Lubisz czytać przejmujące opowieści, w których główną rolę gra dziecko? Dziecko, które musi spełnić ambicje rodziców. Dziecko wychowywane bez miłości. Dziecko, które nie zna smaku beztroskiej zabawy. W "Wyznaję" Jaume Cabré przedstawia historię chłopca, który stara się zrozumieć istotę zła, samotności i rodzinnych tajemnic.
Adrian wychował się w domu, w którym najważniejsza była nauka i przyszła kariera. Jego ojcem był właściciel sklepu antykwarycznego, który kiedyś był duchownym, jednak porzucił kapłaństwo dla kobiety. Swojemu synowi przedstawił tylko jeden cel - ma zostać wybitnym humanistą. Matką Adriana była natomiast nieczuła, oschła kobieta, bardzo podporządkowana swojemu mężowi. Jednak jej wizja przyszłości dla syna była inna - chciała bowiem, by chłopiec został znakomitym skrzypkiem. Lingwistyka i muzyka na zawsze zmienią życie Adriana. Jedna z nich ukierunkuje jego życie zawodowe, druga zaś pozwoli zyskać prawdziwego, wiernego przyjaciela.
Adrian, podobnie jak ojciec, pragnie otaczać się pięknymi przedmiotami, których posiadanie bardzo często związane jest z ludzką krzywdą, cierpieniem i złem. Za sprawą osiemnastowiecznych skrzypiec chłopak zbada dzieje hiszpańskiej inkwizycji oraz smutne losy dwudziestowiecznej Europy. Czy piękno, sztuka, miłość i przyjaźń są w stanie uchronić przed złem?
O autorze
Jaume Cabré to kataloński pisarz, który w dzieciństwie, podobnie jak jego bohater literacki, uczył się grać na skrzypcach, a później zajął się lingwistyką. Swoją książkę "Wyznaję" skomponował na kształt symfonii - występują w niej częste zmiany nastroju, tempa oraz głosu narracji. Specjalizuje się w literaturze pięknej, powieściach historycznych i czasopismach. Inne znane dzieła autora to: "Kiedy zapada mrok", "Podróż zimowa", "Agonia dźwięków", "Cień eunucha", "Jaśnie Pan" oraz "Głosy Pamano".