Lubisz czytać historie romantyczne, w których tło fabularne ma klimat niebezpieczeństwa, zagrożenia, strachu o życie i zdrowie zarówno swoje, jak i najbliższych? Cenisz opowieści o miłości w czasach dramatycznych wydarzeń wojennych? O prawdziwych uczuciach, smutku, nadziei i rozstaniach? Grażyna Jeromin-Gałuszka zawarła to wszystko w książce "Spóźnione powroty", będącej trzecią częścią cyklu "Dwieście wiosen".
Folwark znów jest pogodnym i radosnym miejscem. Mieszkańcom udało się odbudować szkody, jakie wyrządziła pierwsza wojna światowa. Ludzie żyją dostatnio i spokojnie, gospodarka coraz bardziej się rozwija, hodowla zwierząt powiększa się - wszystko płynie idealnie i sielsko... do czasu.
Wybucha druga wojna światowa, a wraz z nią do osady wdziera się strach, trwoga i bieda. Życie nadal biegnie rytmem wyznaczanym przez pory roku, jednak teraz jest ono okryte niepewnością, lękiem i przygnębieniem. Zniecierpliwione i zalęknione kobiety czekają na powrót mężczyzn, których wojna zabrała wraz ze swoim nadejściem. Teraz to na nich spoczywa obowiązek utrzymania domu i wywiązywania się ze świadczeń na rzecz okupanta. Adela, Georgina i Aldona są świadome sytuacji, w jakiej się znajdują, jednak mimo to starają się po cichu cieszyć z życia. Wszyscy wspominają czasy, w których byli wolnymi, szczęśliwymi ludźmi, chociaż i wtedy działy się straszne rzeczy.
Grażyna Jeromin-Gałuszka to pisarka książek z wielu dziedzin: fantasy, science fiction, romansów oraz literatury obyczajowej i pięknej. "Spóźnione powroty" to trzecia część cyklu "Dwieście wiosen", w którego skład wchodzą "Folwark Konstancji" (tom 1), "Niebieska sukienka" (tom 2) oraz "Aksamitka" (tom 4). Inne znane książki autorki to m.in. "Zmowa byłych żon", "Legenda" czy też "Bardzo długie przebudzenie".
Złote nietoperze
4/5Gdybyś wiedziała
5/5- Autor: Grażyna Jeromin-Gałuszka
- Wydawnictwo Wydawnictwo Prószyński i S-Ka
- Seria Dwieście wiosen
- Oprawa: Miękka
- Rok wydania: 2019
- Ilość stron: 432
- Stan: nowy, pełnowartościowy produkt
- Model: 9788381691703
- Język: polski
- Nr wydania: 1
- ISBN: 9788381691703
- EAN: 9788381691703
- Wymiary: 12.5x19.5 cm
- Powiązane tematy: Książka na wakacje, Książki obyczajowe z historią w tle
Recenzje książki Spóźnione powroty. Dwieście wiosen. Tom 3 (2)
- Recenzenckie Mistrzostwo ŚwiataOcena: 4/5Dodana przez Małgorzata P. w dniu 2019-11-17Opinia użytkownika sklepuRecenzja dotyczy produktu typu: książka
1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną„Spóźnione powroty” to kolejny, trzeci tom sagi „Dwieście wiosen”. I tak jak w poprzednich tomach (Folwark Konstancji oraz Niebieska sukienka) akcja toczy się dwutorowo, naprzemiennie. Tak zbudowana akcja nie do końca mi się podobała z prozaicznego powodu. Kiedy zdążyłam wciągnąć się w losy bohaterki, nagle zostaję przerzucona o dwadzieścia lat w przód lub w tył.
Trzeci tom rozpoczyna się w roku 1944 roku, oraz w latach dwudziestych. Życie w dolinie toczy się wyznaczanym przez pory roku rytmie. Rodziny Odolańskich i Bohdanowiczów odczuwają boleśnie skutki niemieckiej okupacji. A wszystkie wydarzenia są w cudowny sposób komentowane przez Wacławę i okraszane niesamowitymi ogłoszeniami matrymonialnymi.
„- Ja już się żenię, mamo – odparł z udawaną swobodą – więc może i na wnuki nie trzeba będzie aż tak długo czekać.
- Jak to już się żenisz?
- No już! Jeszcze tego lata.
- Tego lata? A z km?
Tu lekko się zawahał. W końcu jednak trzeb było powiedzieć, więc powiedział:
- Z Adelą.
- Z jaką Adelą?
- Karłowiczówną.
- Z tą… Karłowiczówną?
- Właśnie.
- To żart?
- Nie śmiałbym żartować w takich sprawach, matko – rzekł chłodno, widząc po minie rodzicielki, że łatwo nie będzie.
Roześmiała się głośno, nieprzyjemnie, po czym zawołała męża i Ludwikę, a gdy wyszli ze swoich pokoi, wycedziła – pojąwszy już, że to nie żarty – przez zaciśnięte zęby:
- Zgadnijcie, w co mój nieszczęsny syn się wpakował.
- Ja mu mówiłem – zaczął Jerzy – żeby się trzymał z daleko od partyzantki…
- Nie w tym rzecz! – przerwała mu ostro.
- Więc w czym, bo już nie wiem…
- Twój syn, Kajetan Konarski, zamierza się żenić w Osadzie.”
To właśnie kobiety są bohaterkami Spóźnionych powrotów. Na ich barkach spoczywa cały trud związany z utrzymaniem najbliższych. Czekają one na powrót swoich mężczyzn z obozów, przymusowych robót, z wojny.
Kolejny bardzo ciekawy tom cyklu Dwieście wiosen to opowieść o miłości i tęsknocie, powrotach i rozstaniach, nadziei i smutku. A wszystko to rozgrywa się w tle wydarzeń historycznych. Mam nadzieję, że Pani Grażyna nie zostawi tej historii. Ja jestem bardzo ciekawa dalszych losów rodziny z Osady. - Recenzenckie Mistrzostwo ŚwiataOcena: 5/5Dodana przez Małgorzata B. w dniu 2020-01-08Opinia użytkownika sklepuRecenzja dotyczy produktu typu: książka
0 z 0 osób uznało recenzję za przydatnąLubię sagi. Długaśne, niemożliwe do zmieszczenia w jednym tomiszczu. Saga o Lipowie – moja ulubiona - liczy sobie już 11 tomów. Saga Kamili Läckberg to dziesięć tomów i każdy uwielbiam. Problem z sagami mam jeden. Jak recenzować kolejne książki? Przecież to, co napisałam o pierwszej, często dotyczy wszystkich kolejnych. To samo lekkie (lub ciężkie) pióro, ten sam klimat powieści, ci sami bohaterowie, z których jednych uwielbiam, a innych nie cierpię. Oczywiście fabuła odmienna i każda zachwyca, ale w recenzji nie fabuła jest przecież najważniejsza. Pamiętam, że recenzję któregoś z kolei tomu sagi o Lipowie zaczęłam od słów "Znowu to samo". Szybko jednak zreflektowałam się, że to nie najlepszy początek zwłaszcza, że książka podobała mi się niezmiernie.
W przypadku Sagi "Dwieście wiosen" jest podobnie. „Spóźnione powroty” to trzeci tom, a ja, tak jak piałam z zachwytu przy dwóch pierwszych, tak przy trzecim nadal pieję. Nic inaczej. Bo podobało mi się bardzo. Bardzo.
Fabuła powieści przeplata dwa wątki, łącząc dwa okresy historyczne - dwudziestolecie międzywojenne i okres II wojny światowej. Świetny zabieg literacki, który pozostawia wiele miejsca w głowie czytelnika na domysły i pole dla wyobraźni. Nasi bohaterowie w okresie dwudziestolecia międzywojennego starają się nadążyć za zmianami. Kochają się, kłócą, odchodzą i wracają... ot zwyczajne życie, pełne zarówno intryg jak i miłości. W okresie II wojny już jest inaczej, Kobiety jednoczą się i wspólnie prą do przodu, pozbawione męskiego ramienia, Większość mężczyzn pochłonęła zawierucha wojny. Obozy, czy też wywózka na przymusowe roboty są na stałe obecne w rozmowach mieszkańców Folwarku. Jednak, mimo wojny, mieszkańcy starają się żyć normalnie. Gorzej ma się sytuacja we dworze Konarskich. Tu nastały chwile złe i chmurne.
W narracji Pani Grażyny Jeromin Gałuszki nic się nie zmieniło. Tak jak w dwóch pierwszych tomach, tak i teraz zachwyca pięknym piórem i umiejętnością ukazania wspaniałości przyrody w taki sposób, że chce się tam być. To nie są długie nudne opisy, o nie! To kilka zdań, jeden akapit, ukazujący wspaniałość doliny, w której położony jest folwark, czy też otoczenie młyna. Autorka, opisując losy bohaterów tak wplata kilka słów, że czytelnik po prostu czuje zbliżającą się wiosnę, albo siarczysty mróz za oknem. Ciepła, cudowna powieść, którą czyta się jednym tchem. Ale i tak najlepsza jest kucharka Wacława. Od wielu lat towarzyszy mieszkańcom Folwarku i nie raz zadziwiła wszystkich. Płakałam ze śmiechu, kiedy czytałam o kompletach damskich fatałaszków schowanych w szafie, o pozowaniu w stogu siana, czy też o poglądach Wacławy na sytuację panującą na świecie. I jeszcze umiejętności kierowcy, o które nikt jej nie podejrzewał. Wacława to taki filar, wokół którego wszystko się kręci. To Ona pomaga w trudnych chwilach, to ona uświadamia młode panienki. Wszystko Wacława !
Polecam serdecznie, ale tylko w połączeniu z poprzednimi tomami. „Folwark Konstancji” i „Niebieska sukienka” też są cudne i na pewno zachwycą niejednego czytelnika lekkością i pięknem.