Oddać serce

Gdy przeczytałam o powieści „Oddać serce” byłam przekonana, że będzie to świetna książka dla starszej młodzieży. Nie pomyliłam się! Jest to cudowna historia o lęku, ograniczeniach, relacjach i odnalezieniu swojego prawdziwego „ja”. Ta wyjątkowa książka zachwyci każdą kobietę – zarówno nastoletnią, jak i dorosłą. Zajrzyjcie razem z nami do tej wzruszającej opowieści.

Życie Megan zdominowała choroba serca. Wiele lat spędziła w szpitalu, pod czujnym okiem lekarzy i rodziców. Każdy dzień sprawiał, że ona i Crystal oddalały się od siebie, choć wydawać by się mogło, że bliźnięta powinny być nierozłączne. Megan może tylko biernie obserwować jak jej siostra bliźniaczka rozkwita i rusza w dorosłe życie. Gdy w wyniku nieszczęśliwego wypadku pewnej 18-latki Megan otrzymała przeszczep serca niewiele się zmieniło. Lata strachu o własne życie i zdrowie sprawiły, że dorosła już kobieta nadal nie może przełamać lęku, by żyć pełnią sił. W tym czasie Crystal pracuje w Nowym Jorku, jest utalentowaną architekt, która pomimo licznych sukcesów zawodowych nie wydaje się być szczęśliwa.

Wszystko się zmienia, gdy Megan postanawia odwiedzić rodziców swojej dawczyni Amandy. W czasie wizyty u Państwa Abbott’ów dziewczyna dostaje pamiętnik, w którym znajduje listę 25 rzeczy, które nastolatka chciała zrobić przed śmiercią. Prowadzenie notatnika miało być jej pomocne w walce z depresją. Megan postanawia, że realizacja zadań z listy nastolatki będzie formą podziękowania jej za dar życia. Kobieta postanawia przełamać swoje lęki i wybrać się w podróż dookoła świata, by zobaczyć wszystkie te miejsca, o których pisała Amanda. Nieoczekiwanie Crystal postanawia towarzyszyć siostrze i razem z nią zrealizować poszczególne punkty z listy Amandy. Czy pomoże to siostrom odbudować realcje? Czy Magan przełamie lęk o własne zdrowie i odważy się czerpać z życia pełnymi garściami?

„Oddać serce” to bardzo wzruszająca książka. Czytelnicy, śledząc losy dorosłych sióstr, będą mieli okazję zobaczyć jak bardzo choroba Megan ingerowała w relacje bliźniaczek. Rodzice dziewczynek niemal całą energię skupili na chorej córce, co nie wpłynęło dobrze na stosunki między siostrami. Crystal przez wiele lat borykała się z wyrzutami sumienia. Czuła się źle z faktem, że w przeciwieństwie do siostry mogła realizować swoje plany i marzenia. Ponadto zaraz po operacji siostry, Crystal wyjechała do Nowego Jorku i w zasadzie przestała utrzymywać kontakty z rodziną. Wszystko to spowodowało, że relacje między bliźniaczkami są bardzo napięte. Kobiety nie miały szansy na zbudowanie prawdziwej, siostrzanej więzi.

Powieść Lindsay Harrel nie będzie jednak opowiadała wyłącznie o relacjach między rodzeństwem. Autorka porusza tu także problem silnego, paraliżującego wręcz lęku, który dotyka zarówno Megan jak i jej mamę. Lata choroby odcisnęły na kobietach piętno, z którym szczęśliwe życie nie wydaje się być możliwe. Fabuła wprowadzi nas także w problemy Amandy, która w dzieciństwie padła ofiarą molestowania. Będzie to co prawda poboczny wątek, jednak pamiętnik nastolatki pozwala czytelnikom zobaczyć z jak wielką tragedią musiała się zmierzyć Amanda jako dziecko. Nie zabraknie także wątku romantycznego.

„Oddać serce” to powieść, która opowiada o pokonywaniu ograniczeń, odbudowywaniu relacji i poznawaniu samego siebie. Podróż Megan i Crystal sprawi, że obie kobiety będą miały wiele okazji do rozmyślań nad dzieciństwem i błędami przeszłości. Każda z nich będzie musiała także dość mocno zastanowić się nad życiowymi priorytetami.

Pomimo że główne bohaterki są osobami dorosłymi, jestem przekonana, że nastolatki po 15. roku życia chętnie sięgną po tę książkę. Skłania ona do przemyśleń, pobudza ciekawość świata i pokazuje jak ważne są bliskie relacje w rodzinie. Gorąco polecam „Oddać serce”. Jest to lektura, która zarówno wzrusza, jak i bawi.

Czytelnicze Podwórko

Megan od dzieciństwa cierpiała z powodu poważnej choroby serca, wielokrotnie ocierając się o śmierć. Na szczęście w końcu doczekała się przeszczepu, który uratował jej życie - w jej piersi bije teraz silne, zdrowe serce, ale to nie wystarczy, aby zaczęła żyć naprawdę. W wieku 32 lat Megan ciągle mieszka z rodzicami i pracuje jako pomoc biblioteczna, i choć jej marzeniem są podróże i pisanie o nich, nie wierzy, że jest na to wystarczająco silna. Kiedy otrzymuje pamiętnik Amandy - swojej dawczyni serca - Megan dostaje w końcu impuls, żeby coś zmienić. Dziewczyna stworzyła listę 25 rzeczy, które chciałaby zrobić przed śmiercią, a Megan postanawia wypełnić te zadania, w hołdzie dla Amandy, ale i dla samej siebie, choć ich realizacja wymaga podróży dookoła świata. Nieoczekiwanie do Megan przyłącza się jej siostra bliźniaczka, mimo napiętych relacji między nimi. Czy wspólna wyprawa przyniesie im uzdrowienie i zmiany, których obie tak bardzo potrzebują?

Powieści z motywem podróży powstało już bardzo wiele i większość z nich ma to do siebie, że podróż nie jest tylko fizycznym przemieszczaniem się z miejsca na miejsce, ale też symbolizuje bądź katalizuje przemiany wewnętrzne bohaterów, ich drogę do odkrycia swojego ja. Czytając opis książki Lindsay Harrel można by powiedzieć: nihil novi, ale ja z pewnością odnalazłam w tej powieści coś inspirującego, chwytającego za serce. Nie mam nic przeciwko popularnym motywom, o ile autor nie tylko uzupełnia je o jakiś unikatowy element, ale i przy okazji pokazuje czytelnikom cząstkę siebie. Myślę, że Harrel spełniła oba te wymagania.

Bardzo lubię książki, w których bohaterowie mierzą się z jakimś wyzwaniem, listą zadań do wykonania - taki motyw w naturalny sposób nadaje fabule bieg, czyniąc ją dynamiczną i wciągającą. W przypadku Megan zadania polegały na odwiedzeniu różnych zakątków świata, co jeszcze wzmogło ten efekt - przewracając kolejne kartki zastanawiałam się, dokąd jeszcze udadzą się bohaterki i jakie wyzwania będą tam na nie czekać. Akcja na zmianę przyspiesza i zwalnia, w zależności, na co w danym fragmencie położony jest nacisk - podróż fizyczną, czy tę w głąb serc i umysłów bohaterek. Ale chociaż z przyjemnością zwiedzałam najpiękniejsze zabytki świata razem z Megan i Crystal, to jednak najważniejszym elementem powieści była dla mnie relacja między nimi, to, jak stopniowo otwierały się na siebie nawzajem, jak bardzo ta wyprawa zmieniła je obie, ich postrzeganie siebie, ich życiowe priorytety.

Chociaż Megan i Crystal są bliźniaczkami, to diametralnie się od siebie różnią. Megan jest spokojna, wycofana i zadowala się nijakim życiem, nie mając odwagi sięgnąć po swoje marzenia. Jej życiem rządzi strach - przed nawrotem choroby, przed wyjściem ze swojej strefy komfortu, ale i przed tym, że nigdy nie odważy się na zmiany. Energiczna, pewna siebie Crystal jest z kolei cenionym architektem w Nowym Jorku, na progu kolejnego awansu. Ma piękne mieszkanie, przystojnego męża, dobrą pracę, ale jej z pozoru sielankowe życie wcale nie jest tak szczęśliwe, jak mogłoby się wydawać - jej pęd ku karierze zagraża jej małżeństwu, a przy okazji ograbia ją z pasji, jaką do tej pory miała do swojego zawodu. Bardzo podobało mi się, jak wraz z kolejnymi odhaczonymi zadaniami i przemierzonymi kilometrami jedna z sióstr nabierała rozpędu, a druga zwalniała, jedna zyskiwała pewność siebie i wiarę w swoje możliwości, a druga zaczynała kwestionować swoje dotychczasowe życie, aż spotkały się w punkcie, w którym mogły szczerze porozmawiać o tym, co zniszczyło ich relacje kilka lat wcześniej. Lindsay Harrel powołała do życia odrobinę schematyczne, ale mimo to złożone bohaterki, a stopniowy proces ich przemiany jest wiarygodnie przedstawiony, nic nie dzieje się z dnia na dzień, a czasem mały krok do przodu wymaga dużego kroku w tył.

“Oddać serce” bardzo dużo mówi także o odwadze. Jakie skojarzenia pierwsze przychodzą wam na myśl, kiedy słyszycie to słowo - dzielni żołnierze, spotkanie oko w oko z dzikimi zwierzętami, stanie na krawędzi dachu wieżowca? Harrel w swojej powieści pokazuje, że czasem największym aktem odwagi jest zaakceptowanie własnych słabości oraz oddanie kontroli nad swoim życiem Komuś, Kto prawdziwie ma nad nim władzę i Kto pragnie, żebyśmy z ufnością przychodzili do Niego ze swoimi troskami. Pisałam wcześniej, że używając popularnego motywu autor powinien dodać do niego unikatowy element - za taki uważam główną bohaterkę po przeszczepie serca, realizującą marzenia zmarłej dziewczyny, której serce bije teraz w jej piersi - oraz przelać w swoją powieść cząstkę siebie. Ten drugi warunek spełnia moim zdaniem wiara autorki, pięknie przekazana na kartach jej książki, niosąca przesłanie o nadziei wbrew nadziei, o zaufaniu mimo bezsilności, o zdaniu się na Boga, kiedy nie możemy rozwiązać problemu własnymi siłami, i o prawdziwym pokoju, który odnaleźć można tylko w Jezusie.

Zaczynając ten tekst nie byłam do końca pewna, co chcę napisać, a w tym momencie, chociaż jest już bardzo długi, przychodzą mi na myśl kolejne rzeczy, o których powinnam wspomnieć, jak wzruszające wpisy z pamiętnika Amandy - dziewczyny, która wiele przeszła, a gdy w końcu zapragnęła żyć naprawdę, to życie zostało jej odebrane; jak zawarte w powieści ostrzeżenie przed stawianiem na pierwszym miejscu rzeczy, które nie są w stanie dać nam trwałego szczęścia; jak pokazanie, że w rodzinie, gdzie jeden z członków jest ciężko chory, nie ma wygranych - także ci zdrowi zmagają się z ciągłym lękiem, czy nawet poczuciem winy, że to nie ich życiu zagraża niebezpieczeństwo.

Może to dziwne, ale głębia tej powieści dotarła do mnie w pełni dopiero w trakcie pisania niniejszego tekstu. Mam nadzieję, że ten wywód zachęci kogokolwiek z was do przeczytania książki “Oddać serce” i że, tak jak ja, znajdziecie w niej coś, co was poruszy i zainspiruje.

„Czas ma moc niszczenia postanowień”

Prawie każdy z nas komuś oddał swoje serce. Zazwyczaj komuś z najbliższych, czy to żonie, mężowi czy partnerowi. Ale są też tacy, którzy dosłownie oddali swoje serce inne potrzebującej osobie. Ich już nie ma między nami, ale ich serce bije w ciele innego człowieka. Czy zastanawiałeś się kiedyś, że jeżeli byłaby taka możliwość i konieczność to oddałbyś swoje serce innej osobie? Czy dorosłeś do decyzji o przeznaczeniu po śmierci swoich organów do przeszczepów? Decyzja bardzo trudna, ale jak wiele może uratować istnień … Warto w tym miejscu przytoczyć i wziąć sobie do serce słowa Ojca Świętego Jana Pawła II:

„Oddawanie narządów po śmierci jest czymś szlachetnym i godnym pochwały”.

Bohaterki powieści, Megan i Crystal, pomimo tego, że są bliźniaczkami, są tak bardzo od siebie różne. Megan od wczesnego dzieciństwa chorowała na serce, ciągle przebywała w szpitalach, nie mogła się zbytnio forsować i musiała na siebie bardzo uważać. Natomiast Crystal bawiła się, cieszyła zdrowiem i czerpała z pełni życia. Gdy rodzice zostali już pozbawieni nadziei na wyzdrowienie córki, ta otrzymała prezent od losu – serce innej osoby, Amandy - młodej dziewczyny, która zginęła w wypadku samochodowym. Megan po przeszczepie starała się wieść spokojne życie, cały czas poszukując swojej drugiej połówki. Natomiast Crystal pięła się po szczeblach kariery zawodowej, ale po drodze gdzieś się w tym wszystkim pogubiła, co się odbiło na jej małżeństwie. W podziękowaniu za otrzymany dar, Megan spotkała się z rodzicami Amandy, a nawet nawiązała się między nimi nić przyjaźni. Dziewczyna postanowiła spełnić marzenia Amandy, o których dowiedziała się z przekazanego jej przez rodziców dziewczyny, pamiętnika. Niebywałe były to marzenia, wydawać by się mogło, że niektóre nierealne i niemożliwe do spełnienia. A jednak Megan wzięła za punkt honoru ich zrealizowanie. Czy uda się kobiecie po przeszczepie serca podróż po prawie całym świecie czy też wchodzenie na górskie szczyty? Odważne zadanie, ale czy wykonalne? Trudne do wyobrażenia. Ale często siła drzemiąca w człowieku potrafi zdziałać tak wiele. W długą podróż Megan wybiera się ze swoją bliźniaczką, może wspólny wyjazd pozwoli im naprawić nadwątlone rodzinne relacje …

Oddać serce urzeka od pierwszych stron, ale też napełnia niesamowitym optymizmem i nadzieją. Daję wielką radość i niesie dobrą nowinę. Skłania do głębokich refleksji nad zagadnieniem transplantacji narządów i niesienia pomocy innym, potrzebującym takich zabiegów. Warto zastanowić się nad przekazaniem swoich organów po śmierci, przecież można uratować wiele istnień. Można pokusić się o stwierdzenie, że nasza cząstka może żyć dalej w innym ciele. Wzruszające, ale bardzo prawdziwe.

„Myślę, że bycie silnym nie oznacza, że nigdy się nie boisz – zaczęła Crystal, ostrożnie dobierając słowa. - Oznacza to, że mimo strachu i lęków stawiasz czoła wyzwaniom”.

Oddać serce to przepiękna opowieść o sile i mocy siostrzanej miłości, o wybaczaniu i przełamywaniu własnych lęków, a przede wszystkim o nadziei. To obraz poświęcenia dla dobra bliskich, ale też pokazuje hierarchię wartości w życiu. Co jest najważniejsze? Oczywiście miłość i rodzina. Wzajemna pomoc, szacunek i zrozumienie dla drugiego człowieka są wartościami nieocenionymi. Obok nich nie można przejść obojętnie i ich lekceważyć. Te ponadczasowe wartości należy pielęgnować, krzewić na każdym kroku i przekazywać następnym pokoleniom.

„Życie nie jest idealne. Jest trudne. Nie da się żyć zgodnie ze wzorem czy planem. Na szczęście wiemy, że za nasze życie odpowiedzialny jest Bóg. To On skleja wymagające naprawienia dusze”.

Mnie ta lektura przeniosła do krainy marzeń, czułam się, jakbym stąpała po niebiosach w blasku letnich promieni słonecznych. Otaczało mnie mnóstwo uśmiechniętych i tańczących radośnie aniołów, przy delikatnym akompaniamencie pięknej wiolonczelistki. Przepełniała mnie radość i szczęście, cieszyłam się, że ludzie potrafią zrozumieć swoje błędy, a najważniejsze, że chcą się poprawiać i dążyć do lepszego życia.

Ta powieść ma tak mocny i wyrazisty przekaz, że nie sposób go nie zrozumieć. On wymusza w nas konieczne zmiany naszych nawyków i zachowań. A ponadto cała historia jest napisana tak subtelnie i czarująco, że czuć magię płynącą z każdej strony. Niesamowicie wzruszająca, elektryzująca i pełna mądrości życiowej powieść. Godna polecenia i uwagi. Na zawsze pozostanie w sercach, nie ważne, czy bijącym w naszym ciele czy innej osoby.

„Oddać serce” to pierwsza książka autorstwa Lindsay Harrel, którą miałam okazję przeczytać. Bez zwątpienia motywem przewodnim jej jest podróż bohaterów, która sprawi, że odnajdą w niej coś wartościowego, coś bardzo ważnego, być może samego siebie. Czytałam już wcześniej o przeszczepie serca, czy podróży, którą zdrowa bohaterka chciała przeżyć dla tej, która umożliwiła jej dalsze życie. To wyjątkowe tematy, bardzo głębokie i warto o nich czytać. Przekazywane emocje i odwaga żyjących bohaterów sprawia, że zaczynamy głębiej spoglądać na samych siebie. Od początku do końca pasja życia, zrozumienie wiary i wyzwolenie się z lęków sprawiają, że ta podróż jest warta swojej ceny. Czy tak samo będzie w przypadku tej książki?

Megan Jacobs jest główną bohaterką książki „Oddać serce”, ma także siostrę bliźniaczkę o imieniu Cristal. Wiele je dzieli, ale także bardzo wiele ze sobą łączy. Megan od zawsze była bardziej chorowita, nie miała tak silnego i zdrowego serca jak siostra. Była zmuszona poddać się przeszczepowi serca, aby żyć dalej i to nie wcale pełnią życia, jakby można się było tego spodziewać. Dziewczyna od zawsze chciała czerpać ze swojego istnienia jak najwięcej, nie musieć ciągle uważać, jak rówieśnicy biegać i śmiać się beztrosko z dziecięcych czasów. Brakowało jej także bliskości ze swoją siostrą, ale wyczuwany był między nimi dystans. W moim odczuciu zabrakło między dziewczynami szczerej komunikacji. Liczne wizyty u lekarzy i szpitalach ukształtowały jej osobowość, odebrało życie pełne pasji, a przede wszystkim radości, jakie miała Cristal. Czy na pewno tak właśnie było?

Od trzech lat po przeszczepie może wyciągnąć dłonie ku spełnieniu swoich marzeń, mimo wszystko zamknęła się w pełnym lęku pudełku. Strach o to, że z jej zdrowiem znowu będzie coś nie tak, odebrał jej radość i normalne życie, jakie powinna wieść młoda kobieta. Do bohaterki dociera w końcu, że nie zrobiła nic w kierunku szczęścia, spełnienia marzeń, prowadzenia życie, jakie zawsze chciała prowadzić. Wszystko się zmienia, kiedy spotyka rodziców dziewczyny, która podarowała jej swoje serce, a tym samym szansę na lepszą przyszłość. Otrzymała jej pamiętnik, a wraz z nim listę rzeczy, którą chciała zrobić przed śmiercią. Stało się to bodźcem do przebudzenia i wyjścia z skorupy bezpieczeństwa, w której się wygodnie ulokowała. Ku jej zdziwieniu jej własna siostra oferuje jej pomoc w wypełnieniu zadań z listy. Okazuje się, że jej życie nie było takie beztroskie, jak sądziła Megan. Obracało się wokół strachu o życie kochanej siostry. Wspólna podróż kobiet stała się dla nich nowym początkiem, jaki ON będzie? Czego uda się dziewczynom o sobie dowiedzieć? Co znajdowało się na liście dawczyni? Musicie przekonać się sami.

Książka „Oddać serce” pokazała sposób przywrócenia wiary bohaterom, pomimo zmagań, z którymi przyszło im się mierzyć. Autorka zadbała o realizm przeżywanych emocji oraz sytuacji. W życiu przecież zdarzają się chwile, kiedy tracimy wiarę w Boga, kiedy myślimy, że się na nas pogniewał, zapomniał i rzucił na nasze barki różne wydarzenia, którym nie potrafimy sprostać. Takie zwątpienie także spotkało bohaterów powieści, jednak znalazł się ktoś, kto pomógł im tą wiarę odzyskać. Kolejnym ważnym elementem w powieści było znaczenie rodziny w życiu człowieka. Rodzina Megan zawsze wspierała swoją córkę, każdą decyzję, chociaż pomysł podróżowaniem sprawiał, że nie byli z tego powodu zbyt zadowoleni ze względu na jej stan zdrowia. Bohaterowie drugoplanowi nie byli przedstawieni płasko i nijako, dal się lubić i zapadli w pamięć.

„Oddać serce” jest wielowymiarową powieścią obyczajową, która sprawia, że czytelnik zaczyna się zastanawiać nad swoim życiem, jakby się zachował, kiedy byłby na miejscu Megan, czy chociażby Cristal. Autorka ukazuje nam także motyw zerwanych relacji, które zostają naprawione. To historia o drugich szansach, nowych początkach jak i wielu podróżach, poznaniu różnych smaków, które serwuje nam życie.

Gdy parę miesięcy temu w zapowiedziach wydawnictwa ujrzałam powieść ,,Oddać serce" czułam, że ta historia może być naprawdę wzruszająca. Sama okładka jest niezwykle prosta, właściwie bardzo piękna, ale historia, która się za nią skrywa, zawiera naprawdę duże pokłady emocji. I chociaż wydaje się, że to jedna z powieści obyczajowych, w których ciężko czytelnika zaskoczyć, to Harrel udało się mnie kupić.

Megan od dziecka chorowała na serce, a jedynym ratunkiem dla niej okazał się przeszczep, który przeszła parę lat temu. Gdy otrzymuje pamiętnik swojej dawczyni, postanawia wypełnić wszystkie rzeczy, które dziewczyna chciała zrobić przed śmiercią. Pomoc w wypełnieniu zadań, a zarazem wspólną podróż proponuje jej dawno niewdziana siostra bliźniaczka. Wspólna podróż otworzy im furtkę do wyjaśnienia sobie wydarzeń z ich przeszłości.

(...)

Cała powieść napisana jest w narracji trzecioosobowej, ale z dwóch punktów narracji, czyli tego dotyczącego Megan oraz Crystal. Autorka większą część swojej książki poświęciła na opis podróży bohaterek. Czytamy więc o widokach, zabytkach, jakie możemy podziwiać właściwie na całym świecie - od Machu Picchu przez Wielki Mur po Paryż, Londyn i Hiszpanię. Jest też miłe nawiązanie do Polski i zabytków, które można zobaczyć w naszym kraju. Jednak ta powieść wyróżnia się przede wszystkim ciekawym poprowadzeniem akcji i problemami, jakie porusza autorka. Choroba, przezwyciężanie strachu, skupianie się na karierze, brak czasu dla rodziny, molestowanie seksualne - to tylko jedne z nielicznych, jakie odnajdziemy w tej książce. Myślę, że w czasach, kiedy coraz mniej czasu poświęcamy rodzinie, historia Crystal da nam wiele tematów do przemyśleń. Poza tym muszę przyznać, że autorka doskonale wyważyła całą tę powieść. Chwile smutne Harrel przełamuje śmiesznymi i zabawnymi. Tak więc na pewno znajdziecie w niej chwilę na refleksje, ale także nie raz uśmiechniecie się pod nosem z zabawnych sytuacji, jakie przydarzają się naszym bohaterkom.

,,Oddać serce" to urocza, przepełniona życiowymi sentencjami i radami powieść,która niesie w sobie naprawdę duży ładunek emocjonalny Być może jej okładka wygląda niepozornie, ale historia Megan i Crystal naprawdę wzruszy niejednego czytelnika. Znajdziecie tutaj skomplikowanych bohaterów, trudną przeszłość i przede wszystkim konflikt rodzinny, który uzmysławia nam, że czasami wystarczy szczera rozmowa, byśmy mogli pójść naprzód. Ja jestem zauroczona tą powieścią, a jeśli szukacie ciekawej, napisanej lekko historii, która wciągnie Was na wieczór, to szczerze polecam Wam tę powieść.

Całą recenzję przeczytacie na blogu [Adres usunięty]

❤️

"Oddać serce" jest to książka ,która poruszy każde serce. Pełna emocji i dająca do myślenia nad życiem. Nie wszystko w życiu może układać się po naszej myśli. Czasami trzeba zajrzeć i zagłębić się w naszą duszę. Może dzięki temu uda nam się odnaleźć sens życia. ❤️

Megan Jacobs nie miała możliwości na super szczęśliwe dzieciństwo. Od dziecka chorowała na serce. Przez co praktycznie swoje najlepsze młodzieńcze lata spędziła w szpitalu. Zawsze marzyła o podróżach i pisaniu o tym. Kiedy dorosła ,a los obdarzył ją nowym sercem postanawia w końcu żyć. Lecz to nie takie proste. Jako pracownik biblioteczny ciągle marzy o przygodzie swojego życia. Lecz zanim do tego dojdzie musi zmierzyć się sama z sobą. Dzięki dziennikowi swojej dawczyni postanawia wyruszyć w świat ,by spełnić marzenia zmarłej dziewczyny. Ale czy warto angażować się w to wszystko? Jak to na nią wpłynie i czy nie popełnia przypadkiem wielkiego błędu co do podróży? Czy odnajdzie swoją odwagę , szczęście i miłość?

Crystal to siostra bliźniaczka Megan. Jej życie jest podporządkowane pracy architekta przez co jej małżeństwo przechodzi kryzys. Niestety uciekając przed przeszłością pogorszyła tym swoje stosunki z siostrą. Zawsze bała się utraty jej. Nie mogła znieść, że kiedyś odbierze telefon ze złą wiadomością. Kiedy nadarza się okazja wyjazdu wraz z Megan zgadza się wyruszyć z nią. Może dzięki temu stosunki między nimi się poprawią. Czy pogodzą się ? Co z małżeństwem? Czy emocje skrywane latami zburzą mury między siostrami? ❤️

Książka jest niesamowita. Fabuła niezwykle rozbudowana. Chłonęłam każdy wers, każdą linijkę i stronę z zapartym tchem. Te miejsca ,budynki ,ludzie były dla mnie bardzo dobrze wykreowane. Można było poczuć te klimaty w trakcie czytania. Książka pisana jest od serca. Czyta się bardzo lekko i szybko. Każdy rozdział to rozpoczęcie nowej przygody naszych bohaterek. Wątki zawarte w niej są bardzo poruszające....przerwana relacja między siostrami , choroba jednej z nich czy też relacje między rodziną. To wszystko jest tak emocjonujące i zapierające dech w piersiach.Jeżeli chcecie ją przeczytać ,a polecam , to przygotujcie sobie paczkę chusteczek. Łzy popłyną strumieniami. Lecz nie tylko to będzie odczuwalne w książce. Przygotujcie się na złość ,strach ,smutek , bezradność, wybaczenie , odwagę , radość ,miłość, nadzieję ,a przede wszystkim wolność. Nie wyobrażam sobie życia w ciągłym strachu. Nie wiem jakbym sobie z tym poradziła. Ale nasze bohaterki pokazały mi, że trzeba być zawsze dobrej myśli ,mieć dużo nadziei, być uśmiechniętym mimo trudnościom życiowym i żyć pełnią życia , by nie żałować niczego. ❤️Zapraszam was do ekscytującej lektury , która pochłonie was w całości i zatracicie się w niebywałych ,a czasami śmiesznych przygodach. Przeżyjcie podróż po świecie i w głąb siebie. Spójrzcie na życie z innej perspektywy. Polecam😊

Megan i Crystal to siostry bliźniaczki. Różni je jednak to, że Megan od dziecka była chorowita. Bardzo dlugi okres czasu spędziła na leczeniu szpitalnym, co zakończyło się przeszczepem serca.

To właśnie sprawiło, że siostry oddaliły się od siebie. Crystal nieustannie żyła w stresie i zmartwieniach. Bała się wyjść z domu i odebrać telefon od rodziny, by przypadkiem nie usłyszeć najgorszego.

Po pewnym czasie Megan postanawia spotkać się z rodzicami dziewczyny, która była dawczynią. Okazuje się, że wiodła ona bardzo szczęśliwe życie. Jednak pojawia się pewna rzecz, a raczej pamiątka po niej, którą rodzina zmarłej dawczyni decyduje się przekazać Megan. To jej lista rzeczy do zrobienia przed śmiercią. Megan wpada na pomysł, a wręcz czuje się zobowiązana wykonać każde z poszczególnych zadań. Jednak wiążą się one z podróżowaniem. Crystal postanawia pojechać z siostrą z własnych powodów, na ci Meg reaguje z ogromną radością.

Odhaczanie zadań z listy jest również wyprawa wgłąb siebie. Czy bliźniaczkom uda się odnowić.kontakt? Jak bardzo zmieni się ich życie, nastawienie do niego i sposób myślenia?

Aby się tego dowiedzieć sięgnijcie po egzemplarz 😊. Bardzo dziękuję wydawnictwu za możliwość recenzji książki. Jest to bardzo lekka i przyjemna lektura. Polecam ją przeczytać każdemu, ale myślę, że przypadłaby do gustu osobom zagubionym, które nadal poszukują swojego "ja". Książka porusza bardzo ważne tematy. Jednym z nich jest zdrowie i choroba. Przedstawia nam wyraźne różnice pomiędzy osobami, które mogą wszystko, a które mają ograniczone możliwości (fizycznie). Kolejnym ważnym tematem jest relacja między siostrami, w tym przypadku bliźniaczkami. Zawsze wydawało mi się, że bliźniacy mają jakąś szczególną więź, która pozwala im się lepiej rozumieć i utrzymywać świetne stosunki między sobą. Powieść ta pokaże wam, że tak się niestety nie dzieje. Tylko co spowodowało, że siostry się od siebie oddaliły? Dlaczego tak się stało?

Na te wszystkie pytania znajdziecie odpowiedź w książce. Polecam wam tę pozycję bardzo gorąco, ponieważ zmusi cię ona do zajrzenia wgłąb siebie. Może dzięki niej dopatrzysz się rzeczy, które można w sobie zmienić na lepsze?