Obyczaje na Czerwonej Rusi wpierwszej połowie XVII wieku „Co za świat, co za świat! Groźny, dziki, zabójczy. Świat ucisku iprzemocy. Świat bez władzy, bez rządu, bez ładu ibez miłosierdzia. Krew wnim tańsza od wina, człowiek tańszy od konia” – tak zaczyna swą książkę Władysław Łoziński, historyk, publicysta, powieściopisarz końca XIX ipoczątku XX wieku.
Obraz, jaki wniej maluje, budzi grozę, ajednocześnie porywa literackim kunsztem iswadą autora. Zabójstwa, grabieże, porachunki, pojedynki, zajazdy, porwania kobiet, morderstwa mężów (czyli rozwód po staropolsku)... czego tu nie ma! Awszystko wmajestacie prawa odwóch obliczach: jednego dla silnych imożnych, innego dla słabych ibiednych.
Krytycy porównywali dzieło do najlepszych kryminałów, westernów, romansów historycznych – faktycznie czyta się je jednym tchem – choć oparte zostało na autentycznych materiałach archiwalnych, najczęściej aktach sądowych, kronikach, pamiętnikach zepoki.
Wydanie wzbogaca wstęp profesora Janusza Tazbira, azawarty tu interesujący materiał ilustracyjny sprawia, że książka jest nie tylko fascynująca, ale ipiękna.
Obraz, jaki wniej maluje, budzi grozę, ajednocześnie porywa literackim kunsztem iswadą autora. Zabójstwa, grabieże, porachunki, pojedynki, zajazdy, porwania kobiet, morderstwa mężów (czyli rozwód po staropolsku)... czego tu nie ma! Awszystko wmajestacie prawa odwóch obliczach: jednego dla silnych imożnych, innego dla słabych ibiednych.
Krytycy porównywali dzieło do najlepszych kryminałów, westernów, romansów historycznych – faktycznie czyta się je jednym tchem – choć oparte zostało na autentycznych materiałach archiwalnych, najczęściej aktach sądowych, kronikach, pamiętnikach zepoki.
Wydanie wzbogaca wstęp profesora Janusza Tazbira, azawarty tu interesujący materiał ilustracyjny sprawia, że książka jest nie tylko fascynująca, ale ipiękna.
