Bogata monografia poświęcona historii i teraźniejszości słynnego już Ośrodka Praktyk Teatralnych Gardzienice ukazuje ewolucję idei i ról jego założycieli i aktorów oraz prezentuje interesujące analizy wszystkich spektakli i działań gardzienickiego zespołu.
"Ogromną zaletą opracowania Tadeusza Kornasia jest ukazanie, jak wierny własnemu światopoglądowi artystycznemu pozostał - w toku burzliwej 26-letniej historii swego zespołu - Włodzimierz Staniewski. Co składa się na ów światopogląd? Oto - po pierwsze - byt ludzki jest sprzeczny, wewnętrznie agoniczny: z jednej strony cieleśnie materialny, ociężały i niejako przykuty do ziemi, do tego tu miejsca, z drugiej - duchowo lotny, marzycielski, wiecznie wyrywający się za linię horyzontu, ku niebu. Sprzeczność ta jedna, poprzez gestus - szczególnie przez taniec i śpiew - duchowe porywy cielesności, nieodmiennie heroiczne. Po wtóre, człowiek powiązany jest z innymi ludźmi i ze wszystkimi istnieniami relacją wzajemności - jest istotą obcującą, otwartą i dynamiczną, wiecznie szukającą dopełnienia w bliźnim i w harmonijnym zespoleniu wszystkich stworzeń. (...) Autor szuka świadectw tego światopoglądu w przedstawieniach wyreżyserowanych przez Staniewskiego, podobnie jak w idei Wypraw i Zgromadzeń, a potem Kosmosu GARDZIENIC".
Leszek Kolankiewicz
"Ogromną zaletą opracowania Tadeusza Kornasia jest ukazanie, jak wierny własnemu światopoglądowi artystycznemu pozostał - w toku burzliwej 26-letniej historii swego zespołu - Włodzimierz Staniewski. Co składa się na ów światopogląd? Oto - po pierwsze - byt ludzki jest sprzeczny, wewnętrznie agoniczny: z jednej strony cieleśnie materialny, ociężały i niejako przykuty do ziemi, do tego tu miejsca, z drugiej - duchowo lotny, marzycielski, wiecznie wyrywający się za linię horyzontu, ku niebu. Sprzeczność ta jedna, poprzez gestus - szczególnie przez taniec i śpiew - duchowe porywy cielesności, nieodmiennie heroiczne. Po wtóre, człowiek powiązany jest z innymi ludźmi i ze wszystkimi istnieniami relacją wzajemności - jest istotą obcującą, otwartą i dynamiczną, wiecznie szukającą dopełnienia w bliźnim i w harmonijnym zespoleniu wszystkich stworzeń. (...) Autor szuka świadectw tego światopoglądu w przedstawieniach wyreżyserowanych przez Staniewskiego, podobnie jak w idei Wypraw i Zgromadzeń, a potem Kosmosu GARDZIENIC".
Leszek Kolankiewicz
