Słodkie sekrety

Mimo, że na moim blogu często pojawiają się recenzje polskich powieści to nie jest tak, że stronię od tych pisanych przez zagranicznych autorów. Po prostu nasza rodzima literatura ostatnimi czasy osiągnęła bardzo wysoki poziom. Dobre i polskie, a ja kocham ten krajowy rynek wydawniczy i to na nim się głównie skupiam.

Mam jednak swoich ulubionych autorów zagranicznych. Ostatnio do "listy" dopisałam Sally Hepworth. Jej książek nie da się tak po prostu odłożyć- mega wciągają. A przy okazji poruszają ważny temat. I wzruszają.

Neva pracuje jako położna. Kultywuje rodzinną tradycję- w tym zawodzie pracuje jej mama, a babcia, ze względy na wiek już nie praktykuje, a dziel się swoją wiedzą w szkole rodzenia. Pewnego dnia na rodzinę Nevy spada wiadomość- bomba. Okazuje się, że młoda dziewczyna jest w 30 tygodniu ciąży. Narodziny dziecka, powiększenie rodziny to piękna rzecz, taka z której należy się cieszyć. jednak bohaterka nie chce zdradzić, kto jest ojcem jej dziecka. Nie pomaga przekonywanie jej matki, Neva nie powie.

Jak już wspomniałam- książki Sally Hephworth bardzo lubię i chwalę, jednak przy tej poczułam się odrobinę rozczarowana. Główny wątek okazał się przesadzony- spodziewałam się sama nie wiem czego, ogromnej tajemnicy, zaś prawda okazała się banalna. Za to ten dotyczący pracy jako położnej oraz sekretów rodzinnych- to było coś! Tu wprost nie mogłam się oderwać.

Autorka pięknie opisuje tę pracę, emocje podczas przychodzenia dziecka na świat.

Do przeczytania zachęca też okładka- jest nieskomplikowana, tajemnicza, nieszablonowa.

Polecam!

Słodkie sekrety, to cholernie dobra powieść kobieca. Cholernie wciągająca, poruszająca, czasem zapierająca dech... Trochę skomplikowana, tajemnicza, ciepła, ujmująca. Do tej pory nie czytałam żadnej książki, która zawierałaby tak dużo porodów, opisów porodów, lekarzy położników, cudu wydania dzieci na świat... Autorka tak pięknie przedstawiła nowe życie, że za każdym razem czułam tę magię.Książka Hepworth jest magiczna i niesamowicie prawdziwa...

Głównymi bohaterkami książki są trzy kobiety: babcia, matka i córka. Każda z nich jest położną, każda ma przeżycia z mężczyznami. Każda z tych dam ma za sobą wiele porodów i przeżyć. Babcia imieniem Floss skrywa pewną tajemnicę i wraca z nami, czytelnikami do przeszłości by ją nam przedstawić, a sobie przypomnieć. Świetny pomysł i już Wam tym samym zdradzam, iż treść jest wielowątkowa. Córka Foss ma na imię Grace i jest najbardziej zakręconą z bohaterek. Jest matką trzeciej głównej bohaterki imieniem Neva. Grace jest zwolenniczką porodów w domu, naturalnych bez ingerencji szpitala i "typowych szpitalnych porodów". Uważa, że to jest najlepsze dla jej pacjentek oraz dzieci przychodzących na świat. Neva natomiast jest szanowaną położną w znanej i bardzo dobrej klinice. Córka i matka nie zawsze się dogadują. Neva pragnie mieć swoje tajemnice, podejmować własne decyzje, natomiast jej matka lubi ingerować w życie córki. Może właśnie dlatego Neva ukrywa ciążę przed bliskimi? A może jest inny powód?

Przyznać muszę, że książka Słodkie sekrety nie jest kierowana do każdej czytelniczki. Postaci są dojrzałe, dorosłe, a i temat jest dosyć wyszukany. Mnie książka bardzo się podobała, nie mogłam się od niej oderwać i pochłaniałam ją z ogromną przyjemnością. Strona, po stronie. W książce znajdziemy wiele ciekawych tematów, o wybaczaniu, miłości (tej łatwej i tej trudnej), miłości rodzicielskiej, miłości namiętnej... Jest tutaj sporo sekretów, z przedstawieniem których autorka poradziła sobie wręcz śpiewająco. Chociaż muszę przyznać, że pewne elementy dość szybko sobie poukładałam i, że tak powiem... Wyszło szydło z worka.

Bohaterki są stworzone śpiewająco. Bardzo polubiłam zagubioną Nevę, zakręconą Grace i oddaną bliskim Floss. Wprawdzie nie mogę stwierdzić, że spotkałam w tej książce bohatera, którego bym nie polubiła. A! Nie! Jest jeden drań... Niemniej nie mogę zdradzić Wam kto to taki. Popsułabym tym samym wszystko, a tego nie chcę.

Mam nadzieję , że zechcecie się otworzyć na tę powieść drogie kobietki. Jest ciepła, przejmująca, zabawna i spędzicie przy niej świetnie czas. Osobiście polecam!

sol-[Adres usunięty]

Każdy z nas posiada mniejsze bądź większe sekrety, które stara się ukryć przed światem. Jeżeli coś jest mało ważne, to nie wywiera poważniejszego wpływu na nasze życie. Jednak zdarza się, iż pewne tajemnice mają dużo większe znaczenie niż moglibyśmy przypuszczać...

29-letnia Neva jest położną, tak jak jej matka Grace oraz babcia Floss. Kobieta ukrywa swoją ciążę aż do trzydziestego tygodnia, a kiedy tajemnica wychodzi na jaw, nadal nie ma zamiaru podzielić się informacją o tym, kto jest ojcem dziecka. Grace nie chce, aby wnuk podzielił jej los, ponieważ sama nigdy nie poznała swojego taty. Cała sytuacja staje się bardzo bliska Floss, która w swojej wnuczce widzi siebie. Każda z kobiet skrywa swoją tajemnicę przed światem, nie zdając sobie sprawy z tego, iż ich życie nie jest usłane różami ze względu na to, że nie potrafią podzielić się sekretem z bliskimi, co uwiera je bardziej niż sądzą.

Autorka oddaje głos wszystkim bohaterkom, dzięki czemu możemy bliżej poznać ich odczucia, targające nimi emocje, a także dylematy, jakie muszą podejmować. Nevę, Grace oraz Floss różni zarówno wiek, jak i charaktery, ale łączy ten sam wykonywany zawód, miłość oraz niepowtarzalna więź, która potrafi przezwyciężyć wszelkie przeciwności losu.

"Słodkie sekrety" to powieść obyczajowa, którą czyta się jednym tchem. Może sama fabuła nie jest nadzwyczajnie odkrywcza, a skrywane tajemnice nie do przewidzenia, jednak same dochodzenie do nich i sprawdzanie swoich przeczuć, daje ogromną frajdę. Dla mnie to lektura bardzo bliska ze względu na to, iż bardzo interesują mnie wszelkie tematy macierzyńskie, a także położnicze, dlatego szczególnie emocjonalnie podeszłam do tej historii. Przeżywałam opisy porodów, a jeśli coś szło nie tak, to miałam ciarki na plecach. Jednocześnie dziękowałam Bogu, że moje dziecko przyszło na świat całe i zdrowe, a ja nie mam porodowej traumy, która zostaje na całe życie.

Sally Hepworth stworzyła opowieść poruszającą masę wątków - cud narodzin, przemoc domowa, chore kontrolowanie drugiej osoby, homoseksualizm, problemy w pracy, ukrywanie prawdy o biologicznych rodzicach czy poród różniący się od tego, co sobie wymarzyłyśmy. Do tego możemy utwierdzić się w przekonaniu, iż rodzicem nie jest ten, kto nas spłodził czy urodził, ale ta osoba, która przez całe życie opiekowała się nami i kochała najbardziej na świecie. Ponadto nigdy nie powinniśmy bać się prawdy, bo tylko ona może nas wyzwolić. Udawanie kogoś, kim nie jesteśmy, na dłuższą metę może nam tylko zaszkodzić.

[Adres usunięty]

Trzy kobiety: Floss, Grace i Nevę - babcię, matkę i córkę - łączą nie tylko więzy rodzinne, ale i wspólny zawód. Wszystkie są położnymi i z pasją i zaangażowaniem uczestniczą w cudzie narodzin. Niespodziewanie na jaw wychodzi zaawansowana ciąża Nevy, którą do tej pory ukrywała przed najbliższymi. Nie chce też wyznać, kto jest ojcem jej dziecka i planuje wychować je jako samotna matka. Podczas gdy Grace, nie mogąc znieść niewiedzy, wszelkimi sposobami próbuje odkryć prawdę, do Floss powracają wspomnienia podróży do Stanów ze swoją nowo narodzoną córeczką i ciągu wydarzeń, które to poprzedziły. Chociaż cała rodzina myśli, że zna tę historię, nie wiedzą jednak wszystkiego, a Floss powoli zdaje sobie sprawę, że być może przyszedł czas, aby wyznać, co tak naprawdę wydarzyło się w Anglii kilkadziesiąt lat wcześniej. Ale prawda czasem może przynieść więcej szkody niż pożytku… Jak będzie w tym przypadku?

Poród często jest opisywany i przedstawiany w filmach jako piękne, magiczne doświadczenie i z pewnością nim jest. Rzadko jednak mówi się o tym, jak naprawdę wygląda, ile potrafi trwać, jakie niebezpieczeństwa ze sobą niesie i jak bezdusznie lekarze potrafią potraktować rodzącą kobietę. Mało jest również w literaturze postaci położnych, które generalnie zasługują na większą uwagę i szacunek do ich trudnej, aczkolwiek niosącej wiele satysfakcji pracy. Dlatego cieszę się, że Sally Hepworth zdecydowała się poświęcić swoją książkę właśnie im i kulisom ich zawodu.

Wydarzenia poznajemy z perspektywy Floss, Grace i Nevy - trzech bohaterek, różniących się wiekiem, usposobieniem i charakterem. Seniorka rodu jest stateczną, rzeczową, mądrą kobietą, chociaż potrafi zaskoczyć swoimi decyzjami. Jej córka to artystyczna, ekstrawertyczna dusza, za wścibstwem skrywająca troskę o swoją rodzinę i pragnienie bycia potrzebną. Neva z kolei wydaje się mieć bardziej introwertyczną naturę - mało komu pokazuje swoje prawdziwe uczucia i jak najdłużej stara się zachować wiadomość o swojej ciąży dla siebie. Chociaż z żadną z nich raczej bym się nie zaprzyjaźniła, to z zainteresowaniem śledziłam ich losy i to, jaki wpływ na ich życie miały wzajemne relacje tych trzech kobiet.

Autorka w realistyczny sposób przedstawiła cienie i blaski zawodu położnej - ogromną satysfakcję i emocje, płynące z uczestniczenia w przychodzeniu na świat nowego człowieka, ale też mnóstwo stresu i olbrzymią odpowiedzialność. Lektura “Słodkich sekretów” nauczyła mnie, że położnictwo to praca wymagająca ogromnych pokładów siły wewnętrznej, opanowania, cierpliwości, empatii i umiejętności szybkiego podejmowania decyzji.

Oczywiście nie mogło zabraknąć również wątku romansowego, bo koło Nevy ciągle kręci się przystojny pediatra Patrick, uchodzący za szpitalnego Casanovę. Niby łączy ich tylko przyjaźń, ale czy przyjaźń nie stanowi najlepszej podstawy do stworzenia związku? Problem w tym, że związek wymaga szczerości, również co do tożsamości ojca dziecka Nevy...

Sally Hepworth zaserwowała czytelniczkom dawkę naprawdę dobrej literatury kobiecej - słodko-gorzkiej, mądrej, nie przesadnie ckliwej, takiej, która nie stanowi tylko chwilowej rozrywki, ale też może nas czegoś nauczyć. Mnie podobała się bardzo, czego i Wam życzę.