Nazwisko, którym Suworow podpisuje książki nie jest jego prawdziwym nazwiskiem - to pseudonim, lecz treści nie są bynajmniej wyssane z palca. Opisują prawdziwe wydarzenia ze światowego tygla, w którym polityka miesza się z wojną. Możesz się zgadzać lub nie z jego teoriami, lecz nie oprzesz się wciągającemu stylowi gawędy, której nie chcesz przestać słuchać. Ciekawi Cię, co będzie dalej.
"Szpieg czyli podstawy szpiegowskiego fachu" to kontynuacja i rozwinięcie wątków znanych czytelnikom "Akwarium". Książka ta opiera się na autobiografii autora, dlatego jest tak prawdziwa i wciągająca. Czytasz powieść sensacyjną, ale wiesz, że to nie fikcja. Właśnie tak działo się naprawdę. Powstaje więc coraz więcej pytań ? dlaczego i jak zostałeś szpiegiem? Czy robiąc karierę jako szpieg czułeś spełnienie i satysfakcję z pracy dla kraju? Jakie szkolenie techniczne i psychologiczne przechodził żołnierz Specnazu? Jak dokładnie wyglądała jego praca w strukturach GRU? A jak wpływała na jego życie rodzinne i mentalność? Czy wolno mu było pozostać po prostu człowiekiem?
Fascynację tematem podnosi fakt, że na autorze do dziś ciąży wyrok kary śmierci, wydany za opuszczenie szeregów machiny, a więc zdradę ZSSR i ucieczkę do Wielkiej Brytanii. Bo przecież nie można być byłym szpiegiem z własnego wyboru. Przystępując do szpiegowskim fachu przywileju "własnego wyboru" się pozbywasz.
Oprócz "Akwarium", które można uznać za wprowadzenie do "Szpieg, czyli podstawy szpiegowskiego fachu", inne znane książki Suworowa to seria "Lodołamacz" (w tym cyklu także "Ostatnia Defilada", "Dzień M", "Ostatnia Republika", "Klęska") oraz "Żukow: Cień zwycięstwa" i jej kontynuacja "Cofam wypowiedziane słowa". Wiktor Suworow jest płodnym pisarzem, po 2000 roku ukazały się także m.in. "Alfabet Suworowa", "Upadek", czy "Tatiana - tajna broń" jego autorstwa.