Więcej czerwieni. Lipowo tom 2

Recenzja dodana 2016-03-26

Trup ściele się gęsto

„Krew okazała się świetną farbą.”

Lipowo jak Lipowo - choć chyba nie brzmi to zbyt zachęcająco. Malownicza wioska na Mazurach, a zdawać by się mogło, że dzieje się tam więcej niż w niejednej europejskiej stolicy. To właśnie tam zamordowanych zostało w przeciągu kilku wakacyjnych dni aż cztery osoby. Pomimo tego istnieją spore wątpliwości, czy zabójcę można określić mianem seryjnego mordercy.

Policjanci z Lipowa i pobliskiej Brodnicy nie marzą o niczym innym, jak o schwytaniu kata, a ten cały czas pozostaje nieuchwytny. Wina niczym gorący kartofel przerzucana jest z rąk do rąk.
Czy uda się zapobiec kolejnym zabójstwom?

Zacznę od rzeczy, które w drugiej części serii Katarzyny Puzyńskiej wyjątkowo działały na mój układ nerwowy. Zaliczyć do nich można irytujące pseudonimy bohaterek, a właściwie dwóch zamordowanych ofiar - Kózka i Śmieszka - które cały czas przewijały się na kartach książki -szczególnie w pierwszej części „Więcej czerwieni”. Te określenia choć idealnie „skrojone” pod nazwiska postaci, jednocześnie odbierały na każdym kroku powagi zaistniałej w Lipowie sytuacji.

Oczywiście tak jak w przypadku „Motylka” nie udało mi się rozwikłać zagadki przed sięgnięciem po zakończenie. Bardziej to zaleta niż wada. Jestem wdzięczna autorce, że do końca potrafiła utrzymać w mojej wyobraźni stan napięcia przemieszanego z podekscytowaniem.

Drugi tom sagi o Lipowie utwierdził mnie w przekonaniu, że komisarz Klementyna Kopp to najbardziej zaskakująca i jednocześnie irytująca postać polskiego kryminału. Nie do końca podoba mi się ścieżka, którą prawie sześćdziesięcioletnia, pełna sprzeczności bohaterka zaczyna podążać. Twarda, niedostępna, o podejrzanej przeszłości nagle ulega zauroczeniu niczym nastolatka i zaczyna darzyć szczególną atencją młodszego współpracownika?

W „Więcej czerwieni” moje rozbawienie obudziła postać nadkomisarza Cybulskiego, który na każdym kroku podkreślał, że nie ma nic wspólnego „z tym znanym Cybulskim”, nawet jeśli nikt nie był zainteresowany kwestią jego pochodzenia i rodzinnych koligacji.

W książce Katarzyny Puzyńskiej trup ściele się gęsto, dlatego pomimo dostrzegalnych na pierwszy rzut oka niedoskonałości, książkę czyta się dobrze i jest to powieść która z pewnością ma moc przyciągania. Autorka doskonale wie jak utrzymać zainteresowanie czytelnika od pierwszej do ostatniej strony. Jeśli w równie udany sposób prezentuje tę umiejętność w kolejnych tomach, to chyba jestem stracona i nie spocznę, póki nie przeczytam całego cyklu.
Liczę na to, że w następnych częściach będzie na tyle czerwieni, że przysłoni ona wszelkie niedociągnięcia. Polecam!

NiebieskaObwoluta

Oceń, czy recenzja jest pomocna TAK NIE1 z 1 klientów uznało recenzję za pomocną

Recenzja dodana 2014-09-28

Intrygująca

.Podobno Kasia Puzyńska pracuje już nad trzecią powieścią :-))) OK, teraz mamy drugą i jest ona bardzo dobra. Zdecydowanie, z pełnym przekonaniem daję jej 5 gwiazdek. Jakbym miała użyć jednego słowa, które pomieścić miałoby moje wrażenia i to, co w środku tej słusznej grubości książki, to użyłabym słowa: intrygująca. Wiele motywów mnie także zaskoczyło. To uczucie zaintrygowania towarzyszyło mi od początku do końca. Seryjny morderca, młode dziewczyny, makabryczne okaleczenia. To wszystko sprawia, że ta powieść jest odbierana bardzo na serio. To jednak tylko część prawdy, bowiem Puzyńska trochę oddechu jednak wprowadza i umie odpuścić czytelnikowi. Jakby przygotowywała go na kolejną porcję mocnych wrażeń. Temu służy obecny w książce humor. Mnie postać inspektora Cybulskiego strasznie śmieszyła. Te jego przytaczanie sentencji, popisywanie się wiedzą, to było dość zabawne.

Oceń, czy recenzja jest pomocna TAK NIE

Recenzja dodana 2014-09-28

Jest progres i świeżość

Nowa Puzyńska jest bardziej skomplikowana, ale nie zawiła. Jest bardziej rozbudowana, napisana z rozmachem, ale nie jest przegadana ani nudna. Jest bardziej skupiona na detalach, atmosferze, niuansach, ale nie jest aptekarska. Jest także bardziej dopracowana, co nie znaczy, że nie ma w powieści ducha lekkości. Do głosu doszły kluczowe cechy jej pisarstwa, co nie znaczy, że nie dodała nowych. Jednym słowem jest progres i jest on pozytywny. Powiem szczerze, że moim pierwszym wrażeniem po mniej więcej 50 stronach było poczucie świeżości. Wydało mi się Więcej czerwieni takie świeże. Nie właśnie, że pomyślałem ojej znów kolejna książka na to samo kopyto, ale o! fajnie coś nowego. Katarzyna Puzyńska stworzyła swój świat, może nawet już swój literacki idiom i konsekwentnie go rozwija. Trochę może podpatruje konkurencję, ale zdecydowanie ma własną, silną osobowość twórczą.

Oceń, czy recenzja jest pomocna TAK NIE

Recenzja dodana 2014-09-28

Ciekawa bohaterka, aż chce się to czytać

Już tak to jest, że jak autor powoła do życia ciekawego bohatera. Naprawdę ciekawego to naturalnie chce się śledzić jego „życiorys”, poznawać kolejne etapy jego życia. Klementyna Kopp jest taką bohaterką. To dla niej sięgnąłem po Więcej czerwieni. Bo mnie akurat najbardziej interesuje bohater i jego ewolucja, nowe wydarzenia w jego życiu. Lubię się związywać z bohaterami. Fenomen tych książek, podobnie jak u mistrzyni Christie, polega na wyrazistym bohaterze, ciekawym miejscu w jakim dzieje się akcja i precyzyjnemu rekonstruowaniu zbrodni. Puzyńska sobie to ładnie wszystko wymyśliła, to fikcyjne Lipowo, tę Klementynę, no i ciekawe morderstwa. Umie też jakoś zaciekawić swojego czytelnika. Umie do niego mówić w taki sposób, że chce on słuchać. „Więcej czerwieni” to doskonale potwierdza.

Oceń, czy recenzja jest pomocna TAK NIE

Recenzja dodana 2014-09-27

Dobry rytm, dobrej książki

Rytm tej książki jest bardzo ciekawy i mocno rezonujący z tempem życia w Lipowie, z możliwościami tutejszej policji. Zaczyna się od razu od trupa, potem następuje lekkie wyciszenie. Akcja toczy się, ale powoli. W końcu znów przyspiesza. I taki rytm właściwie zostanie utrzymany. Myślę, że ten zabieg po prostu oddaje to w jakim tempie toczą się prawdziwe śledztwa. Przecież takie tempo ekspresowe to wymysł scenarzystów z Hollywood. Puzyńska od takiego rozwiązania trzyma się z daleka. Moim zdaniem słusznie.

Oceń, czy recenzja jest pomocna TAK NIE