First Love

"Miałam poczucie, jakbyśmy utknęli między dwoma światami. Jednym był świat, w którym żyjemy - świat wolności, piękna, a także... no dobra, cudownego i zarazem strasznego braku odpowiedzialności. Ale oprócz niego był też drugi świat, do którego, jak przeczuwałam, mieliśmy wkrótce wkroczyć. Chciałam wiedzieć, jak się po nim poruszać."

Swoją pierwszą miłość każdy pamięta inaczej. Jedni opisują ją jako motyle w brzuchu, inni mówią, że jest to uczucie dla słabych i na pewno nie dla nich.

Jednak miłość dotyczy każdego.

Axi jest gdzieś pośrodku tej skali, jednak na razie się nad tym nie zastanawia. W jej głowie jest tylko plan ucieczki, jednak nie jest to ucieczka od zakochania.

Pragnie jedynie wyrwać się z szarej codzienności i być daleko od rodziców, którzy przestali się wszystkim interesować.

Zaplanowała szaloną podróż przez Stany Zjednoczone, która ma oddzielić przeszłość od teraźniejszości grubą kreską.

Jedyną osobą, którą wtajemnicza w swoje plany, jest jej przyjaciel Robinson. Chłopak dla którego plan nie jest wcale taki szalony i w którym Axi jest od dawna zakochana.

Dla niego jednak podróż ta ma inny sens niż dla niej.

Gdy ma się naprawdę życiowy problem, romantyczne uniesienia zyskują całkiem inny wymiar,

a czasem i finał...

"Z każdą chwilą uwalniałam się od ciągnącej się za mną reputacji grzecznej dziewczynki z małego miasteczka. Zrzucałam ją z siebie jak stary wstrętny sweter, a ona ginęła w płomieniach widocznych na znaku harleya. Byliśmy zbiegami. Wyrzutkami. Ja i Robinson. On i ja."

"First Love" to książka, która najpierw przyciąga czytelnika swoją okładką i sposobem w jaki jest wydana. Piękne zdjęcia znajdują się zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz książki. Wnoszą one wiele do fabuły, ponieważ nie są przypadkowe, każde dobrane jest specjalnie do rozdziału i tego co akurat dzieje się z bohaterami. Kiedy jednak przeczytałam opis i dowiedziałam się, że dotyczy ona podróży i pierwszej miłości, musiałam ją przeczytać. Axi jest grzeczną dziewczyną z małego miasteczka, która postanawia zmienić coś w swoim życiu. Razem z Robinsonem wyruszają w drogę. Bardzo ich polubiłam. Czytałam o ich losach i kibicowałam w wielu momentach. Często się uśmiechałam, ponieważ humor zawarty w dialogach między bohaterami naprawdę bardzo mi się podobał. Jednak historia ta nie dotyczy tylko pierwszej nastoletniej miłości i przygód, które przeżywają bohaterowie. Dotyka ona ważnych tematów i pokazuje, jak trudne potrafi być życie. Książka nie jest idealna, jednak codzienność też nie jest. Często nie mamy wpływu na to co los nam przyszykował, jednak możemy stanąć mu na drodze i robić coś o czym zawsze marzyliśmy. Nie warto zamykać się w domu i rozpaczać nad naszymi problemami. Trzeba korzystać z każdego dnia i próbować wykorzystać każdy moment, jaki jest nam dane mieć.

"- To było szaleństwo, przyznaję - szepnął Robinson, gdy starsza pasażerka wróciła do swojej robótki. - Ale to już za nami, Axi. Teraz wszystko będzie już dobrze. Cytując Irvinga Berlina, jednego z najwspanialszych tekściarzy w historii, "od tej chwili czeka nas wyłącznie błękit nieba"."

Rozdziały są bardzo krótkie, dzięki czemu książkę czyta się niesamowicie szybko. Dodatkowo styl w jakim jest napisana i zdjęcia sprawiają, że można pochłonąć ją w kilka chwil. U mnie wywołała wiele emocji. Od śmiechu po łzy. Jest to pozycja, która na pewno zapadnie w pamięci i skłoni do myślenia. Nie doceniamy tego co mamy i często nie cieszymy się z tak wielu sytuacji, o których inni tylko mogą pomarzyć. W tej książce CARPE DIEM zyskuje zupełnie nowe znaczenie. Czasem może irytowało mnie to, jak nieodpowiedzialnie postępowała Axi i Robinson. Jednak po skończeniu całkowicie rozumiałam wszystko. Czytając trzeba być przygotowanym na to, że kiedy myślimy, że wszystko już wiemy i wszystkie karty zostały odsłonięte, nagle dzieje się coś, co zmieni nasz sposób myślenia i zburzy domek z kart, który powstał w naszych myślach.

"First Love" to książka, którą polecam. Jest warta każdej emocji i chwili jakiej jej poświęcimy, ponieważ przedstawia naprawdę piękną historię. Może się wydawać, że jest to lekka i przyjemna młodzieżówka, jednak skłoni ona do refleksji każdego czytelnika.

[Adres usunięty]

RECENZJA POCHODZI Z BLOGA: [Adres usunięty]

Z tyłu książki w opisie Feeria Young uprzedza, że książka może złamać serce i wywołać wzruszenie. Tak – chusteczki obowiązkowe, ale książka jest warta mokrych oczu.

Axi wpada na szalony pomysł podróży po Stanach, ale potrzebuje ona towarzysza, który będzie z nią przeżywał te wszystkie niesamowite rzeczy, które sobie zaplanowała. Tak się też staje i do ucieczki i tej szalonej podróży namawia swojego przyjaciela Robinsona, w którym jest też zakochana. Chłopak tak jak nasza główna bohaterka ma swoje problemy, ale ja przyznam się, że nie wiedziałam, że aż tak bardzo ta historia może mnie zaskoczyć. Nawet nie chcę za dużo zdradzać z fabuły, ponieważ nie chcę i nie mogę (bo uwierzcie mi sami tego nie chcecie) abym niszczyła Wam frajdę z czytania. Niemniej jednak Axi i Robinson postanawiają wyruszyć w tę zwariowaną podróż i już od pierwszych stron wpadają na dość szalony plan, by swoją podróż rozpocząć od... kradzieży motocykla. Czy ta podróż pozwoli im zrozumieć, to na czym polega życie i że do szczęścia potrzebna jest tylko odrobina szczęścia?

Zanim przejdę do tego, by powiedzieć coś na temat postaci z książki, nie mogę ominąć kwestii związanej z okładką oraz tym jak w środku książka została przygotowana w składzie. Okładka składa się ze zdjęć – tych zatrzymanych wspomnieniach niesamowitej podróży, ale to nie wszystko! W środku zdjęć jest jeszcze więcej i są one po prostu cudowne – bardziej oddziałują one na wyobraźnie i dzięki nim to zwiedzanie Stanów Zjednoczonych z Axi oraz Robinsonem jest bardziej doświadczalna. Jeśli chodzi o Axi oraz Robinsona to polubiłam ich od razu – z resztą jest to ten typ bohaterów, których po prostu nie da się nie lubić. Każdemu kibicuje się z osobna i wspólnie. Jednakże strasznie mnie ta książka zadziwiła, jeśli chodzi o fabułę i faktycznie wyciska ona łzy. Axi jest zagubioną nastolatką, która pragnie odciąć się od trudnej rzeczywistości, ale i Robinson również zmaga się z własnymi rozterkami.

Styl „First Love” jest bardzo dobry, a sama książka podzielona jest na dwie części i wyłam przy niej jak bóbr. Opowieść o szczerej, prawdziwej, młodzieńczej miłości. Książkę czyta się szybko i nie sposób się od niej oderwać. Ciekawa pozycja do poznania na wakacje. Lekka i idealna. W sam raz na popołudnie z kawą i książką.

Jeśli jesteście ciekawi niesamowitej podróży po Stanach Zjednoczonych czy siły przyjaźni i rodzącego się uczucia między tą dwójką bohaterów, to myślę, że pozycja od Wydawnictwa Feeria Young jest Waszym wakacyjnym must have.

Do "First Love" podeszłam z dużą nadzieją i oczekiwaniami. Przepiękna okładka i intrygujący opis sprawiły, że nie byłam w stanie przejść obok tej pozycji obojętnie. Choć lata lecą, a ja staję się coraz starsza, nie potrafię sobie odmówić czytania książek skierowanych przede wszystkim do młodzieży. Uwielbiam ten klimat, który im towarzyszy, lekkość z jaką autorzy opisują wszystkie wydarzenia, a także historie, które napawają czytelnika nadzieją na lepsze jutro. Postanowiłam sprawdzić i przekonać się na własnej skórze czy "First Love" spełni moje oczekiwania i okaże się dobrą lekturą na trwające właśnie wakacje. Jeśli chcecie dowiedzieć się jakie emocje towarzyszyły mi podczas czytania, zapraszam do zapoznania się z dalszą częścią recenzji, w której z pewnością znajdziecie odpowiedź na wszystkie nurtujące was pytania.

Axi pragnie odciąć się od trudnej rzeczywistości dlatego skrupulatnie opracowuje plan ucieczki. Szalona podróż przez Stany Zjednoczone ma pomóc dziewczynie oddzielić przeszłość grubą kreską. Dziewczyna wtajemnicza w swoje plany najlepszego przyjaciela - Robinsona, w którym jest zakochana i prosi, aby ten towarzyszył jej podczas odkrywania nowych miejsc. Chłopak zgadza się, a Axi wie, że dla niego ta wyprawa ma trochę inny sens, jest jednak szczęśliwa, że spędzą ze sobą więcej czasu. Rozpoczyna się intrygująca podróż, której finał z pewnością odmieni życie głównej bohaterki.

Kiedy zabierałam się za czytanie "First Love" byłam pewna, że będzie to lekka i przyjemna powieść, która dosyć szybko ulotni się z mojej pamięci - i przez pierwsze kilkadziesiąt stron rzeczywiście tak było. Dwójka przyjaciół, którzy wybierają się w szaloną podróż przez Stany Zjednoczone. Początkowo było to dla mnie mocno infantylne i nierzeczywiste. Kiedy jednak na jaw wyszły nowe fakty, zupełnie inaczej spojrzałam na głównych bohaterów i ich zachowanie. Byłam w stanie wybaczyć im kradzieże samochodów i częste łamanie prawa, bo sytuacja w jakiej się znaleźli z pewnością nie należała do najłatwiejszych. Kompletnie nie spodziewałam się, że autorzy z taką łatwością złamią mi serce i sprawią, że w moich oczach pojawią się łzy. Okazało się, że "First Love" to opowieść o życiu i śmierci, a także niesamowitej sile pierwszej miłości.

To, co najbardziej urzekło mnie w tej książce to ciekawe zdjęcia, które urozmaicają lekturę i pozwalają nam lepiej wyobrazić sobie toczące się aktualnie wydarzenia. Myślę, że jest to naprawdę ciekawy i oryginalny pomysł, który znacząco wyróżnia tę powieść na tle innych książek skierowanych przede wszystkim do młodzieży. Język, którym posługują się autorzy jest prosty i lekki co sprawia, że "First Love" czyta się w błyskawicznym tempie, a do tego ciężko się od niej oderwać.

Bohaterowie są dosyć dobrze wykreowani, chociaż muszę przyznać, że były momenty kiedy ich zachowanie odrobinę mnie irytowało. Pomimo trudnych chwil poczułam do nich dużo pozytywnych uczuć i mocno trzymałam za nich kciuki. Zakończenie "First Love" nie jest niestety lekkie i przyjemne. Ostatnie strony dostarczają czytelnikowi mnóstwo powodów do smutku i wzruszeń, sprawiając, że lektura staje się jeszcze bardziej wartościowa i emocjonująca. Jeśli lubicie historie o życiu, a także pokonywaniu problemów - koniecznie sięgnijcie po ten tytuł!

Recenzja pochodzi z bloga [Adres usunięty]

Axi jest grzeczną, ułożoną dziewczyną oraz pilną uczennicą. Dlatego tak bardzo może zszokować jej pomysł - dziewczyna postanawia uciec. Głównym powodem jest trudna rzeczywistość, w której to jej rodzice nie interesują się tym, co się dzieje wokół ich córki. Ojciec ucieka w alkohol, matka sobie wyjechała. Zaplanowała całą podróż po Stanach, punkt po punkcie. Ma jej towarzyszyć jej najlepszy przyjaciel, Robinson. Dziewczyna jest też w nim skrycie zakochana. Czy ta ich podróż coś zmieni? Axi doskonale wie, że dla każdego z nich ta wyprawa ma całkowicie inny sens. Bo rzeczywistość bywa tak strasznie okrutna...

Do tej pory nie mogę przeżyć tej historii. Ale po kolei.

W pierwszej chwili zachowanie Axi odbierałam jako podyktowane przez błahe problemy, bunt nastolatki. Po lekturze jednak stwierdzam, że miało ono zupełnie inny charakter, głębszy. Nie mogę tutaj nawiązać do konkretnych słów, bo nie chcę odbierać Wam przyjemności czytania, choć ten fakt wcale nie jest przyjemny...

Wracając jednak do naszej głównej bohaterki - zauważyłam, że Axi ma podobną cechę do mnie. Musi mieć wszystko zaplanowane, jest przygotowana na każdą ewentualność (no prawie). Jest bardzo przekonana do swojego pomysłu i namawia na to Robinsona, swojego najlepszego przyjaciela. Skrywa też przed nim swoje uczucia, bo sama nie wie, co o tym sądzi chłopak. Czy może w ogóle patrzy na nią w ten sposób, tak jak ona? Ale wiadomo, najlepiej nie pytać. Ona jest Grzeczną Dziewczynką.

Zaś Robinson uchodzi za tego niegrzecznego. Na początku jest sceptycznie nastawiony do pomysłu swojej przyjaciółki. Zgadza się w chwili - przynajmniej ja tak sądzę - kiedy dociera do niego to, jaki ona będzie miała cel. Jest szalony i to w dosłownym znaczeniu tego słowa. Jest odważny i trochę tajemniczy. Axi tak naprawdę niewiele wie o nim.

Wiedziała, że czasami ludzie muszą szukać całymi latami tego, na czym najbardziej im zależy. I tylko niektórzy, ci zaczarowani, natrafiają całkiem przypadkiem na to, czego pragną. Jak dzieci bawiące się na plaży. Niektóre przynoszą do domu tylko kamienie i pokruszone muszle, za to inne odkopują zagrzebanego w piaski niezwykle rzadkiego, pięknego i kruchego jeżowca.

A sama ich podróż? Muszę przyznać, że to co się na początku działo, irytowało mnie na tyle, że nie potrafiłam zrozumieć, co takiego cudownego jest w tej książce? Czym tak czytelnicy się zachwycają? Zachowanie naszych bohaterów jest irracjonalne, a brak konsekwencji absurdalny (spojler: serio, grożenie policjantowi bronią, a potem kradzież jego radiowozu? I jakimś cudem nie złapało ich za żadną kradzież pojazdu? Mało wiarygodne). Przez to troszeczkę się zniechęciłam, ale kiedy nadszedł TEN moment i czytelnik dowiaduje się o TYM - zamarłam. Dosłownie. Nie mogłam uwierzyć w to, co zrobił nam autor. To co wyszło na jaw, sprawiło, że kompletnie zmieniłam zdanie. Spojrzałam na tę historię w inny sposób, a na koniec płakałam. Po prostu płakał.

Nie zdradzę, co to za wydarzenia, bo to trzeba przeczytać. Są one naprawdę istotne. Sprawiają, że człowiek zaczyna widzieć to wszystko w inny sposób.

Styl jest prosty, łatwy i przyjemny w odbiorze. Nie ma długich opisów, ani przemyśleń. Dialogi między bohaterami są naturalne i zabawne. Według mnie od tej strony nie ma do czego się przyczepić.

First Love to historia, która ma głębsze znaczenie. Łamie serca czytelników i niekoniecznie składa je na nowo.

Nieważne jak wygląda koniec. Ważne jest jedynie to, że nadszedł. Bum i nagle przestajesz istnieć. Z życiem jest zupełnie inaczej, Axi. Życie ma różne stopnie. Możesz przeżyć je dobrze, ale możesz też przeżyć je, lunatykując. [...] Musisz ciągle podejmować ryzyko, Axi. Na tym polega sekret. Ryzykuj, ryzykuj wszystkim.

W życiu nie ma lekko, ale warto się nie poddawać i walczyć o swoje. Życie może być naprawdę piękne, jeżeli tylko się o to postaramy. Należy pamiętać, że każda zła sytuacja powinna być dla nas nauczką i wzbogacać życiowe doświadczenie, żebyśmy mogli w przyszłości doceniać nawet najprostsze i najmniej zauważalne dobro. Czerpmy z życia jak najwięcej i nie pozwólmy zdominować go cierpieniem.

James Patterson i Emily Raymond stworzyli prawdziwą historię, która nakłania czytelnika do refleksji nad własną codziennością. Książka została napisana w lekkim i przyjemnym stylu, a ciekawa fabuła wciąga już po kilkunastu stronach. Lektura wywołuje wiele skrajnie odmiennych emocji; smutek, radość, wzruszenie, fascynację, ból, szczęście, niepokój, podekscytowanie czy irytację. Aż można dostać kręćka. Bardzo cenię sobie pozycje, które są w stanie tak mną poruszyć. Jestem pod wrażeniem tego, że wątek podróży został tak fajnie urozmaicony. W książce pełno jest tematycznych fotografii, które stanowią świetne zobrazowanie opisów czy przytaczanych informacji. Dzięki temu mogłam się poczuć, jakbym sama uczestniczyła w tej podróży tylko, że w roli fotografa. Jak dla mnie, to fantastyczny zabieg. Mam jedno małe „ale” do bohaterów. Byli niesamowicie irytujący i często nierozsądni. Niby można wytłumaczyć ich zachowanie przeżyciami, ale i tak skutecznie mogli psuć frajdę z czytania. W sumie rzadko kiedy w tego typu książkach występują postacie, które by nie drażniły, więc już w większości nauczyłam się nie zaprzątać nimi głowy.

ZARYS FABUŁY

W głowie Axi rodzi się szalony pomysł. Ucieczka. Dziewczyna marzy o tym, by wyrwać się ze szponów obojętności i poznać świat, który przecież skrywa tak wiele ciekawych rzeczy. Do wielkiej podróży potrzebuje jeszcze tylko jednego. Towarzysza. I to nie byle jakiego. Konkretnego. Tego, w którym skrycie się podkochuje. Więc kiedy Robinson podejmuje wyzwanie, zaczyna się najbardziej szalony okres w życiu ich obojga. Wielka podróż, w trakcie której odkryją nie tylko miłość, ale i przeznaczenie. Z finałem, który udowodni im, jak nieprzewidywalna bywa przyszłość i jak ważne jest to, by czerpać szczęście z każdej podarowanej chwili .

CARPE DIEM

Carpe diem, z łacińską sentencją w myślach zakończyłam czytanie tej książki i teraz rozpoczynam nią analizę akcji powieści. Bo choć na pozór przypomina ona beztroską historię o miłości, w rzeczywistości jest czymś o wiele głębszym. Wielkie marzenia, skradziony motocykl, spontaniczna podróż i niezapomniane przeżycia. Ulotne chwile i skrywane w sercu pragnienia, bliskość tej drugiej osoby, której mówi się wszystko, choć nie potrafi wyznać uczuć. Młodzieńcza werwa, beztroskie podejście do życia, nagle zderzają się ze ścianą. Następuję zupełny zwrot, który zmienia nie tylko losy bohaterów, ale także klimat tej książki. Odtąd przestaje przypominać poprawiającą humor, lekką młodzieżówkę Feerii Young. A każdą kolejną stronę czyta się z czyhającą w podświadomości niepewnością i obawą.

PRZYJACIELE? CHYBA JEDNAK COŚ WIĘCEJ…

Bohaterowie powieści, odważni, zabawni, bardzo pozytywnie zakręceni. Gotowi na kolejne wyzwania, na które być może nigdy by się nie zdecydowali, gdyby nie mieli siebie. Axi od zawsze była grzeczną dziewczynką, teraz porzuca dawny wizerunek i walczy o szczęście tak, jak od dawna o tym marzyła. Z kolei pomysłowy Robinson, chłopak z sercem na dłoni, zdaje się nie widzieć żadnych niemożliwych do przebycia granic. Oboje świetnie się uzupełniają, nie stronią od docinek, humoru, budując optymistyczną aurę zdecydowanie poprawiającą nastrój. Choć przez długi czas bazują na relacji przyjacielskiej, i fanom namiętnych treści już z góry zapowiadam, że nie ma tutaj wielkich scen uniesień – z czasem wkraczają na inny poziom znajomości, przekonując się o tym, że miłość to przede wszystkim wsparcie i bycie ze sobą bez względu na przeszkody.

WIELKA PODRÓŻ

W Las Vegas, na gwieździe Toma Cruisa, w kradzionym aucie, przytulnym namiocie czy przed obliczem surowego policjanta. „First Love” to książka o miłości, o nieplanowanych przeszkodach, o życiu, śmierci, ale przede wszystkim o wielkiej podróży. Tej krajoznawczej, poprzez ziemie Stanów Zjednoczonych i tej w głąb siebie, budującej nie tylko wspomnienia, ale i doświadczenia.

FOTOGRAFIE

To, co z decydowanie wyróżnia tę powieść spośród wielu innych, to biało-czarne zdjęcia dość gęsto przeplatające treść. Dopasowane do fragmentów są jak skradzione chwile, niepozowane, zaś pełne naturalności i spontaniczności. Intymne, mające w sobie duszę. Ciekawe doznanie, dość niespotykane, ale mające swój cel, który moim zdaniem znalazł logiczne uzasadnienie. Dzięki nim uwierzyłam w tą historię jeszcze bardziej i choć zupełnie się tego nie spodziewałam, intensywnie ją przeżyłam.

PODSUMOWANIE

Liczyłam na słodycz, tymczasem musiałam przełknąć smak goryczy. I choć to książka o pierwszej miłości młodych ludzi, to także historia o wielkiej podróży, o zdobywanej dojrzałości, o mierzeniu się z trudami losu, o śmierci i sensie istnienia. Są emocje, jest radość, nadzieja, wsparcie, jest także ból i są łzy. To książka na lato, ale nie dla tych, którzy spodziewają się lekkiego i nieangażującego odmóżdżacza. To głęboka i ostatecznie trudna do przełknięcia powieść, dla której warto poświęcić swoje cierpienie, by potem przewrócić ostatnią stronę, wyciągnąć wnioski i w końcu zacząć żyć.

[Adres usunięty]