"Radość we współczesnym języku hiszpańskim i polskim" to wyjątkowe studium kognitywne autorstwa Joanny Popowicz. Przyjrzyj się pojęciu radości w dwóch językach i dowiedz się wielu ciekawych rzeczy.
W swojej pracy "Radość we współczesnym języku hiszpańskim i polskim" Joanna Popowicz dokonuje analizy porównawczej pojęcia radości we wskazanych wyżej językach. Opiera się o wiedzę encyklopedyczną, ale prowadzi także swoje badania i dokonuje pogłębionego studium, docierając do samych podstaw. Jest to praca doktorska Joanny Popowicz, napisana pod kierunkiem dr hab. Agnieszki Libury oraz dr Zuzanny Bułat-Silvy.
Studium zostało przygotowane w sposób bardzo przejrzysty i klarowny. Autorka przemyślała je także pod względem metodologicznym, a co więcej, wzbogaciła cały wykład o szereg obrazowych przykładów, zarówno z języka hiszpańskiego, jak i języka polskiego. Popowicz skupia się na kluczowych pojęciach wiążących się z opisem semantyki nazw uczuć, które opierają się na metodologii kognitywnej.
W pracy można się natknąć na model kategoryzacji naturalnej, który opisuje się w terminach prototypu. Nie zabrakło też miejsca na opis zjawiska polisemii, a także sieciowy model znaczenia. Co istotne, autorka poświęciła także trochę miejsca metaforze i metonimii, które silnie wpływają na kształtowanie się pojęć.
W swojej pracy "Radość we współczesnym języku hiszpańskim i polskim" Joanna Popowicz dokonuje analizy porównawczej pojęcia radości we wskazanych wyżej językach. Opiera się o wiedzę encyklopedyczną, ale prowadzi także swoje badania i dokonuje pogłębionego studium, docierając do samych podstaw. Jest to praca doktorska Joanny Popowicz, napisana pod kierunkiem dr hab. Agnieszki Libury oraz dr Zuzanny Bułat-Silvy.
Studium zostało przygotowane w sposób bardzo przejrzysty i klarowny. Autorka przemyślała je także pod względem metodologicznym, a co więcej, wzbogaciła cały wykład o szereg obrazowych przykładów, zarówno z języka hiszpańskiego, jak i języka polskiego. Popowicz skupia się na kluczowych pojęciach wiążących się z opisem semantyki nazw uczuć, które opierają się na metodologii kognitywnej.
W pracy można się natknąć na model kategoryzacji naturalnej, który opisuje się w terminach prototypu. Nie zabrakło też miejsca na opis zjawiska polisemii, a także sieciowy model znaczenia. Co istotne, autorka poświęciła także trochę miejsca metaforze i metonimii, które silnie wpływają na kształtowanie się pojęć.