Runa

1. 

   Super Recenzent

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Natalia J. w dniu 2018-11-13

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   2 z 3 osób uznało recenzję za przydatną

   Paryż, XIX wiek. Początki psychiatrii, hipnozy i eksperymentów na histeryczkach. Okrucieństwo w najczystszej postaci. Dramat goniący dramat. Człowiek zostaje sprowadzony do poziomu zwierzęcia, nad którym można się znęcać bez żadnych konsekwencji w imię dobra nauki.
   
   Jestem wstrząśnięta i przytłoczona po tej mrocznej i wyjątkowo poruszającej lekturze. Wszystko to potęguje fakt, że wiele postaci żyło naprawdę a Szpital Salpêtrière nadal stoi w Paryżu. „Wersal Cierpienia” – tak o nim mówiono.
   
   Nie mogę pozbierać myśli, w głowie plączą mi się ciągłe refleksje nad tym co wydarzyło się w tej książce. W moim odczuciu to nie jest propozycja dla wszystkich. Jej wydźwięk porusza do szpiku kości, pozostawia człowieka w odrętwieniu i poczuciu, że przecież nie mogło tak być. Że nie można drugiemu człowiekowi zgotować takiego piekła na ziemi. Jednak można. To ciężki kaliber, pełen łez, niewyobrażalnego cierpienia i upodlenia.
   
   Początkowo nie mogłam złapać tempa. Pojawiało się wielu bohaterów, zmieniała się narracja. Wszystko na koniec zebrało się oczywiście w sensowny finał, ale mnogość tych wszystkich elementów trochę mnie męczyła. Jednak po połowie wszystko nabrało takiego rozpędu, że musiałam dowiedzieć się co wydarzyło się dalej. Jest mrok i klimat starego Paryża, czuć odór rynsztoku, słychać wrzaski kobiet chorych na „imbecylizm” czy „histeryczną nimfomanię”. To historia mocno rozbudowana, ale kompletna, trudna i tragiczna. Barbarzyństwo człowieka wobec drugiego człowieka zostaje tu przedstawiona tak skrupulatnie, że zaczynam wątpić w to co nazywa się człowieczeństwem.
   
   To jedna z tych książek, która wyryła się w mojej głowie. Nie mogę się od niej uwolnić i jest mi niebywale przykro, gdy myślę o tytułowej Runie. Ile było takich skrzywdzonych dzieci?
   
   Polecam czytelnikom o mocnych nerwach. Gwarantuję, że po tej lekturze będziecie złamani jak niejedna pacjentka w Salpêtrière.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Super Recenzent

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Sylwia S. w dniu 2018-09-10

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 2 osób uznało recenzję za przydatną

   Mimo swoich drobnych wad Runa bardzo mi się podobała, bo przedstawia ona intrygującą historię w dość nietypowej scenografii.
   
   Autorka realistycznie przedstawiła klimat dziewiętnastowiecznego Paryża, który wciąga do ostatniej kartki.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Super Recenzent

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Marika C. w dniu 2018-09-07

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 2 osób uznało recenzję za przydatną

   Pisarka ukazała rewelacyjnie tło historyczne. Dziewiętnastowieczny Paryż, no i ten zakład – początki psychiatrii. Aż ciarki dostałam. Nigdy w życiu nie chciałabym żyć w tamtych czasach. Musiałam książkę rozłożyć na kilka dni, bo do łatwych nie należny. Ale gdy skończyłam, stwierdziłam, że to była bardzo dobra książka.
   
   Gdy ją przeczytałam, zaczęłam szperać w internecie odnośnie tego szpitala. Odnalazłam, że istniał naprawdę, a co najgorsza ci lekarze także istnieli. A zatem Charcot i Babliński istnieli naprawdę! :O
   
   Co do głównych bohaterów… wkurzali mnie. Byli tacy, zbyt pewni siebie. A ta pewność ich zżerała od środka. W chorych pacjentach nie widzą ludzi tylko bawią się jak jakąś zabawkę. Tak ja przynajmniej to odebrałam. Dopiero potem Jori, widzi w nich ludzi a nie materiał na badania. Mała Runa, główna bohaterka, wzbudzała we mnie lęk, niepokój. Jednocześnie się o nią bałam. Chciałam by skończył się dla niej ta cała tragedia.
   
   Wstrząsnęło mną także coś innego. Na początku książki zostaje opisane jak jeden z ojców trzymał swoją chorą córkę w boksie dla koni. Dawał jej jedzenie wtedy kiedy karmił zwierzęta. Nie martwił się o nią. Wręcz przeciwnie – brzydził się nią. Gdy Jori informuje go, że gdy ona wróci jak tylko ona wyzdrowieje, to ON nie chciał o niej słyszeć. Uważał, że jest zarazą. Co to za ojciec?!
   
   Od samego początku do końca, książka trzyma czytelnika w ogromnym stresie. Ten klimat mroczności można poczuć podczas czytania. Książka napisana w prostym języku. Czyta się jednak niełatwo, ale naprawdę warto przeczytać. Na pewno pozostanie na dłużej w głowie.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Stowarzyszenie K. w dniu 2018-09-03

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 2 osób uznało recenzję za przydatną

   Już od samego początku nie byłam pewna, czego oczekuję od tej książki i czy przedstawiona tam akcja przypadnie mi do gustu. Nie zaglądając wcześniej do żadnych recenzji, postanowiłam zdać się na instynkt i sprawdzić, czy dobrze zrobiłam, decydując się zapoznać z jej fabułą. Jeżeli więc chcecie dowiedzieć się nieco więcej o moich odczuciach, serdecznie zachęcam was do zapoznania się z resztą opinii.
   
   Gdy tylko zapoznałam się z paroma pierwszymi stronami uznałam, że przedstawiona tam akcja ma w sobie coś, co sprawia, że znacząco wyróżnia się spośród wielu innych tego typu opowieści, co mnie niezmiernie ucieszyło i sprawiło, że przeczytałam ją szybko, zapamiętując wiele z nieprzestawionych tam momentów.
   
   Johann Richard Hell przybył do Paryża z zamiarem zdobycia tytułu doktora, jednak mimo iż spędził w tym miejscu trzy lata, nadal nie miał planu na swoją pracę. Podczas rozmowy z swoim szwajcarskim przyjacielem, Jori przypomina sobie, dlaczego wybrał studia medyczne. Obu mężczyzn do wybrania psychiatrii przekonała choroba Pauline, siostry Paula.
   
   Jori ma nadzieję, że dzięki zdobytej praktyce w jednym z najbardziej cenionych szpitali zyska wystarczające doświadczenie, które pozwoli mu pokonać zaburzenia ukochanej. Jednak pewnego dnia bohater uświadamia sobie, że ma zbyt mało czasy, żeby marnować go na bezsensowne czekania i nieprzynoszące efektów obserwacje.
   
   Do szpitala trafia Runa, u której lekarze wciąż nie mogą zdiagnozować choroby. Dziewczyna miewa napady agresji, jednocześnie nie ukazując przy tym żadnych uczuć. Jest trudnym przypadkiem, jednak Jori decyduje się zgłosić na ochotnika do przeprowadzenia operacji na mózgu dziewczynki. Ten zabieg miał być dla niego przepustką do uzyskania wymarzonego tytułu doktora i nie mógł jej zmarnować.
   
   To pasjonująca i pełna wrażeń książka, kryjąca w sobie wiele tajemnic i mroku, na które z pewnością warto zwrócić uwagę. Po jej przeczytaniu możemy dowiedzieć się jak funkcjonuje umysł osoby chorej psychicznie i w jaki sposób odbiera ona otaczający ją świat oraz spojrzeć na nią spod perspektywy psychiatry.
   
   Całą tę książkę czytałam jednym tchem i nawet się nie zorientowałam, a już miałam ją za sobą. Od samego początku zastanawiałam się, czy przedstawiona tam akcja przypadnie mi do gustu, a gdy po raz pierwszy chwytałam ją w ręce w mojej głowie pojawiła się myśl "czy będzie tak samo dobra "To jest naprawdę świetne.W końcu rozumiem cały ten fenomen".
   
   Ogólnie rzecz biorąc uważam, że każdy bez wyjątku powinien zapoznać się z tą opowieścią, bo naprawdę warto. Z czystym sumieniem polecam ją wszystkim bez wyjątku i gwarantuję wam, że nie będziecie żałować!

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Monika G. w dniu 2018-09-03

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 2 osób uznało recenzję za przydatną

   Vera Buck w swojej powieści z niezwykłym wyczuciem i zgrabnością połączyła historię medycyny z fikcją literacką. Runa to bardzo udane połączenie thrillera, horroru oraz kryminału, w którym przemierzając ponure korytarze szpitala dla psychicznie chorych, nieraz zjeży się włos na ciele. Autorka niezwykle dosadnie i obrazowo ukazuje eksperymenty i tortury, jakim byli poddawani pacjenci ośrodka. Trochę trudny początek, ciężko było się wciągnąć w historię, ale jak już akcja się rozkręciła nie sposób było odłożyć książki na bok.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 2 recenzje

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję