Dla swojego drugiego męża była całym światem, dla publiczności prawdziwym kwiatem, bo jej urok potrafił niejednego rzucić na kolana. Jej piosenki z pewnością nigdy nie odejdą w zapomnienie.
Irena Jarocka znana z takich przebojów, jak "Motylem jestem", "Wymyśliłam Cię", czy "Odpływają kawiarenki" urodziła się w 1946, a zmarła 65 lat później po długiej walce ze złośliwym nowotworem mózgu. Zanim zawojowała polską scenę, jako młodziutka dziewczyna wyjechała do Paryża, ale tam wcale nie było jej łatwo. Wkrótce brak możliwości rozwoju doprowadził ją z powrotem do ojczyzny i decyzji o pierwszym małżeństwie. Dopiero wówczas jej talent zaczął rozkwitać coraz bardziej, ale jak się okazało los szykował dla niej jeszcze jedną, prawdziwą, miłosną niespodziankę.
"Nie wrócą te lata. Autobiografia i listy do męża" to ciepła opowieść o miłości Ireny do swego drugiego męża - Michała Sobolewskiego, który jest jednym z bohaterów książki. Artystka sama tworzyła notatki, które chciała wykorzystać do opublikowania swojej biografii, ale jeszcze lepsze światło na jej postać rzucają listy, które wymieniała ze swym ukochanym, kiedy ten wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Tworzona codzienne korespondencja przepełniona tęsknotą, opisująca rzeczy małe i duże, od spraw zawodowych po te rutynowe. Historia wielkiej miłości, którą poprzedziła wzajemna fascynacja, która doprowadziła do zakończenia pierwszego małżeństwa Ireny, przyjaźń i wspólne dzielenie pasji. Obok tego wszystkiego nie można przejść obojętnie. Wspaniałą oprawę listów i autobiografii stanowią zdjęcia zaczerpnięte z osobistego archiwum Ireny Jarockiej, które dodatkowo potęgują intymny klimat wspomnień o tej zachwycającej, polskiej artystce.
Mariola Pryzwan pracowała jako publicystka i bibliotekarka, ale Czytelnicy mogą znać ją z licznych wydań biografii sławnych postaci świata kultury do powstania, których się przyczyniła. Do tej pory dzięki niej ukazały się książki o Annie German, Halinie Poświatowskiej, Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, Władysławie Broniewskim, Marii Dąbrowskiej, Annie Jantar i innych. Do tworzenia biografii korzysta ze wspomnień, prywatnych korespondencji, czy zdjęć, by potem odtwarzać dzięki nim osobliwy obraz uznanych w świecie kultury postaci.