowałam przebieg wydarzeń i stwierdziłam, że coś przeoczyłam. Może przy kolejnej części uda mi się wytypować poprawnie, ponieważ z tego, co słyszałam, ma ona zostać wydana. Trzymam kciuki, by Marek Filer wydoroślał, a ma ON ku temu powód, jeśli chcecie się dowiedzieć jaki, koniecznie musicie przeczytać „Morderstwo przy drodze krajowej 94”.

Akcja powieści rozwija się raczej wolno i spodoba się ona osobom, które lubią książki obyczajowe oraz którym nie przeszkadza to, że większą część zajmuje życie prywatne głównych bohaterów, a śledztwo jest zepchnięte na dalszy plan, by co jakiś czas przejąć „pierwsze skrzypce”. Osobiście polecam zarówno tę książkę, jak i poprzednie dzieła Danki Braun, jeśli jeszcze ich nie czytaliście. Szczególną sympatią pałam do „Krwi na sutannie”, jest to jedna z moich ulubionych książek.

"Morderstwo przy drodze krajowej 94" to pierwszy tom nowej serii autorki pt. "Akta Mirka Filera". Nietrudno więc domyśleć się, że to właśnie Mirek jest pierwszoplanową postacią wokół której zostają skupione wszystkie wydarzenia i intrygi obecne w fabule. Ten trzydziestodwulatek to bohater wywołujący ambiwalentne uczucia, gdyż jego kreacja polegająca na wiecznym dbaniu wyłącznie o siebie i skupieniu wokół własnych potrzeb, wywołuje skrajne emocje. Ten egocentryczny mężczyzna, bojący się jakiejkolwiek odpowiedzialności i jego karygodne zachowanie wobec swojej partnerki Magdy to te elementy fabularne, które Danka Braun celowo dość mocno uwidoczniła, a jak wiadomo najbardziej zapamiętuje się tych niejednoznacznych bohaterów.

Fabuła najnowszej książki autorki została skonstruowana linearnie, gdyż przeplatają się w niej ze sobą warstwa obyczajowa oraz kryminalna. Tytuł tej powieści wskazywać może, że to pełnokrwisty kryminał, a jednak tak nie jest, gdyż śledztwo jakie prowadzi Mirek Filer nie pełni funkcji przewodniego wątku. Równie ważna jest bowiem płaszczyzna zmian w życiu osobistym bohatera, która ku zaskoczeniu czytelników, ma w finale ścisłe powiązanie z podjętym przez niego zleceniem. Myślę, że ten element zaskoczenia to największy atut tej powieści.

"Morderstwo przy drodze krajowej 94" podejmuje się trudnej analizy wagi zbrodni i kary. Dotyka tematu wymierzenia sprawiedliwości we własnym zakresie. Wreszcie, porusza pojęcie resocjalizacji, która często jest zwykłą fikcją w przypadku tak zdegenerowanych jednostek jak Kazimierz Krop. W kontekście tym postać ta budzi strach, przerażenie oraz niewiarę w skuteczność działania organów sprawiedliwości. Smaczku całości z pewnością dodaje fakt, iż autorka pisząc tę książkę inspirowała się prawdziwą historią, jaka wydarzyła się w jej rodzinie.

Danka Braun zaskoczyła mnie pomysłem na rozwiązanie tajemnicy zabójstwa dewianta seksualnego, jakim był Krop. Zaciekawiła także postacią Mirka Filera, który zupełnie stracił panowanie nad własnym życiem. Jestem bardzo ciekawa, jak potoczą się dalsze losy tego bohatera i z jakimi sprawami przyjdzie mu się jeszcze zmierzyć w kolejnych tomach tej serii.