Szczelina

1. 

   Recenzentus NotPospolitus

   Ocena: 5/5

   Opinia potwierdzona zakupem

   Dodana przez Joanna S. w dniu 2022-07-08

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Fascynująca przejmująca opowieść o tym co nieuchwytne nierealne. Groza w najlepszym wydaniu która na długo pozostanie w pamięci czytelnika

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzentus NotPospolitus

   Ocena: 5/5

   Opinia potwierdzona zakupem

   Dodana przez Jagoda O. w dniu 2022-01-14

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Połączenie Blair Witch Project i Event Horizon. Czego chcieć więcej?

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Anna G. w dniu 2019-11-10

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   2 z 2 osób uznało recenzję za przydatną

   Niby tam nie ma strasznych pająków, widziadeł i wampirów a jednak coś w tej książce straszy. Może ten Trybecz, gdzie ludzie znikają bez wieści, ot, człowiek jest, człowiek znika. Może ten las, który osacza, pożera, pochłania w całości. Coś jest w tych górach. Igor postanawia sam sprawdzić czy to co się dzieje w Trybeczu jest prawdą czy tylko mistyfikacją, bujdą na resorach. Bo sprzątając dom w dawnym szpitalu psychiatrycznym natrafił na sejf a w środku stare papiery i płyty dotyczące niejakiego Waltera Fischera, który zaginął a po trzech miesiącach się znalazł. W innym miejscu, w innym czasie i… oszalały ze strachu. Igor, jego dziewczyna Mia oraz dwóch ochotników postanawia iść w góry, w las, w Trybecz aby tam poznać prawdę. Schodząc z gór nigdy nie będą tacy sami… „Szczelina” Jozefa Kariki jest tak dobrze napisana, taka klaustrofobiczna, te góry, ten las że… aż ciarki przechodzą. Absolutnie polecam.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Początkujący Recenzent

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Dagmara T. w dniu 2023-11-22

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Słowacja. Igor jest magistrem, jednak od kilku lat kariera zawodowa nie układa się po jego myśli. Przyjmuje dorywczą pracę robotnika budowlanego. W znajdującej się nieco na uboczu i przygotowywanej do remontu rezydencji, natrafia na sejf. W nim znajduje tajemnicze dokumenty i płyty gramofonowe sprzed kilkudziesięciu lat. Słyszy na nich głos człowieka, który przez ponad trzy miesiące błąkał się w górach Trybecza, o których krążą niepokojące historie, związane z zaginięciami ludzi.
   
   Legenda, mistyfikacja czy przerażająca rzeczywistość? Igor postanawia odkryć prawdę, lecz to, co go czeka, nie śniło mu się w najgorszych koszmarach.
   
   ***
   
   Niepokojąca, psychodeliczna i tajemnicza. Taka jest książka autorstwa Jozefa Kariki. "Szczelina" to zbeletryzowana historia, którą autorowi opowiedział osobiście Igor. Trudno ocenić jej prawdziwość, jednak nie to jest celem tej recenzji. Jozef Karika oddaje głos swojemu rozmówcy, który chce, aby świat poznał historię jego i osób, które odbyły z nim wyprawę w legendarne góry. Co istotne, autor wykonał reaserch, przedstawiając w przypisach artykuły i materiały, na które często powołuje się jego rozmówca.
   
   Tłem opowieści i zalążkiem wydarzeń są historie sprzed lat, które zafascynowały Igora – niewyjaśnione zaginięcia ludzi przebywających w okolicach gór Trybecza i odnalezienie jednej z osób. Po wysłuchaniu nagrań na których uwieczniono rozmowy z tym człowiekiem, Igor zachowuje się jak zahipnotyzowany, obezwładniony przez jakąś siłę, która pcha go wprost w przepaść.
   
   Wraz z rozwojem akcji poznajemy bliżej bohaterów "Szczeliny": Igora, który jest jednocześnie narratorem i niespełnionym blogerem, jego dziewczynę Mię, kobietę po przejściach oraz Andreja i Davida, będącymi zupełnymi przeciwieństwami. Andrej wierzy, że w Trybeczu dzieją się rzeczy niebezpieczne, których nie da się logicznie wyjaśnić. David twardo stąpa po ziemi i nie daje wiary legendom wyśmiewając je na każdym kroku. Igor ma zuchwały plan: chce wykorzystać konflikt internetowych znajomych, aby podnieść zasięgi swoich wpisów. Czy podczas zimowej wyprawy w góry powstrzyma swoje egoistyczne zapędy i górę weźmie odpowiedzialność?
   
   Igora nie da się lubić, a przynajmniej ja nie potrafiłam obdarzyć go sympatią. Nie próbował ukrywać swoich egoistycznych pobudek. Ma silne kompleksy spowodowane brakiem stałej, jakościowej pracy i standardem życia, który go nie satysfakcjonuje. Historia gór, która z początku miała być zabawą i pewnego rodzaju ciekawostką na bloga, staje się jego obsesją. Mężczyzna wydaje się być jednocześnie świadomym, że przez swoje zachowanie jest w pewien sposób odpowiedzialny za to, co spotkało jego i jego znajomych.
   
   Akcja w książce rozwija się raczej powoli, aby doprowadzić nas do dynamicznego, zawiłego i psychodelicznego zakończenia. Otwartość fabuły powoduje, że każdy może je zinterpretować samodzielnie i zdecydować, czy historia Igora jest prawdą czy majakiem mężczyzny uzależnionego od substancji psychoaktywnych. W „Szczelinie” nie brakuje plastycznych opisów natury i różnych zjawisk, dzięki czemu z łatwością można wyobrazić sobie góry Trybecza, skąd rozpościerają się imponujące widoki, ale też niepokojące, opuszczone osady.
   
   Książka ta, to nie tylko niepokojąca opowieść o mistycznych górach i niewyjaśnionych zjawiskach. To też historia o mrocznej naturze człowieka, która często ujawnia się właśnie w sytuacji zagrożenia. Tytułowa szczelina jest nie tylko rozstępem na granicy różnych, "dziejących się" równolegle światów. To też pęknięcie w ludzkiej duszy, upośledzenie moralności i umiejętności pojmowania świata, mogące doprowadzić do szaleństwa. Bohaterowie zapadają się w swoje własne szczeliny, które stają się dla nich kryjówką po zderzeniu z czymś, czego nikt nie jest w stanie wyjaśnić.
   
   „Szczelina” Jozefa Kariki bardzo mi się podobała i jeszcze długo po jej odłożeniu czułam dziwny niepokój. Książka wpisuje się mocno w nurt literatury grozy, choć nie jest to, według mnie, typowy horror, w którym roi się od potworów i którego celem jest przerażenie czytelnika. Dużo tu elementów psychologicznych i paranormalnych, wobec których ludzie wydają się zupełnie bezbronni. Niewidzialna siła jest dużo groźniejsza od namacalnego upiora z powodu swojej nieprzewidywalności. I to właśnie to w powieści Kariki przeraża najbardziej.
   
   Polecam!

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Joanna M. w dniu 2023-01-05

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Trybecz, pasmo górskie w zachodniej Słowacji, dorobiło się miana słowackiego trójkąta bermudzkiego. Wpisując tę nazwę do przeglądarki internatowej wyskoczą wam artykuły o tajemniczych zaginięciach na tym obszarze i relacje ludzi, którzy czuli dziwną dezorientację wędrując tam. O legendzie Trybecza traktuje powieść „Szczelina” Jozefa Kariki. Jest to podobno relacja osoby, która tam była i tych niezwykłych zjawisk doświadczyła, co na zawsze ją zmieniło.
   
   Autor książki w przedmowie opisuje, jak zgłosił się do niego Igor, który potem staje się narratorem w powieści. Igor pomagając przy remoncie dworku, w którym mieścił się szpital psychiatryczny odnajduje płyty z nagranymi... I tu mam problem, jak to określić. Chciałoby się napisać wspomnieniami, jednak jest to raczej opętany bełkot jednego z pacjentów zakładu. Nazywa się on Walter Fischer i zaginął w Trybeczu. Po trzech miesiącach błąkania się po górach mężczyzna zostaje odnaleziony, jednak jest w fatalnym stanie. Rany fizyczne zostają opatrzone, jednak te psychiczne nie pozwalają mu wrócić do społeczeństwa. Nie wchodząc w szczegóły, bo te zostały przedstawione w powieści. Lekarze postanowili nagrać relacje Walter Fischera, które po latach trafiają w ręce Igora. Ten zafascynowany historią słowackiego trójkąta bermudzkiego zaczyna szukać informacji, a zagadka Trybecza pochłania go coraz głębiej i głębiej.
   
   Czytając „Szczelinę” ciągle zastanawiałam się, czy jest to prawdziwa relacja, czy może literacka kreacja. Nie ma to co prawda wpływu na moją ocenę książki, jednak nie byłabym sobą, gdybym nie „pogdybała” w tym temacie. Ja bym jednak postawiła na kreację. Dlaczego? Po pierwsze doskonała kompozycja. Jest tu miejsce na wstęp i przedstawienie legendy Trybecza. Napięcie jest bardzo umiejętnie stopniowane, a pewne informacje zdradzone z opóźnieniem, tak aby w odpowiednim miejscu zaszokować, zmienić sposób odbioru przez czytelników. Tu możemy wysnuć kontrargument, że autor musiał to zredagować tak, aby było jasno, porządnie, zaskakująco. I ja się z takim postawieniem sprawy zgadzam, ale jest jeden moment w książce, który szczególnie rozbudził moje wątpliwości. W swoim sprawozdaniu Igor bardzo ciepło wyraża się o swojej partnerce Mii. Wielokrotnie podkreśla jak ją kocha, jaka była (czas przeszły użyłam świadomie) dla niego ważna, przeprasza ją za to do czego doprowadził. Relacjonując pobyt w Trybeczu w pewnym momencie jakby zapomina o tym, że opowiada o nim z perspektywy czasu. Biorą górę emocje, które towarzyszyły mu w momencie tamtych zdarzeń. Ponieważ w tamtej chwili go zdenerwowała zaczyna mówić o niej źle, jakby tamto działo się teraz. I ten fragment nie jest spójny z żalem, jaki narrator ma do siebie podczas większości wypowiedzi.
   
   Prawda czy nieprawda nie zmienia to faktu, że „Szczelina” to rewelacyjna powieść. Jozef Karika potrafi tworzyć niesamowity klimat, potrafi straszyć czytelnika. Igor studiując zagadkę Trybecza twierdzi, że zaraził się szaleństwem od Waltera Fischera, a my zarażamy się tym szaleństwem od Igora. Myślę, że nie przesadzę pisząc, że ta książka hipnotyzuje. Tak jak bohaterowie horrorów włażą w głąb nawiedzonego domu, lasu czy innego ustrojstwa, bo jakaś siła pcha ich w jego kierunku, tak ja z jakąś chorą fascynacją przerzucałam kartki wchodząc w głąb słowackiego lasu.
   
   Na koniec może w trzech słowach napiszę, jak tłumaczona jest legenda Trybecza, żebyście wiedzieli o jakie wątki zahacza powieść. Racjonalne tłumaczenia to nieprzygotowanie turystów, zbaczanie ze szlaku, dezorientacja w leśnym terenie. Zwolennicy zjawisk nadprzyrodzonych mówią natomiast o nakładających się wymiarach i stworach – błędnych ognikach (?) – wabiących wędrowców. Oczywiście każda strona podpiera to argumentami analizując podobne przypadki. Przyznać też trzeba, że Jozef Karika przyłożył się od merytorycznej strony. Przypuszczam, że wiele artykułów, które znajdziecie w Internecie powstało dzięki popularności, jaką zdobyła „Szczelina”, ale w samej książce znajdziecie gros odnośników do źródeł, jakimi posiłkował się autor w pracy nad powieścią – albo też, które przywołał narrator, czyli Igor.
   
   Powiem wam, że „Szczelina” to jeden z lepszych horrorów, jakie do tej pory czytałam. Przeraża nie scenami, a klimatem, a ja tego w tego typu literaturze szukam. Powieść obłędna (albo obłąkana), dwuznaczna, hipnotyzująca. Tak się w nią wczytałam, że nie wiedziałam, czy jestem w domu czy w lesie w Trybeczu. Leżałam we wrześniu pod kołdrą, a czułam zimno grudniowej nocy. Brrr...

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 6 recenzji

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję