Marzycielki

„Marzycielki” jest to cudowna książka napisana przez Jessie Burton. Można powiedzieć, że jest to przepiękna opowieść na pograniczu baśni i legendy. Niesie ze sobą piękny przekaz, oraz morał. Ukazuje nam jak silna potrafi być siostrzana miłość. I jak wiele można osiągnąć, wspierając się wzajemnie.

Patrząc na to, w jaki sposób jest ona wydana, mogłoby się wydawać, że jest to pozycja dla dzieci. Skłaniają się ku temu cudowne ilustracje. Wydaje mi się jednak, że jest ona przyjemna dla czytelnika w każdym wieku. A podziwianie ilustracji podczas lektury, jest czymś bardzo przyjemnym dla oka. Muszę przyznać, że zawsze mam lekkie obawy czytając współczesne baśnie. Mam dosyć wysokie wymagania i martwię się, że to nie będzie to samo co kiedyś. Będąc młodziutką mama czytała mi wiele książek, wśród nich często były właśnie baśnie. Takie chwile zapamiętuje się na długo. Mimo moich obaw byłam naprawdę zauroczona tą książką, autorka przeniosła mnie w cudowny świat i znów poczułam się jak mała dziewczynka. Polecam wam bardzo serdecznie, a moja ocena to 5/5!

[Adres usunięty]

DWANAŚCIE SIÓSTR

Jedna kochała śpiew, inna władała pięcioma językami. Była ta, która pięknie malowała oraz ta, która chciała trudnić się literaturą. Każda z dwunastu sióstr miała swoje zainteresowania, jak każdy z nas, miała wyznaczony swój życiowy cel, który nadawał jej istnieniu sens. Nagle straciły wszystko, zamknięte w złotej klatce nieszczęścia. Czy w imię troski i bezpieczeństwa, można odebrać człowiekowi wolność i szczęście? Na czele tej historii stają dwie postaci. Pierwszą z nich jest bez wątpienia Frida, najstarsza siostra, przewodniczka. Mądra, odważna, nieobawiająca się sprzeciwu. Niekoniecznie niegrzeczna, ale przebiegła. To właśnie dzięki niej dochodzi w tej historii do największych rewolucji. Jakich? Ano tego zdradzić już nie mogę, bo cała baśń straciłaby swój sens.

KRÓL – ZŁY, CZY ZAGUBIONY?

Postacią negatywną zdaje się być król Albert, ojciec winny nieszczęściu dwunastu córek. Czy jest jednak na wskroś złym człowiekiem? Wszak uwięził swoje pociechy skazując ich na cierpienie. A może w starciu z utratą ukochanej żony gdzieś się pogubił? Wybrał niewłaściwą ścieżkę? Nie tak łatwo go osądzać i myślę, że poprzez jego postać przemawia autorka do czytelnika pokazując, że tak naprawdę nie ma ludzi od zawsze w pełni złych. Często przyczyną ich występków okazuje się jakaś tragedia czy nieprzepracowane doświadczenie.

ILUSTRACJE

Muszę także wspomnieć o pięknych ilustracjach towarzyszących treści, wykonanych przez Angelę Barrett. Dzięki jej kresce czytelnik ma okazję przyjrzeć się siostrom stojącym w obliczu złych decyzji króla, ale i w obliczu wolności, córkom płynącym łódkami, czy podróżującym samochodem.

SIŁA WYOBRAŹNI

Wielki las, mówiąca ludzkim głosem lwica czy paw. Piękno natury i siła tkwiąca w zdeterminowanym człowieku. Jedność postaci i potęga wyobraźni. „Marzycielki”, z tytułem jak najbardziej adekwatnym do treści, to publikacja, która podwójnie uruchamia wyobraźnię, po pierwsze, jako książka, po drugie jako baśń, w której jawa ściera się z iluzją. Co jest prawdą, a co wytworem wyobraźni? Co wyrazem troski, a co szaleństwem? Historia, z której da się wyciągnąć wnioski. Niedługa, a przenosząca w świat dziecięcej fantazji. Dla czytelników młodszych (choć niekoniecznie maluchów) i dla tych, którzy wciąż mają w sobie coś z dawnych, beztroskich lat.

https://ktoczytaksiazki-[Adres usunięty]/2019/02/marzycielki-jessie-burton-dwanascie.html