Ofiara losu. Saga kryminalna. Tom 4

"Ofiara Losu" sporo przeleżała na mojej półce ,sięgnęłam po nią by "pozbyć się" niedoczytanych pozycji z zeszłego roku. Co prawda "Ofiara Losu" to czwarta cześć z serii o Fjallbace,ale nic nie szkodzi na przeszkodzie aby potraktować ją jako oddzielną powieść.

To powieść,która jak dla mnie jest zbyt przewidywalna,ponieważ bardzo łatwo przyszło mi odgadnąć,kto jest sprawcą.Akcja nie śmiga tak zawrotnie,autorka chyba zbyt często w swoich książkach przypisuje je osobom,które w przeszłości doznały jakiejś traumy i to troszkę robi się nudne.W zupełności nie podoba mi się wątek przedstawionego reality show,który tak właściwie nic ciekawego nie wniósł do powieści, a po drugie nie lubię tego typu programy ,więc ogólnie to mi grało na nerwach.

W tej części autorka postawiła na spora ilość wątków obyczajowych i ilość postaci.Śledzimy losy Anny, która po jednym spotkaniu z przyjacielem Eriki praktycznie zostaje wyleczona z depresji. Następnie obserwujemy przygotowania do ślubu Eriki i Patrika, problem z wagą Panny Młodej czy ciężkie rozmowy z przyszłą teściową. Jest tu również pokazany wątek miłosny szefa komisariatu Mellberg, który niestety nie kończy się dla niego zbyt dobrze.No i wspomniani uczestnicy reality show,ich wzajemne relacje, a przede wszystkim kłótnie, całkowity brak zahamowań przed tym, żeby stać się popularnym. A wątek kryminalny ?Chyba tak na prawdę rozkręca się dopiero po trzy setnej stronie,gdzie coś zaczyna się dziać a i kończy ciekawie ,więc z chęcią sięgnę po kolejna część by zobaczyć co tam autorka wymyśli ciekawego.

Czy można stworzyć postać seryjnego mordercy, w którym dostrzeżemy ofiarę i której będziemy współczuć? Czy rodzimy się źli, czy to życiowe doświadczenia nas takimi czynią? Czy kolorowy świat celebrytów jest rzeczywiście taki wspaniały jak nam się wydaje? I dlaczego dorośli, którzy mają troszczyć się o dzieci, skazują je na cierpienie, samotność, brak akceptacji, zaniedbanie? Książki Camilli Lackberg to o wiele więcej niż zwykłe kryminały, a wątki psychologiczne i społeczne są w nich równie ważne jak wątek kryminalny. "Ofiara losu" to rozrywka, ale na najwyższym poziomie. Na długo pozostaje w pamięci. A czy znajdziemy w niej odpowiedzi na powyższe pytania? Cóż... Przeczytajcie i przekonajcie się sami!

Camila Lackberg ponownie zaprasza nas do Tanumshede. „Ofiara losu” to czwarta część kryminalnej sagi o Fjalbace.

W tej części wraz z Patrikiem i Martinem dążymy do rozwikłania zagadki wypadku samochodowego, w którym ginie młoda kobieta. Wydarzenie to na pierwszy rzut oka nie rzuca większych podejrzeń. Zdawałoby się, że do wypadku doszło w wyniku prowadzenia pojazdu pod wpływem alkoholu. Czy wypadek był wynikiem działania osób trzecich?

Jednak nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie kolejne wydarzenia, które rzucają nowe światło. Odnalezienie kolejnych zwłok na śmietniku sprawia, że na mieszkańców pada blady strach Zwłaszcza, że w mieście kręcony jest telewizyjny reality show „Fucking Tanum”, a morderstwo dokonano na jednej z uczestniczek programu. Światła kamer oraz ciekawość dziennikarzy jeszcze bardziej podkręcają atmosferę. Śledczy nie tylko mają ręce pełne roboty, lecz muszą zmierzyć się z obecnością kamer, które nie ułatwiają prowadzenia śledztwa. Dodatkowo osobiste problemy Patrika Hedstroma, który musi zmierzyć się ze swoją przeszłością, wpływają na tok prowadzonego śledztwa.

Camila Lackberg zarysowała intrygującą historię kryminalną. Autorka zdążyła przyzwyczaić nas do tego, że w swej twórczości oprócz kryminału, serwuje ciekawą warstwę obyczajową. Tajemnica matki Eriki jeszcze bardziej podsyca chęć poznania tej historii. „Ofiara losu” to kryminał, który wciąga bez reszty. To również ciekawa powieść obyczajowa, która intryguje swymi tajemnicami.

Na uwagę zasługuje również stworzenie postaci tych pierwszo i dwuplanowych. A ja w najbliższych planach mam lekturę kolejnej części pt. „Niemiecki bękart” której recenzję wkrótce przeczytać będziecie mogli na stronie bloga. Zachęcam do jej lektury, a przede wszystkim do przeczytania „Ofiary losu”.

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Czarna Owca [Adres usunięty]

[Adres usunięty]

Za mna juz 5 tomow. Dwa nastepne czekaja w kolejce. Fabula ciekawa, trzymajaca w napieciu. Piekna kolekcja.