Ale ja cię nie znam! Jak odmawiać obcym

Na drodze ku dorosłości naszych dzieci czeka mnóstwo niebezpieczeństw i naszym zadaniem, jako rodziców jest je nauczyć tych dobrych nawyków, które zapewnią im bezpieczeństwo i podkreślą właściwe reagowanie.

Dzięki doskonałym wydawniczym wyborom @wydawnictwojednosc pojawia się literatura, która wspiera nasze dzieci w podejmowaniu ważnych decyzji, radzeniu sobie z trudami i rozwijaniu samoświadomości.

Czy znacie już serię "Ja i moje emocje"?

Dziś pod lupę biorę kolejna spośród książek serii, "Ale ja Cię nie znam! Jak odmawiać obcym" autorstwa Dagmar Geisler.😊

Tym razem bohaterką książki jest Lusia, kilkulatka, która stawia pierwsze kroki w nauce samodzielności i otrzymuje od rodziców jasne instrukcje jak należy postępować, gdy jest sama.

Kończąc zajęcia szkolne ma czekać na kogoś z kim ma wrócić do domu. Ważne jest, aby wracać z kimś kogo dobrze zna i komu ufa ona i jej rodzice.

Kto więc to będzie?

Już na samym początku książki pojawia się lista Lusi, jasno pokazująca osoby które mogą wziąć za Lusie odpowiedzialność poza domem. Są to oczywiście najbliżsi i kilka wyjątkowych osób a wszyscy z poza listy muszą najpierw zapytać o zgodę.

Czy Lusia może więc wrócić do domu z Panią Szumińska? Nie wie jak ma na imię, ani jak wabi się jej piesek, i... właściwie jej nie zna.

A może z Panem Rafałem? Tu również Lusia zadaje sobie kilka pytań i utwierdza się w przekonaniu, że tak naprawdę go nie zna i nie może mu zaufać.

Panią Malinowską zna całkiem nie źle, ale przecież nie ma jej na liście.

Z kim więc wróci do domu Lusia?

Nie każdy kto oferuje pomoc ma dobre zamiary.😔

Warto wyposażyć swoje dziecko w wartości, które sami wyznajemy i pomóc im ruszyć świat z pewnością siebie I troską o siebie i swój komfort.

Żyjemy w trudnych czasach, często słyszymy o sytuacjach które nie powinny mieć miejsca a taka profilaktyka okazuje się być nieoceniona!😉

"Ale ja cię nie znam! Jak odmawiać obcym" to przepiękna, angażująca historia, nasączona potężnym ładunkiem emocjonalnym oraz refleksyjnym, która nie tylko uczy dzieci odmawiania nieznajomym, co może okazać się sytuacją niekomfortową wręcz trudną, ale także przypomina, iż nie można nikogo oceniać po wyglądzie.

Autorka pod postacią niebywale przyjemnej opowieści, przemyciła najważniejszą zasadę bezpieczeństwa, od której nie ma żadnych wyjątków. Dziecko może iść tylko z osobą, którą w pełni zna, która została ustalona wyłącznie z rodzicami. Pozostali, znani z widzenia, czy z podwórka, w takim wypadku traktowani są na równi z obcymi i należy im stanowczo odmówić, bez względu na ich zdziwienie czy nawet oburzenie. Dziecko musi wiedzieć, że nie przy każdym może czuć się bezpiecznie, dlatego musi przestrzegać tak ważnych zasad.

Wyjątkowa szata graficzna książeczki zachwyca już od pierwszego spotkania. Przepiękne, duże, barwne ilustracje z pewnością podbiją serca zarówno dzieci, jak i ich rodziców. Przyciągają one uwagę młodego czytelnika, wspaniale obrazują opowieść i zachęcają do wspólnej rozmowy, jednym słowem pomagają w pełni delektować się poznawaną wartościową historią. Tak, to jedna z tych angażujących lektur, którą przeżywa całym sobą oraz porównuje do własnej sytuacji, dzięki czemu morał pozostaje w sercu na bardzo długo.

"Ale ja cię nie znam! Jak odmawiać obcym" to pięknie zilustrowana, wartościowa i przyjemna książeczka, która uczy jak odmawiać obcym i uświadamia przy kim dziecko jest w pełni bezpieczne. Ta cenna opowieść stanie się idealnym pretekstem do poważnej, refleksyjnej, przepełnionej bliskością i szczerością rozmowy na temat bezpieczeństwa, jak i doświadczeń dziecka czy jego obaw w tym konkretnym temacie. Bezsprzecznie, pozycja obowiązkowa!