PORACHUNKI BR

"Porachunki" to groteskowa powieść kryminalna Tonino Benacquisti. Do domu w Normandii wprowadza się pozornie zwyczajna amerykańska familia. Ojciec rodziny wmawia wszystkim dookoła, że przybył tu, by spisać historię lądowań aliantów. Szybko jednak okazuje się, że Fred Blake to w istocie Giovanni Manzoni – były gangster objęty rządowym programem ochrony świadków. Po wsadzeniu za kratki capo di tutti capi trafia pod skrzydła FBI i próbuje prowadzić w miarę możliwości normalne życie. Ciężko jednak jest mu pozbyć się starych nawyków.

Ta czarna komedia dostarcza niemałej satysfakcji miłośnikom gatunku. Książka zdecydowanie wymaga specyficznego poczucia humoru i patrzenia z dystansem na liczne sceny, często bezsensownego, okrucieństwa. Autor prawdopodobnie chciał pokazać, do czego zdolni są ludzie, mający do czynienia z przemocą na co dzień. Dość trafna jest też analiza pozbawionych skrupułów dzieci, przejmujących wszystkie negatywne cechy od rodziców. Choć sama historia nie powala, to jednak "Porachunki" mogą stanowić pewną odskocznię od serwowanych ostatnio mdłych romansideł. Przede wszystkim jest to satyra na portret współczesnego gangstera, którego życie możemy podglądać w krzywym zwierciadle. Benacquisti dość ryzykownie pomieszał komedię z tragedią. Mamy sytuacje śmieszne i straszne zarazem. Na szczęście jednak nie przekracza granicy dobrego smaku. Scen brutalnych nie pokazuje wprost. Raczej sugeruje przemoc i prowokuje czytelnika. Oto Maggie Blake po zetknięciu się z antyamerykańskim nastawieniem Francuzów z lokalnego sklepu, wysadza go w powietrze! Córka Belle spuszcza łomot chłopakom, którzy próbującym zaliczyć na jeziorem „głupią Amerykankę”, zaś psychopatyczny synalek Warren) organizuje w liceum „mafijną sieć” szpicli i donosicieli, w którą wciąga nowych kolegów. Giovanni aka Fred Blake łamie natomiast kości hydraulikowi, który próbuje naciągnąć go podczas remontu i masakruje prezesa zakładu zatruwającego lokalnej społeczności wodę. Takie to przyjemniaczki.

Powtórzmy. Tę makabreskę należy traktować z przymrużeniem oka. Tylko w ten sposób jej czytanie może sprawić satysfakcję. Jeśli podejdziemy do niej zbyt poważnie, zatracimy groteskową wymowę i cała specyficzna zabawa gatunkami pójdzie w diabli.