Mroczny Duet. Świat Verity. Tom 2

1. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Patrycja K. w dniu 2018-12-18

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   Gdy się poznali ON był potworem pragnącym stać się człowiekiem, a ona człowiekiem udającym potwora. Jednak od tego czasu minęło pół roku i wiele się zmieniło. Teraz, kiedy Kate nie pragnie już aprobaty okrutnego ojca, zabija w Dobrobycie potwory, które dotychczas mu służyły. Całe swoje udawane okrucieństwo przekuła w broń, którą na własną rękę próbuje zaprowadzić porządek. August z kolei pogodził się ze swoją mroczną naturą. Chociaż określenie „poddał się jej”, byłoby o wiele trafniejsze. Jako przywódca ruchu oporu OSF w Prawdziwości, nie może pozwolić sobie na słabość jaką są emocje, choć te wciąż kłębią się w jego głowie. Los ponownie połączy ścieżki Kate i Augusta, bo choć oboje się zmienili, wciąż mają wspólny cel- unicestwić potwory i zapewnić ludziom bezpieczeństwo. Jednak na horyzoncie pojawia się zagrożenie o wiele bardziej potworne niż wszystko, co dotychczas zrodziły zbrodnie Miasta Prawdy. Coś tak potężnego, że może zwrócić wszystkich przeciwko sobie.
   
   Od momentu kiedy pożegnaliśmy bohaterów minęło trochę czasu (zarówno w ich jak i naszym świecie), układ sił w Mieście Prawdy uległ zmianie, potwory poczynają sobie coraz śmielej, a Kate i August nie są już tacy sami jak wcześniej. Ten tom, to nieustanna walka z demonami, nie tylko krążącymi po ulicach, ale też z tymi, które sieją wątpliwości w sercach bohaterów. Jak zwykle nie zabrakło cennych myśli i obrazowych porównań. Autorka operuje naprawdę pięknym, plastycznym stylem, który dobrze komponuje się z metaforycznym przekazem książki, w której mimo skrajności, nic nie jest jednoznacznie czarne, albo białe, potworność może kryć się też w dobrym sercu, a monstrum, może walczyć po stronie światła.
   
   Uwielbiam zarówno Kate jak i Augusta, ale dopiero razem tworzą naprawdę zgrany, mroczny i fascynujący duet. Niecierpliwie wypatrywałam ich kolejnego spotkania i byłam trochę rozczarowana tym jak ono przebiegło (zwłaszcza, że tytuł wiele obiecywał). W poprzednim tomie doceniłam fakt, że zamiast na romansie, autorka skupiła się na akcji, ale tym razem aż za bardzo starała się zdusić w zarodku wszelkie emocje między bohaterami, co w połączeniu z niesamowitą chemią miedzy nimi dawało efekt dwóch odpychających się magnesów. Trochę szkoda, bo choć nie był to niezbędny wątek, na pewno dodałby historii emocji, które wyjątkowo ciężko było wyłapać spod wartkiej akcji.
   
   „Okrutna pieśń”, była dla mnie dobrym wprowadzeniem do mrocznej serii, ale pozostawiła wiele nurtujących pytań. Liczyłam na to, że w drugim tomie znajdę większość odpowiedzi, ale niestety tak się nie stało. Choć akcja płynie wartko, cały czas coś się dzieje, a intryga jest ciekawie poprowadzona, wciąż tak naprawdę nie do końca rozumiem cały zamysł autorki. Szkoda, że zamknęła swój pomysł tylko w Mieście Prawdy i nie rozwinęła go nieco bardziej szczegółowo, bo od fantastyki tego właśnie oczekuję- szerszej perspektywy i większej ilości szczegółów. Tymczasem mam wrażenie, że autorka przegadała ten tom i skupiła się nie na tym, na czym powinna, co w efekcie dało niestety mało satysfakcjonujące zakończenie serii.
   
   O CZYM? „Mroczny duet”, zamyka dwutomową serię, o mieście podzielonym na pół i demonach, które zamieszkują obydwie jego części. Świetny pomysł, ciekawe wykonanie i cudowni bohaterowie, ale niestety nie do końca satysfakcjonujące jako całość. Autorka skupiła się na zbyt wielu rzeczach i nie wszystkie wątki udało jej się rozwinąć jak należy. Mimo, że powieść jest naprawdę dobra, pozostawia w czytelniku niedosyt i zbyt wiele pytań bez odpowiedzi. Szkoda, że to już koniec, bo ta historia w moim odczuciu wciąż nie została opowiedziana do końca, a tom finałowy nie przyniósł mi do końca tego, czego oczekiwałam.
   
   [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Karolina C. w dniu 2018-09-29

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   Już na samym początku ta książka podbiła moje serce. Dopiero z każdą kolejną stroną rozumiałam jak bardzo stęskniłam się za tym światem i bohaterami.
   
   Tak samo jak w pierwszej części już na początku zaczyna się coś dziać. Wydaje mi się, że ten tom jest lepszy i ciekawszy. Akcja dość szybko się rozwija i jest jej dużo. Książkę wręcz pochłaniałam z przyjemnością, nie było momentu w którym bym się nudziła.
   
   Im bliżej końca byłam tym bardziej kochałam Augusta i Kate przez co nie spodziewałam się takiego zakończenia, nie ukrywał też, że złamało mi ono serducho. Jeżeli podobała wam się "Okrutna Pieśń" to powinna wam się również spodobać kontynuacja.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Super Recenzent

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Kamila K. w dniu 2018-08-20

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Pierwsza część nie była arcydziełem, ale to ten typ książek, który nie musi taki być, by się w niej zatracić. Byłam zauroczona Okrutną pieśnią, w pełni świadoma jej wad i z pełną premedytacją sięgnęłam po drugi tom. Nie żałuję.
   
   Kate po wyjeździe z Prawdziwości znajduje się w Dobrobycie, by tam polować na potwory razem z grupą dzieciaków nazywającą się Strażnikami. Właściwie to Kate poluje na potwory, a Strażnicy siedzą za słuchawką w jej zdrowym uchu. Jej myśli jednak wciąż wracają do spraw sprzed sześciu miesięcy, kiedy podróżowała z Augustem, kiedy prawie umarli, kiedy Sunaj oddał się ciemności. W Prawdziwości padła sieć i Kate nie ma jak się dowiedzieć, co się stało z jej domem. Tymczasem w Dobrobycie pojawia się nowy potwór, Pożeracz Chaosu, który sprawia, że człowiek obraca się przeciw człowiekowi. I który wczepia się w umysł Kate. Żeby go zniszczyć, dziewczyna musi wrócić do domu. Do Augusta, który już sam nie wie, kim chce być i jaka jest jego rola. Do zagubionego chłopaka, który potrzebuje pomocy, by znaleźć swoją drogę. I do Sunaja, który odkrywa, że jego muzyka może nieść ukojenie.
   
   Ta część, podobnie jak pierwsza, rozkręca się dosyć powoli, z tym, że akcja trwa już od początku. Ta właściwa jednak zaczyna się gdzieś koło dwusetnej strony i dopiero tutaj możemy mówić o jakimś wciągnięciu. Z początku byłam trochę zawiedziona i bałam się, że druga część wypadnie gorzej, ale potem już moje wątpliwości zniknęły i w końcu mogłam porządnie się wkręcić. Jeśli chodzi o nowe postacie, mam na myśli Strażników, to wprowadzenie ich uważam za zbędne. Są oni tylko w czasie pobytu Kate w Dobrobycie, a jako że w Prawdziwości nie ma sieci, to dziewczyna nie ma jak się z nimi skontaktować, więc właściwie po jej wyjeździe nie mamy o nich żadnych wieści. Rozpływają się. Nie było możliwości polubienia ich, zżycia się z nimi, więc czytelnik nie przykłada do początkowych sytuacji wielkiej wagi. Dlatego wiem i przyznaję, że z początku trudno wgłębić się w powieść i trzeba te dwieście stron jakoś przetrwać, żeby zaczęło się dziać coś istotnego.
   
   Na szczęście pojawia się August i ratuje sytuację. Poważnie, nic nie mam do Kate, nie drażniła mnie, jedna z niewielu bohaterek, które da się polubić, ale była nudna. Nie jej rozdziały, ale ona sama. To dziewczyna z problemami, które na siłę próbuje ukryć za maską sarkazmu i obojętności. I właśnie ten zabieg stał się dla mnie już nudny, bo Kate ciągnęła to od pierwszej części. August znacznie bardziej przypadł mi do gustu i jego rozterki jakoś bardziej mnie urzekły. Potwór pragnął być człowiekiem, a teraz sam nie wie, którą drogę ma wybrać. Ludzie trzymają się do niego na dystans, w jego głowie cały czas odzywa się głos Leo, który go prowokuje do agresji, Ilsa, która nie może mówić i niewypowiedziane słowa wiszą między nimi oraz Soro, nowe Sunaju, nie uznające żadnej płci i nie potrafiące zrozumieć, dlaczego August walczy sam ze sobą. August sam tego nie rozumie.
   
   To nie jest historia, która obudzi mnóstwo emocji, choć zakończenie mnie zgniotło i nie wybaczę tego Schwab. Jest to jednak zaskakująca i wciągająca powieść, która będzie bardzo przyjemnym towarzyszem na samotne wieczory. Czytanie idzie bardzo szybko i nawet się nie zorientowałam, kiedy miałam za sobą już połowę. Mimo że wciąż nie jest to niewiadomo jak dobre dzieło, to bardzo polubiłam się z całą historią, pomysłem i bohaterami. Były poruszające momenty i historia ma w sobie pouczające akcenty, skupia się na rodzinie, miłości, przyjaźni oraz odnajdywaniu samego siebie, co jest ogromnym plusem. Dla mnie to dobra, nie zobowiązują, lekka książka, która umili nam chwilę wolnego czasu. Przyznam, że z chęcią przeczytałabym kolejną część i szkoda, że autorka zaplanowała tylko dwie. Mimo to uważam, że było to dobre posunięcie, bo wszystko zostało idealnie zamknięte w dwóch książkach, bez zbędnych zapychaczy i przeciągnia. Od siebie jak najbardziej polecam.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 3/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Aleksandra P. w dniu 2018-08-13

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Od dłuższego czasu zastanawiam się co mam powiedzieć o „Mrocznym duecie” i szczerze powiedziawszy dalej nie mam pojęcia. Na początku było mi strasznie ciężko w ogóle wciągnąć się w tą historię, bo przez dobre pół książki nie działo się nic interesującego. Bohaterowie tylko zabijali potwory, a wszystkie inne wątki były spychane na dalszy tor i w konsekwencji tego często pozostawały bez wyjaśnienia, jakby autorka nagle traciła nimi zainteresowanie. Na szczęście w mniej więcej połowie, po przekroczeniu jakieś magicznej bariery, wreszcie zostajemy wrzuceni w wir wydarzeń. Od tego momentu fabuła zaczyna się rozkręcać, pojawia się coraz więcej zaskakujących zwrotów akcji, a Prawdziwość wreszcie zaczyna zasługiwać na miano miasta potworów. Jednak prawdziwych emocji dostarcza dopiero zakończenie „Mrocznego duetu”. Wierzcie lub nie, ale takiego obrotu spraw naprawdę nie można było przewidzieć.
   
   „Życie jest takie łatwe, kiedy można kłamać."
   
   Bohaterowie stworzeni przez Schwab to postacie, których trudno nie polubić. Autorka w ich przypadku naprawdę się postarała i stworzyła ciekawe, wyraziste i niezwykle realne postacie, które przez znaczną część książki pod wpływem różnych okoliczności przechodzą wewnętrzną przemianę. Na uznanie zasługuje także styl autorki. Język jakim się posługuje jest prosty, aczkolwiek niezwykle przyjemny i obrazowy. Czytając wewnętrzne monologi głównych bohaterów można poczuć targające nimi emocje. Bardzo spodobał mi się również pomysł z wykorzystaniem poezji współczesnej.
   
   Niewątpliwym plusem tej dylogii jest też jej piękne wydanie. Każdy, nawet najmniejszy szczegół jest tutaj idealnie dopracowany. Widać, że wydawnictwo naprawdę się postarało.
   
   „Zawsze zakładała, że będzie się rozkoszować wolnością, jednak okazało się inaczej- samotność traci swój urok, kiedy nie ma się wyboru. "
   
   Podobnie jak w przypadku „Okrutnej pieśni” gdy przymkniemy oko na nużący początek odkryjemy, że Victoria Schwab wykreowała mroczny i intrygujący świat bez oczywistych schematów. Więc jeśli pokochaliście pierwszy tom „Świata Verity” to myślę, że się nie zawiedziecie i „Mroczny duet” również przypadnie Wam do gustu. Przygotujcie się jednak na to, że zakończenie Was powali, a ostatnie rozdziały niesamowicie zaskoczą.
   
   Aleksandra
   
   Wszystkie cytaty pochodzą z książki „Mroczny duet” autorstwa Victorii Schwab.
   
   Więcej na : [Adres usunięty] oraz [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Początkujący Recenzent

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Wiktoria M. w dniu 2018-08-07

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Od ostatniego spotkania Kate i Augusta mija sześć miesięcy. W tym czasie konflikt między ludźmi a potworami zaostrzył się na dobre. Kate poluje na potwory poza granicami Prawdziwości, a August został przywódcą jednej z części podzielonego miasta. Tymczasem z mroku wyłania się nowy rodzaj potwora, który potrafi zmuszać ludzi do krzywdzenia się wzajemnie oraz wyciąga na powierzchnię skrywane lęki swoich ofiar...
   
   'Mroczny duet' to druga i ostatnia część serii 'Świat Verity'. Victoria Schwab poraz kolejny nie zawiodła. Akcja jest napięta, wykreowani bohaterowie, do których czujemy przywiązanie, narracja prowadzona z perspektywy kilku osób. Ponadto autorka przedstawia nam wspomnienia Kate, które opisane są w bardzo ciekawy sposób. Jedyny zarzut możemy mieć do zakończenia, ale nie będę tu spojlerować.
   
   Uważam, że osoby, które miały niezbyt pozytywne zdanie o pierwszej części powinny sięgnąć po drugi tom, bo być może zmienią swoje zdanie o tej serii!

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 9 recenzji

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję