Warszawa, Rosja, lata 1900-26. Niebieskie ptaki Warszawy towspomnienia Nadkomisarza Urzędu Śledczego w Warszawie Ludwika Mariana Kurnatowskiego, opisujące historie życiakilku „niebieskich ptaków” przedwojennej Warszawy.
Osób, które nie pracowały, a trudniły się oszukiwaniem lub wyprowadzaniemw pole przedsiębiorców, naiwnych magnatówi ich dzieci oraz dowódców wojskowych. Pomagał im w tymwrodzony spryt i inteligencja, a motywowała chęć hulaszczegożycia i szybkiego zarobienia pieniędzy. Jak pokazujeKurnatowski, takie osoby funkcjonowały całkiem nieźle, aich pomysłowość nie miała granic. Książka zawiera takżeopowiadanie Tragiczny morderca , które dotyczy morderstwaprostytutki w Alejach Jerozolimskich.
Fragment książki
W moich pamiętnikach wiele miejsca poświęciłemwszelkiego rodzaju przestępcom. Poznałeś już, Czytelniku, przeróżne kategorie złoczyńców, poznałeś sposoby,w jakie swój zbrodniczy proceder uprawiają. Ale opróczprzestępców oficjalnych, noszących na sobie piętno występku,jest jeszcze pewna grupa ludzi, którzy „nie sieją,nie orzą”, a opływają w dostatkach, dochodząc niejednokrotniedo dużych majątków. Osobnicy tacy operująprzeważnie w lepszych sferach, jako że przedstawicieletych ostatnich, mając mniej styczności z przestępcami,są bardziej łatwowierni i pozwalają żerować na swejłatwowierności. Ten rodzaj nieuchwytnych przeważnieznawców złoczyńców, nosi nazwę „hochsztaplerów” lubzowią ich pospolicie „niebieskimi ptakami”. O nich właśniebędzie tu mowa.