Obsesja

Pierwsze 100 stron to było wielkie WOW!!! Niesamowita opowieść która wciąga i pochłania do reszty :) Nora Roberts jeszcze nigdy nie zawiodła mnie swoimi książkami. Fajne połączenie postaci, miłość, pies, piękny krajobraz....

Jednak w tej książce jestem zawiedziona obrotem spraw...brakowało tam co najmniej 50 stron albo 50 powinno się zabrać a dodać coś innego...coś bardziej fascynującego, wciągającego...

Jednak moja ocena to 4-/5 gwiazdeczek :)

Książka mimo wszystko wciągająca, ale niestety zakończenie marne :( N. Roberts na prawdę mogła być bardziej kreatywna przy pisaniu zakończenia..

Wątek Trio "Jego", Naomi i Xandera fajny i przyjemny do czytania. Ona cyniczna przez przeszłość i "skażoną krew", On - mechanik samochodowy i muzyk, zupełne przeciwieństwo Naomi. Otwarty, życzliwy i ostro dążący do celu.

I "ten" owładnięty obsesją, kolejny seryjny morderca, czy zwykły stalker?

Masz nowy dom, mężczyznę, który nie widzi poza tobą świata, oddanych przyjaciół i psa. Ale jest też, ktoś, kto robi dokładnie to co Twój ojciec 18 lat wcześniej, porywa, gwałci i brutalnie morduje, młode, piękne blondynki, idealne kopie Ciebie. Czas zacząć oglądać się za ramię. Kim jest "ON"? Czy go znasz? Czy go kiedyś widziałaś? A może jest to ktoś kogo kochasz? Przeszłość wraca, z nową twarzą...

W jednej ze swoich najnowszych powieści Nora Roberts znów bierze na warsztat seryjnych morderców i ich ofiary. Autorka świetnie radzi sobie w łączeniu thrillera i romansu, co już nieraz udowodniła. W „Obsesji” Roberts przedstawia nam niesamowicie dzielną i silną bohaterkę, która zmaga się ze spuścizną swojego ojca.

Jedenastoletnia Naomi Bowes nie może doczekać się dnia swoich urodzin. Tygodniami rozmyśla o tym, co dostanie w prezencie. Czy to będzie wymarzony czerwony rower? A może szczeniaczek, o którego tak prosiła rodziców? Gdy pewnej nocy przypadkiem widzi jak jej ojciec ukradkiem wymyka się do lasu, postanawia pójść za nim i sprawdzić, co tam ukrywa. Tak bardzo chce zobaczyć swój urodzinowy prezent, że gotowa jest nawet zaryzykować złość rodziców za chodzenie nocą po lesie. To, co dziewczynka odkrywa w starej piwnicy pod szczątkami spalonego domu nie jest żadną z jej wymarzonych zabawek. Ta piwnica to plac zabaw jej ojca – najokrutniejszego seryjnego mordercy nowego stulecia.

Czy możemy powiedzieć, że naprawdę znamy osoby, z którymi żyjemy? Każdy ma swoje tajemnice. Dzieci ukrywają przed rodzicami wagary. Mężowie nie mówią swoim żonom o ładnych koleżankach z pracy. Żony nie spowiadają się mężom ze swoich wydatków na kosmetyki i ciuchy. Jeżeli się postaramy, możemy zatuszować przed domownikami nasze drobne grzeszki, ale czy da się skutecznie ukryć przed rodziną fakt, że od kilkunastu lat porywa się, gwałci i torturuje młode kobiety? Czy można żyć pod jednym dachem z potworem i nawet tego nie zauważyć?

Po kilkunastu latach od tej tragicznej nocy Naomi przyzwyczaiła się już do myśli, że nigdy nie ucieknie przed przeszłością. Może zmienić nazwisko, fryzurę, akcent, przenosić się z miejsca na miejsce, ale i tak po pewnym czasie ludzie wpadną na to, że Naomi Carson, Naomi Bowes i Córka Zła to ta sama osoba. Gdy zobaczyła ten zrujnowany stary dom na skarpie z pięknym widokiem na zatokę, postanowiła spróbować osiąść na stałe w jednym miejscu. Każdego dnia jej pokręcone korzenie zagłębiały się w skaliste podłoże. Włożyła całe serce w renowację domu, poznała przemiłych ludzi, przygarnęła zabłąkanego kundla i związała się z mężczyzną, który miał w nosie skazę w jej drzewie genealogicznym. I gdy Naomi już zaczyna wierzyć, że jest tego wszystkiego warta, koszmar powraca. Pojawia się ktoś, kogo ambicją jest przebicie wszystkich zbrodni Thomasa Bowesa, a jego ostatecznym celem, wisienką na torcie jest właśnie Naomi.

„Obsesja” to bardzo dobra powieść z pogranicza romansu i thrillera. Nora Roberts umiejętnie buduje napięcie. Po dość intensywnym wstępie następuje spokojne rozwinięcie. Autorka usypia czujność czytelników skupiając naszą uwagę na romansie głównych bohaterów. Potem znów rzuca w nas lawiną trupów. Tożsamość antagonisty można odkryć dopiero tuż przed punktem kulminacyjnym, który niestety przebiega błyskawicznie. I to właściwie jedyna wada tej powieści.

Srednia ,raczej myslalam ze to kolejny bestceller tej autorki ,ale nie ,troche nudna.