Niepokorna. Tom 1

Szczerze mówiąc nie wiem, od czego zacząć. Po przeczytaniu „Niepokornej” Madeline Sheehan mam w głowie wielkie „wow”. I niestety nie w pozytywnym tego słowa znaczeniu.

„Niepokorna” przedstawia historię Evy Fox, córki prezesa klubu motocyklowego Srebrzyste Demony, która wychowana w tym środowisku nie zna życia poza gangiem, zajmującym się narkotykami, bronią, innymi nielegalnymi interesami oraz zabójstwami, które są nieodzownym elementem tego świata.

Mając pięć lat po raz pierwszy, (notabene w więzieniu) spotyka dwudziestotrzylatka. Deuce West to przywódca innego klubu motocyklowego, Jeźdźców z Piekła Rodem. Oczywiście wspomniane kluby pałają do siebie wielką nienawiścią.

Mając dwanaście lat Eva po raz drugi spotyka Deuce’a i już wtedy wie, że jest zakochana w trzydziestoletnim facecie…

Ich drogi na przestrzeni lat spotykają się kilkukrotnie, jednak zawsze wydarza się coś, co uniemożliwia im bycie razem. Osiemnastoletnia różnica wieku jest bardzo nietypowa jak na tego rodzaju książki.

Z wielkim trudem dobrnęłam do końca książki. Parokrotnie chciałam odłożyć ją i już do niej nie wracać, jednak za każdym razem miałam nadzieję, że książka Madeline Sheehan z upływem stron nabierze innego charakteru bądź toku wydarzeń. Nic bardziej mylnego. Mimo iż jest to książka z literatury erotycznej nie spodziewałam się tak wulgarnego i hm osobliwego języka. A traktowanie i stosunek mężczyzn względem kobiet jest wręcz niedopuszczalny. Chociaż nie wiem, co jest gorsze, owe podejście mężczyzn, czy przyzwolenie kobiet na to.

Cała fabuła książki jak dla mnie jest jedną wielką masakrą. Mimo, iż autorka napisała już drugą część, która opowiadać będzie o córce Deuce’a i jego podstarzałym już przyjacielu nie mam najmniejszej ochoty po nią sięgać.

Sheehan w żaden sposób nie zachęciła mnie do przeczytania jej innych powieści, a wręcz przeciwnie zniechęciła mnie do tego…

Nie, nie i jeszcze raz nie polecam przeczytania tej książki. Uważam ją za totalnego gniota i całkowitą stratę czasu.

Na cykl „Niepokornej” Madeline Sheehean składają się:

· Tom I „Niepokorna”

· Tom II „Niepiękna”

Zapraszam na mojego bloga, tam znajdziecie więcej recenzji: [Adres usunięty]

Ostatnio udało mi się nawiązać współpracę z Wydawnictwem Czwarta Strona i poprosiłam ich akurat o tę książkę do recenzji, kusiła mnie i bardzo byłam jej ciekawa. Miałam serdecznie dość już tych ckliwych romansideł, potrzebowałam czegoś mocniejszego i z dreszczykiem emocji. Ta książka miała taka być i kiedy się dogłębnie zastanowić to właśnie taka jest, tylko... nie jestem pewna, czy nie jest za mocna. Wiem oczywiście, że to miała być lektura z pazurem i taka jest. Wciąga w świat, gdzie rządzi się przemoc, seks i to, kto ma większą władzę. Z początku czytania byłam nieco zniesmaczona, bo głównych bohaterów dzieli aż dwadzieścia lat różnicy, to tak jakby całe życie mojego brata... może głupie porównanie, ale dla mnie to stanowczo za duża różnica. Jednak, że jestem totalną romantyczką, to dałam tej książce szanse i czytałam dalej.

Reszta recenzja pod linkiem [Adres usunięty]

Niekiedy lubię sięgnąć po taką mroczną i pokręconą historie. Ta książka jak każda inna znajdzie swoich zwolenników jak i przeciwników.

Od czasu, kiedy pokochałam cykl Tillie Cole „Katów Hadesa” dałam się porwać w świat gangów motocyklowych, brutalności, walki i jakże namiętnej, dzikiej miłości. Wstyd się przyznać, ale dopiero niedawno dostrzegłam, że Wydawnictwo Czwarta Strona ma dla nas cykl, który jest tematycznie zbliżony do tamtego świata. Mamy ostrych i niezłomnych mężczyzn, którzy otaczają się skórą, metalem nie stroniąc przy tym od seksownych kobiet. To nie jest seria dla typowych romantyczek, nie otrzymacie tutaj wielogodzinnego wpatrywania się w oczy i słodkich słówek. To dark erotic, a one rządzą się swoimi prawami łamiąc wszelkie tabu i wyobrażenia o związkach. Musicie pamiętać, że to nie jest literatura dla każdego.

“Byłam urzeczona zniewalającym spojrzeniem jego jasnoniebieskich oczu. Miał tęczówki nakrapiane białymi plamkami. Przypominały mi zamarzniętą taflę jeziora. Piękne niebieskie oczy o odcieniu lodu, które wciągały mnie do jakiegoś ciepłego, bezpiecznego miejsca, gdzie chciałam pozostać na zawsze.”

Eva Fox jest córką prezesa Klubu Motocyklowego Silver Demons, nic dziwnego, że została wychowywana przez Harleyowców. Nie zna innego świata, warkot silnika harleya zdawał się usypiać ją do snu zamiast kołysanki. Jej życie jest twarde i surowe jak krajobraz nordyckich chłodnych wzniesień. Nikogo nie zdziwi fakt, że była oczkiem w głowie każdego, kto należał do Silver Demons, z łatwością urobiła sobie olbrzymich facetów będąc jeszcze małą kruszynką. Hayrleyowcy wiedzieli, że nie może jej stać się żadna krzywda, inaczej ktoś straci swoją głowę.

"Jakaś ty naiwna kochanie. (...) Ukradłem cię już dawno temu. Mniej więcej wtedy, gdy ty ukradłaś mnie".

Deuce West to twardziel, emanujący testosteronem przywódca Klubu Jeźdźców z Hell's Horseman. Urodził się i dorastał wśród motocyklistów. Los sprawia, że połączy ich miłość pełna pożądania i niepohamowanej namiętności. Gorzka i bolesna, taka, która nie zna granic. Deuce budził we mnie skrajne emocje, miał w sobie elementy, które pokochasz i takie, które szczerze znienawidzisz. Czułam się jak na statku podczas sztormu, który zarzucał na wszystkie strony, jedną uwielbiającą bohatera, drugą która uważała go za najgorszy wybór mężczyzny do zakochania. To egoista, który nie potrafi docenić miłości, zapatrzony w siebie, obiecujący wiele, a nie będący w stanie spełnić żadnej z tej obietnic.

"Obiecaj mi, że się nie zmienisz, dobrze? Ty i ja, dziecinko, przyszliśmy na ten [motyla nóżka] świat i tkwimy pomiędzy drogą a kierownicą. Tu należymy i tylko to znamy, ale czasem takie życie daje się nam we znaki. Obiecaj mi, że choćbyś widziała nie wiem co i zdarzały ci się choćby najgorsze gówniane rzeczy, nigdy nie staniesz się zgorzkniała".

Głównym fabularnym wątkiem jest relacja głównych bohaterów ukazana na przestrzeni kilkunastu lat. Evę i Dulce’a łączy nietypowa więź już od chwili poznania, gdy pięcioletnia Eva spotyka o osiemnaście lat starszego Dulce’a. Przez lata ich relacja stopniowo ewoluuje od wzajemnego zaciekawienia poprzez pożądanie aż do miłości i nienawiści.

„Niepokorna” jest pierwszym tomem cyklu o tym samym tytule autorstwa Madeline Sheehan. Burzy wyobrażenie na temat miłości, bliskości czy związków. Zrywa z sztampowymi historiami miłosnymi, zamiast tego kreuje zupełnie odmienny obraz miłości toksycznej, zaborczej, nieidealnej, niebezpiecznej, namiętnej i zdecydowanie nie takiej, o której marzymy. Na pierwszy rzut oka Eve i Dulce’a niewiele łączy, a znacznie więcej dzieli, jak to mawiają przeciwności się przyciągają, czy właśnie to jest kluczem do rozwiązania zagadki intensywności łączącego ich uczucia?

Musicie pamiętać, że taki świat motocyklowych gangów rządzi się swoimi, niemoralnymi, szorstkimi i szokującymi prawami. Nie znają innego życia, bo zwyczajnie takiego nie mieli. Nie spodziewajcie się górnolotnych wyznań, a wulgaryzmów i brutalności, przez co akcja jest nie tylko realistyczna, ale i dynamiczna. Dodatkowym plusem jest poznanie „Niepokornej” z perspektywy dwóch bohaterów, autorka dość dobitnie ukazała przedmiotowe traktowanie kobiet nie tylko przez mężczyzn, ale także same kobiety, które nie szanowały się za bardzo dając temu przyzwolenie. Dla wrażliwszych czytelniczek może się to okazać zbyt niesmaczne i brutalne.

„Niepokorna” nie jest książką dla każdego, jednak dla miłośniczek szokujących środowisk, szybkiej jazdy na motocyklu, gwałtownych namiętności, trudnych relacji, a przede wszystkim dark romansów powinna przypasować.