Timothy Snyder

Timothy Snyder to amerykański historyk, profesor Uniwersytetu Yale. W swoich esejach ukazuje genezę współczesnych nacjonalizmów, szukając ich źródeł w historii i narodowych mitach.

Timothy Snyder to amerykański historyk, który specjalizuje się w dziejach Europy Środkowowschodniej. Doktorat uzyskał w Oksfordzie. Obecnie jest profesorem na Uniwersytecie Yale. W swym dorobku ma wiele publikacji historycznych, zarówno naukowych, jak i popularnonaukowych. Osiągają one niezwykle wysokie nakłady zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i na wielu innych rynkach wydawniczych. Do najbardziej znanych należą: "Czarna ziemia: Holokaust jako ostrzeżenie", "Czerwony książę", "O tyranii: Dwadzieścia lekcji z dwudziestego wieku" oraz "Tajna wojna: Henryk Józewski i polsko-sowiecka rozgrywka o Ukrainę".

Na kartach książki "Rekonstrukcja narodów. Polska, Ukraina, Litwa, Białoruś 1569-1999" Timothy Snyder stara się prześledzić proces kształtowania tożsamości narodowej ludności żyjącej na terenach dawnej Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Rozważa na przykład sens mickiewiczowskiego "Litwo ? ojczyzno moja", a więc początku inwokacji "Pana Tadeusza". Snyder uświadamia nam znaczeniową ewolucję tych słów w kontekście tożsamości narodowej Polaków, Litwinów i Białorusinów, bo przecież to właśnie na terenie dzisiejszej Białorusi rozgrywa się akcja tego z gruntu polskiego poematu.

Współczesny nacjonalizm to jeden z podstawowych obszarów naukowych dociekań Snydera. W publikacjach swoich dowodzi, że jego źródeł można upatrywać w narodowych mitach, które wszak każda frakcja polityczna naginać może do swoich własnych potrzeb. Stąd właśnie biorą się jałowe w gruncie rzeczy spory, czy Wilno jest (z punktu widzenia tradycji) polskim, czy też litewskim miastem, lub czy spadkobiercami Rusi Kijowskiej są bardziej Ukraińcy, czy raczej Rosjanie.

Wyborcze zwycięstwo Donalda Trumpa stało się dla Snydera inspiracją do napisania książki "O tyranii. Dwadzieścia lekcji z dwudziestego wieku". Zwycięski pochód populizmu w Stanach Zjednoczonych i Europie ma według autora źródło w XX-wiecznych doświadczeniach Europejczyków. Było to wszak stulecie tragiczne, w którym wiodący głos zyskały brutalne ideologie faszyzmu, nacjonalizmu i komunizmu.