Przed egzekucją

"Zastanawiam się, co mogę powiedzieć temu człowiekowi. Co ON będzie miał do powiedzenia."

Książka "Przed egzekucją" została wydana w Polsce trzydzieści lat po wykonaniu ostatniego wyroku śmierci w naszym kraju.

Kara śmierci to jeden z najbardziej kontrowersyjnych i trudnych tematów. Od lat wzbudza ON zaciekłe dyskusje.

Wszystko zaczyna się w 1982 roku gdy siostra Helen zaczyna korespondować ze skazanym na karę śmierci Elmo Patrickiem Sonnierem. Kobieta nie zdaje sobie sprawy, że przekroczenie progu Więzienia Stanowego Angola zmieni całe jej życie.

Kontakt ze skazanym skłania ją do walki z niesprawiedliwością społeczną. Zaczyna organizować kampanię informacyjną mająca na celu zniesienie kary śmierci. Siostra Helen stara się uświadomić ludziom, że egzekucje wcale nie mają wpływu na ilość popełnianych zbrodni.

Zostaje ona doradcą duchowym skazanych. Wspiera ich w ostatnich tygodniach i godzinach przed śmiercią, jednocześnie starając się odroczyć egzekucję.

Kobieta spotyka się z ogromną wrogością. Wielu ludzi nie potrafi zrozumieć jak zakonnica może bronić takich zwyrodnialców.

Dzięki lekturze tej książki jesteśmy w stanie zrozumieć jak naprawdę wygląda taka egzekucja. Nie jest to szybka śmierć. Czasami staje się dla skazanego kilkunastominutową torturą.

Każdy z nas powinien zadać sobie kilka pytań.

Kto z nas ma prawo decydować o życiu i śmierci drugiego człowieka?

Czy naprawdę musimy działać wedle zasady oko za oko, ząb za ząb, nienawiść za nienawiść? I chyba jedno z najważniejszych pytań : czy możemy być stuprocentowo pewni, że wszystkie wyroki śmierci są sprawiedliwe, a skazani winni?

"Przed egzekucją" to powieść, która porusza wiele trudnych tematów.

Mówi o traumę rodzin ofiar, które pałają żądzą zemsty. Ludzie Ci często wierzą, że śmierć mordercy będzie dla nich zadośćuczynieniem. Jednak czy faktycznie egzekucja pozwoli im ukoić ból i cierpienie?

To historia o rodzinach skazańców, które bardzo często są napiętnowane i obwiniane o czyny swoich bliskich.

I w końcu mówi o samych skazanych. O ich samotności, odliczaniu dni i godzin do śmierci.

"Przed egzekucją" nie jest lekturą łatwą i przyjemną. Porusza, skłania do myślenia i refleksji. Właśnie dlatego moim zdaniem warto sięgnąć po tę książkę.

„80% Amerykanów było w 1993 roku za karą śmierci”. Kto jest upoważniony do tego, by odbierać innym życie? Nie powinniśmy znać daty ani godziny śmierci.

A jeśli będziemy ją znać?

Gdzie istnieje granica, którą człowiek może wyznaczyć? Nie znajdziecie tu odpowiedzi jednoznacznej, bo ona nie istnieje.

Dziewięć godzin do północy, dziewięć godzin do wyznaczonej egzekucji. Czy Helenie, zakonnicy, bratu Pata i całego sztabu ludzi walczących o życie, uda się powstrzymać wykonanie wyroku?

Pat i Eddi Sonnierowie zostali skazani za popełnione morderstwa. Tylko jeden ma stracić życie na krześle elektrycznym.

Śmierć na krześle elektrycznym nie jest szybką i bezbolesną śmiercią. To czasem nawet kilkunastominutowa tortura.

Helen poczuła w sobie chęć walki ze sprawiedliwością społeczną. Przede wszystkim z ubogimi i mającymi odmienny kolor skóry niż nasza. Przez 10 lat stawała po stronie morderców a później po stronie ofiar. Zaczęła od korespondencji listownej ze skazanymi. Oprócz wsparcia swoją osobą zaczyna, walczyć o poprawę warunków w więzieniach. Jej zaangażowanie odebrałam nie tylko jako osoby duchownej, ale przede wszystkim jako człowieka.

Mogę sobie pozwolić na wielkoduszność, bo nic mnie to nie kosztuje. Nikt nie zabił moich bliskich strzałami w tył głowy.

Skazani, ale także rodzice, bliscy zamordowanych również przeżywają katusze i tortury. To niewyobrażalna i nie do opisania psychiczna udręka. Dla jednych i drugich życie się skończyło.

Z jednym chcę się z wami podzielić. Rodzice, którzy byli świadkami odebrania życia mordercy ich córki, nawet po latach, nie odczuli ulgi. "Oko za oko, ząb za ząb" ma jednak całkiem inne znaczenie.

Niedawno przeczytałam „Spowiedź polskiego kata”, która chyba mnie trochę przygotowała do tego tematu. Stąd chęć i zainteresowanie, by sięgnąć po „Przed egzekucją”. Miałam obawy, wiedząc że zostało to spisane przez siostrę zakonną. Przeszło mi przez myśl, że znajdę tu dużo rozmyślań nad Bogiem. Znalazły się owszem, ale są tu przede wszystkim rozmyślania nad słusznością tego, co robią z nami politycy, media, opinia publiczna i dane statystyczne, niekoniecznie wszystkim znane. Polecam nie tylko osobą lubiącym literaturę faktu.

Jestem przekonana, że gdyby egzekucje zaczęto wykonywać publicznie - pokazano by tortury i przemoc - zawstydzeni zabralibyśmy się do znoszenia kary śmierci.