Poszukiwanie

[Adres usunięty]

„Poszukiwanie” jest luźną kontynuacją wydarzeń z „Oszukanej”.

Obie powieści łączą główni bohaterowie(Kate Linville i Caleb Hale) oraz wątki z ich życia prywatnego.

Jak podobała mi się kolejna powieść o losach nieśmiałej policjantki?

Zapraszam do zapoznania się z moją opinią…

Kate wraca do Scarborough, by finalnie rozwiązać problemy związane z rodzinnym domem.

Gdy dociera na miejsce okazuje się, że dotychczasowi najemcy niemal zdewastowali budynek i uciekli. Pozostawili po sobie jedynie kota.

Kobieta postanawia przygarnąć zwierzątko-zawsze to jakieś towarzystwo dla osoby tak bardzo samotnej, jak ona.

Ze względu na stan mieszkania, Kate musi szybko znaleźć jakiś nocleg.

Trafia do małego, domowego pensjonatu, prowadzonego przez Panią Goldsby.

Gdy policjantka dociera na miejsce, okazuje się, że właściciele przeżywają koszmar- zniknęła ich nastoletnia córka, Amelie.

Strach jest tym większy, że niedawno w okolicy odnaleziono ciało innej nastolatki.

Rodzice Amelie boją się o los swego dziecka.

Sprawę prowadzi ekipa Caleba Hale’a, a ten jak pamiętamy, nie lubi, gdy panna Linville się wtrąca w jego śledztwa.

Ta jednak, jak się zapewne domyślacie, nie byłaby sobą, gdyby nie podjęła własnego, nieoficjalnego, dochodzenia.

Podczas zbierania materiałów Kate podaje się za niezależną dziennikarkę, sądząc że w ten sposób zdobędzie większe zaufanie osób, z którymi chce porozmawiać.

I ma rację…

Dociera między innymi do ojca Hannah, dziewczynki zaginionej przed laty.

Tymczasem Amelie wraca do domu, czy aby na pewno była porwana?

Aby to ustalić śledcza Scotland Yardu, rozmawia z mężczyznami, którzy uratowali dziewczynkę.

I… w jednym z nich zakochuje się bez pamięci…

Kobieta ma szansę nareszcie być szczęśliwa…

Są tylko dwie, „małe” przeszkody…

Po pierwsze jej wybranek nie wie, jaki zawód ona wykonuje…

Po drugie… Amelie znów znika…

Gdy Kate Linville stara się ustalić, co przydarzyło się córce Goldsbych, tafia na ślad, kolejnej zaginionej nastoletniej dziewczyny-Mandy.

Policjantka pragnie uratować dziewczynkę, przez co sama popada w niemałe kłopoty.

Czy Caleb Hale zdoła ją uratować?

Dodatkowo Kate dowiaduje się, że znów została oszukana przez bliską sobie osobę…

Cóż historia lubi się powtarzać, nieprawdaż?

Co takiego się wydarzyło?

Czy coś łączy wszystkie zaginione dziewczynki?

Tego dowiecie się czytając „Poszukiwanie”

Polecam serdecznie, zapoznanie się z przygodami Kate Linville.

Charlotte Link w mistrzowski sposób łączy ze sobą wątki i postacie, na pozór nie mające ze sobą nic wspólnego.

Przyznaję, że byłam bardzo zaskoczona rozwiązaniem zagadki.

Sądzę, że kontynuacja losów duetu Caleb Hale & Kate Linville, może być bardzo interesująca i intrygująca…

Tym bardziej, iż autorka pozostawiła sobie pewną „furtkę”, aby mieć możliwość pociągnięcia dalej wątku tej dwójki…

Ciekawe, czy ją wykorzysta…

Dowiemy się zapewne o tym w swoim czasie…

Choć nie ukrywam, osobiście nie pogardziłabym kolejnym tomem…

Książka ciekawa, zakończenie zaskakujące. Wątek psychologiczny, jak to u tej autorki rozbudowany i to jest właśnie dla mnie najbardziej interesujące.

Kate Linville, funkcjonariuszka Scotland Yardu, przyjeżdża na krótko w rodzinne strony. Nie przypuszcza jednak, że zostanie wciągnięta w zagadkową historię zaginięcia młodej dziewczyny. Tymczasem media prześcigają się w doniesieniach o znalezionym na wrzosowiskach ciele zaginionej rok wcześniej nastolatki. Wydaje się, że oprócz młodego wieku zaginionych sprawa nie ma wspólnych mianowników. Gdy w okolicy ginie kolejna dziewczyna, pochodząca z patologicznej rodziny, prowadzący sprawę komisarz Caleb Hale decyduje się rozpatrywać ją osobno. Zbyt wiele różni nastolatki. Jednak czy na pewno? Czy w okolicy już od lat grasuje seryjny porywacz - morderca, który dobiera ofiary według sobie tylko znanego klucza?

Kiedy jedna z zaginionych dziewczyn odnajduje się, media ogłaszają wybawców dziewczyny bohaterami. Dwoje skromnych, przypadkowych przechodniów z narażeniem życia wyciągnęło nastolatkę z wody. Jednakże mimo niezaprzeczalnego poświęcenia pojawia się hipoteza, że nie są oni tak kryształowi jak się wydaje…

Tymczasem zagubiona Kate stara się uporać z własnymi demonami, Gdy w jej życiu nieoczekiwanie pojawia się mężczyzna zaczyna wierzyć, że może otworzyć się przed nim. Nie powinna jednak łączyć życia prywatnego z zawodowym, a partner zdaje się być zamieszany w sprawę, którą policjantka właśnie się zajmuje.

Bardzo lubię powieści kryminalne Charlotte Link. Autorka skupia się na wątkach obyczajowych i nakreśleniu rysu osobowościowego bohaterów, a także starannie wprowadza czytelnika w klimat danej społeczności, ciekawie przedstawiając także krajobraz. Akcja narasta stopniowo, z każdą kolejną kartką coraz bardziej wciągając w historię tajemniczych zaginięć. Ukazane są one z kilku perspektyw - zarówno nastolatek, które rozpłynęły się w powietrzu, jak i relacji ich otoczenia, a także postępowania komisarza i policjantki. Powieść czyta się bardzo dobrze i lekko.

Możemy zdradzić, że odkrycie prawdy nie jest tak oczywiste jakim się wydaje…

Nie mogę powiedzieć, że Poszukiwanie to jedna z najlepszych książek Charlotty Link. Nie mogę ponieważ wtedy by wychodziło, że któraś z poprzednich książek była słaba, a z całą pewnością autorka trzyma jeden, wysoki poziom w swoich thrillerach. Link trzyma w napięciu od początku do końca i choć momentami niektóre wydarzenia zdają się być nieistotne i nie potrzebne to na końcu otrzymałam genialne zakończenie. Choć przeczytałam wszystkie dotychczas wydane w Polsce thrillery Charlotty Link, autorce wciąż udaje się mnie zaskoczyć.

Na marginesie - nie zgodzę się z krążącą w sieci opinią jakoby autorka pisała "jak dla niepełnosprawnego umysłowo czytelnika". Nie uważam, że jej styl w jakimkolwiek stopniu uwłacza mojej inteligencji, a fakt, że rozbiera niektóre elementy układanki na końcu na czynniki pierwsze jest niezbędny by ukazać nam - czytelnikom nie raz bardzo głęboko ukryte powiązania między jednym a drugim wątkiem. Osobiście jestem zwolenniczką wyjaśnienia "dlaczego akurat ta osoba zrobiła to, co zrobiła" i czułabym niedosyt gdyby przedstawiono mi rozwiązanie "zabił je obie w odstępie kilku lat" albo "on zabił tą, a tamtą to już ktoś inny, nieważne dlaczego" (to zupełnie wymyślone przykłady)